< 詩篇 49 >

1 聖歌隊の指揮者によってうたわせたコラの子の歌 もろもろの民よ、これを聞け、すべて世に住む者よ、耳を傾けよ。
Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının məzmuru. Siz, ey bütün xalqlar, Bunu dinləyin! Ey dünya sakinləri,
2 低きも高きも、富めるも貧しきも、共に耳を傾けよ。
Ey sadə insanlar, əsilzadələr, Ey zənginlər, fəqirlər, Hamınız qulaq asın!
3 わが口は知恵を語り、わが心は知識を思う。
Dilimdən hikmətli sözlər çıxacaq, Bu müdrik fikirlər qəlbimdən gəlir.
4 わたしは耳をたとえに傾け、琴を鳴らして、わたしのなぞを解き明かそう。
Bu məsəllərə qulaq asacağam, Bu müəmmamı mən lira ilə açacağam:
5 わたしをしえたげる者の不義がわたしを取り囲む悩みの日に、どうして恐れなければならないのか。
Niyə yaman günlərdən, Ətrafımda məni təqib edənlərin pis niyyətindən qorxum?
6 彼らはおのが富をたのみ、そのたからの多いのを誇る人々である。
Onlar var-dövlətlərinə güvənirlər, Bol sərvətləri ilə öyünürlər.
7 まことに人はだれも自分をあがなうことはできない。そのいのちの価を神に払うことはできない。
Amma kimsə öz ömrünü satın ala bilməz, Həyatının haqqını Allaha ödəyə bilməz.
8
Çünki insanın canının haqqı çox dəyərlidir, Ən üstün qiymətlər ona kifayət etmir ki,
9 とこしえに生きながらえて、墓を見ないためにそのいのちをあがなうには、あまりに価高くて、それを満足に払うことができないからである。
İnsan əbədi ömür sürsün, Məzarı heç görməsin.
10 まことに賢い人も死に、愚かな者も、獣のような者も、ひとしく滅んで、その富を他人に残すことは人の見るところである。
Aydındır ki, həm hikmətlilər ölür, Həm axmaqlar, həm də səfehlər tələf olur, Hamının sərvəti başqasına nəsib olur.
11 たとい彼らはその地を自分の名をもって呼んでも、墓こそ彼らのとこしえのすまい、世々彼らのすみかである。
Torpaqlara sahib olsalar belə, Son mənzilləri qəbirdir, Yenə nəsillərdən-nəsillərədək yerləri məzardır.
12 人は栄華のうちに長くとどまることはできない、滅びうせる獣にひとしい。
İnsan dəyərli olsa da, qalmır, Həlak olan heyvana oxşayır.
13 これぞ自分をたのむ愚かな者どもの成りゆき、自分の分け前を喜ぶ者どもの果である。 (セラ)
Özünə güvənənlərin yolu ölümə aparır, Özündən razı lovğaların sonu belədir. (Sela)
14 彼らは陰府に定められた羊のように死が彼らを牧するであろう。彼らはまっすぐに墓に下り、そのかたちは消えうせ、陰府が彼らのすまいとなるであろう。 (Sheol h7585)
Onlar sürü kimi ölülər diyarına aparılar, Onları ölüm otarar. Səhər açılanda əməlisalehlər onlara hakim olar. Yurd-yuvasından uzaq bir yerdə, ölülər diyarında Cəsədləri çürüyüb qalar. (Sheol h7585)
15 しかし神はわたしを受けられるゆえ、わたしの魂を陰府の力からあがなわれる。 (セラ) (Sheol h7585)
Amma Allah ölülər diyarının əlindən canımı qurtaracaq, Məni oradan alacaq. (Sela) (Sheol h7585)
16 人が富を得るときも、その家の栄えが増し加わるときも、恐れてはならない。
Qorxma bir adam varlı olanda, Evinə sərvət yığılanda.
17 彼が死ぬときは何ひとつ携え行くことができず、その栄えも彼に従って下って行くことはないからである。
Çünki öləndə heç nə apara bilməz, Sərvəti ardınca getməz.
18 たとい彼が生きながらえる間、自分を幸福と思っても、またみずから幸な時に、人々から称賛されても、
Sağ ikən özünü xoşbəxt saysa da, Uğur qazananda təriflənsə də,
19 彼はついにおのれの先祖の仲間に連なる。彼らは絶えて光を見ることがない。
Ata-babalarının yanına gedəcək, Sonsuzadək orada işıq görməyəcək.
20 人は栄華のうちに長くとどまることはできない。滅びうせる獣にひとしい。
İnsan dəyərli olsa da, anlamır, Həlak olan heyvana oxşayır.

< 詩篇 49 >