詩篇 104

1 わがたましいよ、主をほめよ。わが神、主よ、あなたはいとも大いにして誉と威厳とを着、

Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.

2 光を衣のようにまとい、天を幕のように張り、

Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.

3 水の上におのが高殿のうつばりをおき、雲をおのれのいくさ車とし、風の翼に乗りあるき、

Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;

4 風をおのれの使者とし、火と炎をおのれのしもべとされる。

Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.

5 あなたは地をその基の上にすえて、とこしえに動くことのないようにされた。

Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.

6 あなたはこれを衣でおおうように大水でおおわれた。水はたたえて山々の上を越えた。

Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.

7 あなたのとがめによって水は退き、あなたの雷の声によって水は逃げ去った。

Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.

8 山は立ちあがり、谷はあなたが定められた所に沈んだ。

Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.

9 あなたは水に境を定めて、これを越えさせず、再び地をおおうことのないようにされた。

Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.

10 あなたは泉を谷にわき出させ、それを山々の間に流れさせ、

Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,

11 野のもろもろの獣に飲ませられる。野のろばもそのかわきをいやす。

A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.

12 空の鳥もそのほとりに住み、こずえの間にさえずり歌う。

Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.

13 あなたはその高殿からもろもろの山に水を注がれる。地はあなたのみわざの実をもって満たされる。

Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.

14 あなたは家畜のために草をはえさせ、また人のためにその栽培する植物を与えて、地から食物を出させられる。

Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:

15 すなわち人の心を喜ばすぶどう酒、その顔をつややかにする油、人の心を強くするパンなどである。

I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.

16 主の木と、主がお植えになったレバノンの香柏とは豊かに潤され、

Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;

17 鳥はその中に巣をつくり、こうのとりはもみの木をそのすまいとする。

Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.

18 高き山はやぎのすまい、岩は岩だぬきの隠れる所である。

Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.

19 あなたは月を造って季節を定められた。日はその入る時を知っている。

Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.

20 あなたは暗やみを造って夜とされた。その時、林の獣は皆忍び出る。

Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.

21 若きししはほえてえさを求め、神に食物を求める。

Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.

22 日が出ると退いて、その穴に寝る。

Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.

23 人は出てわざにつき、その勤労は夕べに及ぶ。

Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.

24 主よ、あなたのみわざはいかに多いことであろう。あなたはこれらをみな知恵をもって造られた。地はあなたの造られたもので満ちている。

O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.

25 かしこに大いなる広い海がある。その中に無数のもの、大小の生き物が満ちている。

W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.

26 そこに舟が走り、あなたが造られたレビヤタンはその中に戯れる。

Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.

27 彼らは皆あなたが時にしたがって食物をお与えになるのを期待している。

Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.

28 あなたがお与えになると、彼らはそれを集める。あなたが手を開かれると、彼らは良い物で満たされる。

Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.

29 あなたがみ顔を隠されると、彼らはあわてふためく。あなたが彼らの息を取り去られると、彼らは死んでちりに帰る。

Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.

30 あなたが霊を送られると、彼らは造られる。あなたは地のおもてを新たにされる。

Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.

31 どうか、主の栄光がとこしえにあるように。主がそのみわざを喜ばれるように。

Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.

32 主が地を見られると、地は震い、山に触れられると、煙をいだす。

On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.

33 わたしは生きるかぎり、主にむかって歌い、ながらえる間はわが神をほめ歌おう。

Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.

34 どうか、わたしの思いが主に喜ばれるように。わたしは主によって喜ぶ。

O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.

35 どうか、罪びとが地から断ち滅ぼされ、悪しき者が、もはや、いなくなるように。わがたましいよ、主をほめよ。主をほめたたえよ。

Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.