< 詩篇 49 >

1 聖歌隊の指揮者によってうたわせたコラの子の歌 もろもろの民よ、これを聞け、すべて世に住む者よ、耳を傾けよ。
Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego. Słuchajcie tego wszystkie narody, nadstawcie ucha wszyscy mieszkańcy świata.
2 低きも高きも、富めるも貧しきも、共に耳を傾けよ。
Zarówno wy, prości, jak i wy, możni; zarówno bogaty, jak i ubogi.
3 わが口は知恵を語り、わが心は知識を思う。
Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślaniem mego serca [będzie] roztropność.
4 わたしは耳をたとえに傾け、琴を鳴らして、わたしのなぞを解き明かそう。
Nakłonię ucha ku przypowieści, przy harfie rozwiążę moją zagadkę.
5 わたしをしえたげる者の不義がわたしを取り囲む悩みの日に、どうして恐れなければならないのか。
Dlaczego mam się bać w dniach niedoli, [gdy] otacza mnie nieprawość tych, którzy mnie depczą?
6 彼らはおのが富をたのみ、そのたからの多いのを誇る人々である。
Ci, którzy ufają swym bogactwom i chlubią się swym wielkim dostatkiem;
7 まことに人はだれも自分をあがなうことはできない。そのいのちの価を神に払うことはできない。
Nikt [z nich] w żaden sposób nie odkupi swego brata ani nie może dać Bogu [za niego] okupu;
8
(Kosztowny bowiem jest okup za ich dusze i nigdy się nie zdarzy);
9 とこしえに生きながらえて、墓を見ないためにそのいのちをあがなうには、あまりに価高くて、それを満足に払うことができないからである。
Aby żył na wieki i nie doznał zniszczenia.
10 まことに賢い人も死に、愚かな者も、獣のような者も、ひとしく滅んで、その富を他人に残すことは人の見るところである。
Każdy bowiem widzi, że mądrzy umierają, tak samo jak ginie głupiec i prostak, i zostawiają obcym swoje bogactwa.
11 たとい彼らはその地を自分の名をもって呼んでも、墓こそ彼らのとこしえのすまい、世々彼らのすみかである。
Myślą, [że] ich domy [są] wieczne, a ich mieszkania [będą trwać] z pokolenia na pokolenie; nazywają ziemie swymi imionami.
12 人は栄華のうちに長くとどまることはできない、滅びうせる獣にひとしい。
Lecz człowiek, choć otoczony czcią, nie przetrwa; podobny jest do bydląt, które giną.
13 これぞ自分をたのむ愚かな者どもの成りゆき、自分の分け前を喜ぶ者どもの果である。 (セラ)
Ich droga jest ich głupstwem, mimo to ich potomkowie pochwalają ich mowę. (Sela)
14 彼らは陰府に定められた羊のように死が彼らを牧するであろう。彼らはまっすぐに墓に下り、そのかたちは消えうせ、陰府が彼らのすまいとなるであろう。 (Sheol h7585)
Jak owce będą złożeni w grobie, śmierć ich pożre; prawi będą nad nimi panować o poranku, ich postać zostanie zniszczona w grobie, gdy opuszczą swoje mieszkanie. (Sheol h7585)
15 しかし神はわたしを受けられるゆえ、わたしの魂を陰府の力からあがなわれる。 (セラ) (Sheol h7585)
Ale Bóg wykupi moją duszę z mocy grobu, bo mnie przyjmie. (Sela) (Sheol h7585)
16 人が富を得るときも、その家の栄えが増し加わるときも、恐れてはならない。
Nie bój się, gdy się ktoś wzbogaci, gdy się rozmnoży sława jego domu;
17 彼が死ぬときは何ひとつ携え行くことができず、その栄えも彼に従って下って行くことはないからである。
Bo gdy umrze, niczego [ze sobą] nie weźmie i nie pójdzie za nim jego sława.
18 たとい彼が生きながらえる間、自分を幸福と思っても、またみずから幸な時に、人々から称賛されても、
Chociaż za życia swej duszy pochlebiał i chwalono go, gdy dobrze się urządził;
19 彼はついにおのれの先祖の仲間に連なる。彼らは絶えて光を見ることがない。
Pójdzie jednak do grona swych ojców; nigdy nie ujrzą światła.
20 人は栄華のうちに長くとどまることはできない。滅びうせる獣にひとしい。
Człowiek, który jest otoczony czcią, a nie rozumie [tego], podobny jest do bydląt, które giną.

< 詩篇 49 >