詩篇 150

1 主をほめたたえよ。その聖所で神をほめたたえよ。その力のあらわれる大空で主をほめたたえよ。

Һәмдусана! Тәңрини Униң муқәддәс җайида мәдһийиләңлар; Қудрити парлап туридиған әршләрдә Уни мәдһийиләңлар;

2 その大能のはたらきのゆえに主をほめたたえよ。そのすぐれて大いなることのゆえに主をほめたたえよ。

Уни қудрәтлик ишлири үчүн мәдһийиләңлар; Ғайәт улуқлуғи үчүн Уни мәдһийиләңлар;

3 ラッパの声をもって主をほめたたえよ。立琴と琴とをもって主をほめたたえよ。

Уни бурға садаси билән мәдһийиләңлар; Уни раваб һәм чилтар билән мәдһийиләңлар;

4 鼓と踊りとをもって主をほめたたえよ。緒琴と笛とをもって主をほめたたえよ。

Уни дап һәм уссул билән мәдһийиләңлар; Уни тарлиқ сазлар һәм нәй билән мәдһийиләңлар;

5 音の高いシンバルをもって主をほめたたえよ。鳴りひびくシンバルをもって主をほめたたえよ。

Уни җараңлиқ чаңлар һәм яңрақ чаңлар билән мәдһийиләңлар;

6 息のあるすべてのものに主をほめたたえさせよ。主をほめたたえよ。

Барлиқ нәпәс егилири Яһни мәдһийилисун! Һәмдусана!