詩篇 112

1 主をほめたたえよ。主をおそれて、そのもろもろの戒めを大いに喜ぶ人はさいわいである。

۱ هللویاه! خوشابحال کسی‌که ازخداوند می‌ترسد و در وصایای اوبسیار رغبت دارد.

2 その子孫は地において強くなり、正しい者のやからは祝福を得る。

۲ ذریتش در زمین زورآورخواهند بود. طبقه راستان مبارک خواهند شد.

3 繁栄と富とはその家にあり、その義はとこしえに、うせることはない。

۳ توانگری و دولت در خانه او خواهد بود وعدالتش تا به ابد پایدار است.

4 光は正しい者のために暗黒の中にもあらわれる。主は恵み深く、あわれみに満ち、正しくいらせられる。

۴ نور برای راستان در تاریکی طلوع می‌کند. او کریم و رحیم و عادل است.

5 恵みを施し、貸すことをなし、その事を正しく行う人はさいわいである。

۵ فرخنده است شخصی که رئوف و قرض دهنده باشد. او کارهای خود را به انصاف استوارمی دارد.

6 正しい人は決して動かされることなく、とこしえに覚えられる。

۶ زیرا که تا به ابد جنبش نخواهد خورد. مرد عادل تا به ابد مذکور خواهد بود.

7 彼は悪いおとずれを恐れず、その心は主に信頼してゆるがない。

۷ از خبر بدنخواهد ترسید. دل او پایدار است و بر خداوندتوکل دارد.

8 その心は落ち着いて恐れることなく、ついにそのあだについての願いを見る。

۸ دل او استوار است و نخواهد ترسیدتا آرزوی خویش را بر دشمنان خود ببیند.

9 彼は惜しげなく施し、貧しい者に与えた。その義はとこしえに、うせることはない。その角は誉を得てあげられる。

۹ بذل نموده، به فقرا بخشیده است؛ عدالتش تا به ابدپایدار است. شاخ او با عزت افراشته خواهد شد.

10 悪しき者はこれを見て怒り、歯をかみならして溶け去る。悪しき者の願いは滅びる。

۱۰ شریر این را دیده، غضبناک خواهد شد. دندانهای خود را فشرده، گداخته خواهد گشت. آرزوی شریران زایل خواهد گردید.