< 詩篇 49 >

1 聖歌隊の指揮者によってうたわせたコラの子の歌 もろもろの民よ、これを聞け、すべて世に住む者よ、耳を傾けよ。
Zwanini lokhu lonke bantu. Bekani indlebe lonke bakhileyo bomhlaba,
2 低きも高きも、富めるも貧しきも、共に耳を傾けよ。
bonke abantukazana labaphakemeyo, abanothileyo labayanga, ndawonye.
3 わが口は知恵を語り、わが心は知識を思う。
Umlomo wami uzakhuluma izinhlakanipho, lokuzindla kwenhliziyo yami kuzakuba yikuqedisisa.
4 わたしは耳をたとえに傾け、琴を鳴らして、わたしのなぞを解き明かそう。
Ngizabeka indlebe yami kuso isaga, ngizavula ilibho lami ngechacho.
5 わたしをしえたげる者の不義がわたしを取り囲む悩みの日に、どうして恐れなければならないのか。
Ngizakwesabelani ensukwini zobubi, nxa ububi babagwenxi bami buzangihanqa.
6 彼らはおのが富をたのみ、そのたからの多いのを誇る人々である。
Abathemba ingcebo yabo, abazincoma ngobunengi benotho yabo,
7 まことに人はだれも自分をあがなうことはできない。そのいのちの価を神に払うことはできない。
umuntu kasoze ahlenge lokuhlenga umfowabo, kasoze amnike uNkulunkulu inhlawulo yakhe,
8
(ngoba uhlengo lomphefumulo wabo luligugu, futhi luyaphela laphakade)
9 とこしえに生きながらえて、墓を見ないためにそのいのちをあがなうには、あまりに価高くて、それを満足に払うことができないからである。
ukuze ahlale ephila phakade, angaboni ukubola.
10 まことに賢い人も死に、愚かな者も、獣のような者も、ひとしく滅んで、その富を他人に残すことは人の見るところである。
Ngoba ubona ukuthi abahlakaniphileyo bayafa, lokuthi isithutha kanye lesiphukuphuku bayabhubha, batshiyele inotho yabo abanye.
11 たとい彼らはその地を自分の名をもって呼んでも、墓こそ彼らのとこしえのすまい、世々彼らのすみかである。
Umcabango wabo wangaphakathi uyikuthi izindlu zabo zizakuba ngezaphakade, izindawo zabo zokuhlala zibe ngezezizukulwana, babize amazwe ngamabizo abo.
12 人は栄華のうちに長くとどまることはできない、滅びうせる獣にひとしい。
Kodwa umuntu elodumo kayikuma, uyafanana lenyamazana ezibhubhayo.
13 これぞ自分をたのむ愚かな者どもの成りゆき、自分の分け前を喜ぶ者どもの果である。 (セラ)
Le indlela yabo iyibuthutha babo; kube kanti ababalandelayo bathokoza ngomlomo wabo. (Sela)
14 彼らは陰府に定められた羊のように死が彼らを牧するであろう。彼らはまっすぐに墓に下り、そのかたちは消えうせ、陰府が彼らのすまいとなるであろう。 (Sheol h7585)
Njengezimvu bamiselwe ingcwaba, ukufa kuzabelusa; labaqotho bazababusa ekuseni, isimo sabo ngesokuqedwa lingcwaba ukuze bangabi lendawo yokuhlala. (Sheol h7585)
15 しかし神はわたしを受けられるゆえ、わたしの魂を陰府の力からあがなわれる。 (セラ) (Sheol h7585)
Kodwa uNkulunkulu uzahlenga umphefumulo wami emandleni engcwaba, ngoba uzangemukela. (Sela) (Sheol h7585)
16 人が富を得るときも、その家の栄えが増し加わるときも、恐れてはならない。
Ungesabi nxa umuntu enotha, nxa udumo lwendlu yakhe lusanda;
17 彼が死ぬときは何ひとつ携え行くことができず、その栄えも彼に従って下って行くことはないからである。
ngoba ekufeni kwakhe kayikuthatha lutho, udumo lwakhe kaluyikwehla lumlandele.
18 たとい彼が生きながらえる間、自分を幸福と思っても、またみずから幸な時に、人々から称賛されても、
Lanxa empilweni yakhe wabusisa umphefumulo wakhe, njalo bakudumisa nxa uzenzela okuhle,
19 彼はついにおのれの先祖の仲間に連なる。彼らは絶えて光を見ることがない。
uzakuya esizukulwaneni saboyise, kabayikubona ukukhanya kuze kube phakade.
20 人は栄華のうちに長くとどまることはできない。滅びうせる獣にひとしい。
Umuntu olodumo, engaqedisisi, unjengezinyamazana ezibhubhayo.

< 詩篇 49 >