< 詩篇 136 >

1 ヱホバに感謝せよヱホバはめぐみふかし その憐憫はとこしへに絶ることなければなり
Þakkið Drottni, því að hann er góður, miskunn hans varir að eilífu!
2 もろもろの神の神にかんしやせよ その憐憫はとこしへにたゆることなければなり
Þakkið Guði guðanna, því að miskunn hans varir að eilífu.
3 もろもろの主の主にかんしやせよ その憐憫はとこしへにたゆることなければなり
Þakkið Drottni drottnanna, því að miskunn hans varir að eilífu.
4 ただ獨りおほいなる奇跡なしたまふものに感謝せよ その憐憫はとこしへにたゆることなければなり
Lofið hann sem einn gjörir furðuverk, því að miskunn hans varir að eilífu.
5 智慧をもてもろもろの天をつくりたまへるものに感謝せよ そのあはれみはとこしへにたゆることなければなり
Lofið hann sem skapaði himininn, því að miskunn hans varir að eilífu.
6 地を水のうへに布たまへるものに感謝せよ そのあはれみは永遠にたゆることなければなり
Lofið hann sem aðskildi höf og lönd, því að miskunn hans varir að eilífu.
7 巨大なる光をつくりたまへる者にかんしやせよ その憐憫はとこしへに絶ることなければなり
Lofið hann sem skapaði ljósgjafa himinsins, því að miskunn hans varir að eilífu.
8 晝をつかさどらするために日をつくりたまへる者にかんしやせよ その憐憫はとこしへにたゆることなければなり
Sólina til að ráða deginum, því að miskunn hans varir að eilífu
9 夜をつかさどらするために月ともろもろの星とをつくりたまへる者にかんしやせよ その隣憫はとこしへにたゆることなければなり
og tunglið og stjörnurnar til að ráða um nætur, því að miskunn hans varir að eilífu.
10 もろもろの首出をうちてエジプトを責たまへるものに感謝せよ そのあはれみは永遠にたゆることなければなり
Lofið Guð sem laust frumburði Egypta, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
11 イスラエルを率てエジプト人のなかより出したまへる者にかんしやせよ そのあはれみはとこしへに絶ることなければなり
Hann leiddi þá út með mætti sínum og sinni voldugu hendi,
12 臂をのばしつよき手をもて之をひきいだしたまへる者にかんしやせよ その憐憫はとこしへにたゆることなければなり
því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
13 紅海をふたつに分たまへる者にかんしやせよ その憐憫はとこしへにたゆることなければなり
Lofið Drottin sem opnaði þeim leið gegnum Rauðahafið,
14 イスラエルをしてその中をわたらしめ給へるものに感謝せよ そのあはれみは永遠にたゆることなければなり
því að miskunn hans – varir að eilífu,
15 パロとその軍兵とを紅海のうちに仆したまへるものに感謝せよ そのあはれみは永遠にたゆることなければなり
en drekkti í hafinu hersveitum faraós, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
16 その民をみちびきて野をすぎしめたまへる者にかんしやせよ その憐憫はとこしへにたゆることなければなり
Lofið hann sem leiddi lýð sinn yfir auðnina, því að miskunn hans varir að eilífu.
17 大なる王たちを撃たまへるものに感謝せよ そのあはれみは永遠にたゆることなければなり
Lofið hann sem frelsaði lýð sinn undan voldugum konungum, því að miskunn hans varir að eilífu
18 名ある王等をころしたまへる者にかんしやせよ その憐憫はとこしへに絶ることなければなり
og laust þá til dauða, þessa óvini Ísraels, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu:
19 アモリ人のわうシホンをころしたまへる者にかんしやせよ その憐憫はとこしへにたゆることなければなり
Síhon, Amoríta-konung, því að miskunn Guðs við Ísrael varir að eilífu
20 バシヤンのわうオグを誅したまへるものに感謝せよ そのあはれみは永遠にたゆることなければなり
– og Óg, konung í Basan – því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
21 かれらの地を嗣業としてあたへたまへる者にかんしやせよ その憐憫はとこしへにたゆることなければなり
Guð gaf Ísrael lönd þessara konunga til eilífrar eignar, því að miskunn hans varir að eilífu.
22 その僕イスラエルにゆづりとして之をあたへたまへるものに感謝せよ そのあはれみは永遠にたゆることなければなり
Já, þau skyldu verða varanleg gjöf til Ísrael, þjóns hans, því að miskunn hans varir að eilífu.
23 われらが微賤かりしときに記念したまへる者にかんしやせよ その憐憫はとこしへに絶ることなければなり
Hann minntist okkar í eymd okkar, því að miskunn hans varir að eilífu
24 わが敵よりわれらを助けいだしたまへる者にかんしやせよ その憐憫はとこしへに絶ることなければなり
og frelsaði okkur frá óvinum okkar, því að miskunn hans varir að eilífu.
25 すべての生るものに食物をあたへたまふものに感謝せよ そのあはれみはとこしへに絶ることなければなり
Hann gefur fæðu öllu því sem lifir, því að miskunn hans varir að eilífu.
26 天の神にかんしやせよ その憐憫はとこしへに絶ることなければなり
Já, færið Guði himnanna þakkir, því að miskunn hans varir að eilífu!

< 詩篇 136 >