箴言 知恵の泉 29

1 しばしばしかられても、なおかたくなな者は、たちまち打ち敗られて助かることはない。

Лучше муж обличаяй, нежели муж жестоковыйный: внезапу бо палиму ему, несть изцеления.

2 正しい者が権力を得れば民は喜び、悪しき者が治めるとき、民はうめき苦しむ。

Похваляемым праведным, возвеселятся людие: началствующым же нечестивым, стенят мужие.

3 知恵を愛する人はその父を喜ばせ、遊女に交わる者はその資産を浪費する。

Мужу любящу премудрость, веселится отец его: а иже пасет любодейцы, погубит богатство.

4 王は公儀をもって国を堅くする、しかし、重税を取り立てる者はこれを滅ぼす。

Царь праведен возвышает землю, муж же законопреступник раскоповает.

5 その隣り人にへつらう者は、彼の足の前に網を張る。

Иже уготовляет на лице своему другу мрежу, облагает ю на своя ноги.

6 悪人は自分の罪のわなに陥る、しかし正しい人は喜び楽しむ。

Согрешающему мужу велия сеть: праведный же в радости и в веселии будет.

7 正しい人は貧しい者の訴えをかえりみる、悪しき人はそれを知ろうとはしない。

Умеет праведный суд творити убогим, а нечестивый не разумеет разума, и убогому несть ума разумевающаго.

8 あざける人は町を乱し、知恵ある者は怒りを静める。

Мужие беззаконнии сожгоша град, мудрии же отвратиша гнев.

9 知恵ある人が愚かな人と争うと、愚かな者はただ怒り、あるいは笑って、休むことがない。

Муж мудр судит языки, муж же злый гневаяйся посмеваемь бывает, а не устрашает.

10 血に飢えている人は罪のない者を憎む、悪しき者は彼の命を求める。

Мужие кровей причастни возненавидят преподобнаго, правии же взыщут душу его.

11 愚かな者は怒りをことごとく表わし、知恵ある者は静かにこれをおさえる。

Весь гнев свой произносит безумный: премудрый же скрывает по части.

12 もし治める者が偽りの言葉に聞くならば、その役人らはみな悪くなる。

Царю послушающу словесе неправедна, вси, иже под ним, законопреступницы.

13 貧しい者と、しえたげる者とは共に世におる、主は彼ら両者の目に光を与えられる。

Заимодавцу и должнику, друг со другом сошедшымся, посещение творит обема Господь.

14 もし王が貧しい者を公平にさばくならば、その位はいつまでも堅く立つ。

Царю во истине судящему нищым, престол его во свидетелство устроится.

15 むちと戒めとは知恵を与える、わがままにさせた子はその母に恥をもたらす。

Язвы и обличения дают мудрость: отрок же заблуждаяй срамляет родители своя.

16 悪しき者が権力を得ると罪も増す、正しい者は彼らの倒れるのを見る。

Многим сущым нечестивым мнози греси бывают, праведнии же, оным падающым, устрашаеми бывают.

17 あなたの子を懲しめよ、そうすれば彼はあなたを安らかにし、またあなたの心に喜びを与える。

Наказуй сына твоего, и упокоит тя и даст лепоту души твоей.

18 預言がなければ民はわがままにふるまう、しかし律法を守る者はさいわいである。

Не будет сказатель языку законопреступну, храняй же закон блажен.

19 しもべは言葉だけで訓練することはできない、彼は聞いて知っても、心にとめないからである。

Не накажется словесы раб жесток: аще бо и уразумеет, но не послушает.

20 言葉の軽率な人を見るか、彼よりもかえって愚かな者のほうに望みがある。

Аще увидиши мужа скора в словесех, разумей, яко упование имать паче его безумный.

21 しもべをその幼い時からわがままに育てる人は、ついにはそれを自分のあとつぎにする。

Иже ласкосерд будет от детства, поработится, на последок же болезновати будет о сем.

22 怒る人は争いを起し、憤る人は多くの罪を犯す。

Муж гневливый воздвизает свар, муж же ярый открывает грехи.

23 人の高ぶりはその人を低くし、心にへりくだる者は誉を得る。

Досаждение мужа смиряет, а смиренныя утверждает Господь в славе.

24 盗びとにくみする者は自分の魂を憎む、彼はのろいを聞いても何事をも口外しない。

Иже сообщается татю, ненавидит своея души: аще же клятву предложенную слышавшии не возвестят,

25 人を恐れると、わなに陥る、主に信頼する者は安らかである。

убоявшеся и постыдевшеся человеков, преткнутся: надеявыйся же на Господа возвеселится. Нечестие мужу дает соблажнение: уповаяй же на Владыку спасется.

26 治める者の歓心を得ようとする人は多い、しかし人の事を定めるのは主による。

Мнози угождают лицам началников: от Господа же сбывается правда мужу.

27 正しい人は不正を行う人を憎み、悪しき者は正しく歩む人を憎む。

Мерзость праведнику муж неправеден: мерзость же законопреступному путь правоведяй.