詩篇 104

1 わがたましいよ、主をほめよ。わが神、主よ、あなたはいとも大いにして誉と威厳とを着、

Благослови, душе моя, Господа. Господи Боже мой, возвеличился еси зело: во исповедание и в велелепоту облеклся еси:

2 光を衣のようにまとい、天を幕のように張り、

одеяйся светом яко ризою, простираяй небо яко кожу:

3 水の上におのが高殿のうつばりをおき、雲をおのれのいくさ車とし、風の翼に乗りあるき、

покрываяй водами превыспренняя Своя, полагаяй облаки на восхождение Свое, ходяй на крилу ветреню:

4 風をおのれの使者とし、火と炎をおのれのしもべとされる。

творяй ангелы Своя духи, и слуги Своя пламень огненный:

5 あなたは地をその基の上にすえて、とこしえに動くことのないようにされた。

основаяй землю на тверди ея: не преклонится в век века.

6 あなたはこれを衣でおおうように大水でおおわれた。水はたたえて山々の上を越えた。

Бездна яко риза одеяние ея, на горах станут воды:

7 あなたのとがめによって水は退き、あなたの雷の声によって水は逃げ去った。

от запрещения Твоего побегнут, от гласа грома Твоего убоятся.

8 山は立ちあがり、谷はあなたが定められた所に沈んだ。

Восходят горы, и низходят поля, в место еже основал еси им.

9 あなたは水に境を定めて、これを越えさせず、再び地をおおうことのないようにされた。

Предел положил еси, егоже не прейдут, ниже обратятся покрыти землю.

10 あなたは泉を谷にわき出させ、それを山々の間に流れさせ、

Посылаяй источники в дебрех, посреде гор пройдут воды.

11 野のもろもろの獣に飲ませられる。野のろばもそのかわきをいやす。

Напаяют вся звери селныя, ждут онагри в жажду свою.

12 空の鳥もそのほとりに住み、こずえの間にさえずり歌う。

На тых птицы небесныя привитают: от среды камения дадят глас.

13 あなたはその高殿からもろもろの山に水を注がれる。地はあなたのみわざの実をもって満たされる。

Напаяяй горы от превыспренних Своих: от плода дел Твоих насытится земля.

14 あなたは家畜のために草をはえさせ、また人のためにその栽培する植物を与えて、地から食物を出させられる。

Прозябаяй траву скотом, и злак на службу человеком, извести хлеб от земли:

15 すなわち人の心を喜ばすぶどう酒、その顔をつややかにする油、人の心を強くするパンなどである。

и вино веселит сердце человека, умастити лице елеем: и хлеб сердце человека укрепит.

16 主の木と、主がお植えになったレバノンの香柏とは豊かに潤され、

Насытятся древа польская, кедри Ливанстии, ихже еси насадил:

17 鳥はその中に巣をつくり、こうのとりはもみの木をそのすまいとする。

тамо птицы вогнездятся, еродиево жилище предводителствует ими.

18 高き山はやぎのすまい、岩は岩だぬきの隠れる所である。

Горы высокия еленем, камень прибежище заяцем.

19 あなたは月を造って季節を定められた。日はその入る時を知っている。

Сотворил есть луну во времена: солнце позна запад свой.

20 あなたは暗やみを造って夜とされた。その時、林の獣は皆忍び出る。

Положил еси тму, и бысть нощь, в нейже пройдут вси зверие дубравнии,

21 若きししはほえてえさを求め、神に食物を求める。

скимни рыкающии восхитити и взыскати от Бога пищу себе.

22 日が出ると退いて、その穴に寝る。

Возсия солнце, и собрашася, и в ложах своих лягут.

23 人は出てわざにつき、その勤労は夕べに及ぶ。

Изыдет человек на дело свое и на делание свое до вечера.

24 主よ、あなたのみわざはいかに多いことであろう。あなたはこれらをみな知恵をもって造られた。地はあなたの造られたもので満ちている。

Яко возвеличишася дела Твоя, Господи: вся премудростию сотворил еси: исполнися земля твари Твоея.

25 かしこに大いなる広い海がある。その中に無数のもの、大小の生き物が満ちている。

Сие море великое и пространное: тамо гади, ихже несть числа, животная малая с великими:

26 そこに舟が走り、あなたが造られたレビヤタンはその中に戯れる。

тамо корабли преплавают, змий сей, егоже создал еси ругатися ему.

27 彼らは皆あなたが時にしたがって食物をお与えになるのを期待している。

Вся к Тебе чают, дати пищу им во благо время.

28 あなたがお与えになると、彼らはそれを集める。あなたが手を開かれると、彼らは良い物で満たされる。

Давшу Тебе им, соберут: отверзшу Тебе руку, всяческая исполнятся благости:

29 あなたがみ顔を隠されると、彼らはあわてふためく。あなたが彼らの息を取り去られると、彼らは死んでちりに帰る。

отвращшу же Тебе лице, возмятутся: отимеши дух их, и изчезнут и в персть свою возвратятся:

30 あなたが霊を送られると、彼らは造られる。あなたは地のおもてを新たにされる。

послеши духа Твоего, и созиждутся, и обновиши лице земли.

31 どうか、主の栄光がとこしえにあるように。主がそのみわざを喜ばれるように。

Буди слава Господня во веки: возвеселится Господь о делех Своих:

32 主が地を見られると、地は震い、山に触れられると、煙をいだす。

призираяй на землю и творяй ю трястися: прикасаяйся горам, и дымятся.

33 わたしは生きるかぎり、主にむかって歌い、ながらえる間はわが神をほめ歌おう。

Воспою Господеви в животе моем, пою Богу моему, дондеже есмь:

34 どうか、わたしの思いが主に喜ばれるように。わたしは主によって喜ぶ。

да усладится Ему беседа моя, аз же возвеселюся о Господе.

35 どうか、罪びとが地から断ち滅ぼされ、悪しき者が、もはや、いなくなるように。わがたましいよ、主をほめよ。主をほめたたえよ。

Да изчезнут грешницы от земли, и беззаконницы, якоже не быти им. Благослови, душе моя, Господа.