詩篇 114

1 イスラエルがエジプトをいで、ヤコブの家が異言の民を離れたとき、

Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;

2 ユダは主の聖所となり、イスラエルは主の所領となった。

Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.

3 海はこれを見て逃げ、ヨルダンはうしろに退き、

De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.

4 山は雄羊のように踊り、小山は小羊のように踊った。

De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.

5 海よ、おまえはどうして逃げるのか、ヨルダンよ、おまえはどうしてうしろに退くのか。

Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?

6 山よ、おまえたちはどうして雄羊のように踊るのか、小山よ、おまえたちはどうして小羊のように踊るのか。

Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?

7 地よ、主のみ前におののけ、ヤコブの神のみ前におののけ。

Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;

8 主は岩を池に変らせ、石を泉に変らせられた。

Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.