< 詩篇 129 >

1 都もうでの歌 今イスラエルは言え、「彼らはわたしの若い時から、ひどくわたしを悩ました。
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:
2 彼らはわたしの若い時から、ひどくわたしを悩ました。しかしわたしに勝つことができなかった。
«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.
3 耕す者はわたしの背の上をたがやして、そのうねみぞを長くした」と。
ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،
4 主は正しくいらせられ、悪しき者のなわを断ち切られた。
اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»
5 シオンを憎む者はみな、恥を得て、退くように。
سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!
6 彼らを、育たないさきに枯れる屋根の草のようにしてください。
همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد
7 これを刈る者はその手に満たず、これをたばねる者はそのふところに満たない。
و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.
8 かたわらを過ぎる者は、「主の恵みがあなたの上にあるように。われらは主のみ名によってあなたがたを祝福する」と言わない。
رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»

< 詩篇 129 >