詩篇 73

1 アサフの歌 神は正しい者にむかい、心の清い者にむかって、まことに恵みふかい。

Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.

2 しかし、わたしは、わたしの足がつまずくばかり、わたしの歩みがすべるばかりであった。

En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!

3 これはわたしが、悪しき者の栄えるのを見て、その高ぶる者をねたんだからである。

Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.

4 彼らには苦しみがなく、その身はすこやかで、つやがあり、

Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.

5 ほかの人々のように悩むことがなく、ほかの人々のように打たれることはない。

Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.

6 それゆえ高慢は彼らの首飾となり、暴力は衣のように彼らをおおっている。

Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.

7 彼らは肥え太って、その目はとびいで、その心は愚かな思いに満ちあふれている。

Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.

8 彼らはあざけり、悪意をもって語り、高ぶって、しえたげを語る。

Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.

9 彼らはその口を天にさからって置き、その舌は地をあるきまわる。

Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.

10 それゆえ民は心を変えて彼らをほめたたえ、彼らのうちにあやまちを認めない。

Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.

11 彼らは言う、「神はどうして知り得ようか、いと高き者に知識があろうか」と。

„Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,

12 見よ、これらは悪しき者であるのに、常に安らかで、その富が増し加わる。

„já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“

13 まことに、わたしはいたずらに心をきよめ、罪を犯すことなく手を洗った。

Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?

14 わたしはひねもす打たれ、朝ごとに懲しめをうけた。

Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!

15 もしわたしが「このような事を語ろう」と言ったなら、わたしはあなたの子らの代を誤らせたであろう。

Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.

16 しかし、わたしがこれを知ろうと思いめぐらしたとき、これはわたしにめんどうな仕事のように思われた。

En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.

17 わたしが神の聖所に行って、彼らの最後を悟り得たまではそうであった。

En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.

18 まことにあなたは彼らをなめらかな所に置き、彼らを滅びに陥らせられる。

Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.

19 なんと彼らはまたたくまに滅ぼされ、恐れをもって全く一掃されたことであろう。

Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.

20 あなたが目をさまして彼らの影をかろしめられるとき、彼らは夢みた人の目をさました時のようである。

Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!

21 わたしの魂が痛み、わたしの心が刺されたとき、

Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.

22 わたしは愚かで悟りがなく、あなたに対しては獣のようであった。

Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!

23 けれどもわたしは常にあなたと共にあり、あなたはわたしの右の手を保たれる。

En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.

24 あなたはさとしをもってわたしを導き、その後わたしを受けて栄光にあずからせられる。

Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.

25 わたしはあなたのほかに、だれを天にもち得よう。地にはあなたのほかに慕うものはない。

Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!

26 わが身とわが心とは衰える。しかし神はとこしえにわが心の力、わが嗣業である。

Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.

27 見よ、あなたに遠い者は滅びる。あなたは、あなたにそむく者を滅ぼされる。

Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.

28 しかし神に近くあることはわたしに良いことである。わたしは主なる神をわが避け所として、あなたのもろもろのみわざを宣べ伝えるであろう。

En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.