箴言 知恵の泉 29

1 しばしばしかられても、なおかたくなな者は、たちまち打ち敗られて助かることはない。

Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.

2 正しい者が権力を得れば民は喜び、悪しき者が治めるとき、民はうめき苦しむ。

Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.

3 知恵を愛する人はその父を喜ばせ、遊女に交わる者はその資産を浪費する。

Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.

4 王は公儀をもって国を堅くする、しかし、重税を取り立てる者はこれを滅ぼす。

Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.

5 その隣り人にへつらう者は、彼の足の前に網を張る。

Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.

6 悪人は自分の罪のわなに陥る、しかし正しい人は喜び楽しむ。

Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.

7 正しい人は貧しい者の訴えをかえりみる、悪しき人はそれを知ろうとはしない。

Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.

8 あざける人は町を乱し、知恵ある者は怒りを静める。

Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.

9 知恵ある人が愚かな人と争うと、愚かな者はただ怒り、あるいは笑って、休むことがない。

Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.

10 血に飢えている人は罪のない者を憎む、悪しき者は彼の命を求める。

Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.

11 愚かな者は怒りをことごとく表わし、知恵ある者は静かにこれをおさえる。

Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.

12 もし治める者が偽りの言葉に聞くならば、その役人らはみな悪くなる。

Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.

13 貧しい者と、しえたげる者とは共に世におる、主は彼ら両者の目に光を与えられる。

Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.

14 もし王が貧しい者を公平にさばくならば、その位はいつまでも堅く立つ。

Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.

15 むちと戒めとは知恵を与える、わがままにさせた子はその母に恥をもたらす。

Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.

16 悪しき者が権力を得ると罪も増す、正しい者は彼らの倒れるのを見る。

Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.

17 あなたの子を懲しめよ、そうすれば彼はあなたを安らかにし、またあなたの心に喜びを与える。

Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.

18 預言がなければ民はわがままにふるまう、しかし律法を守る者はさいわいである。

Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.

19 しもべは言葉だけで訓練することはできない、彼は聞いて知っても、心にとめないからである。

Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.

20 言葉の軽率な人を見るか、彼よりもかえって愚かな者のほうに望みがある。

Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.

21 しもべをその幼い時からわがままに育てる人は、ついにはそれを自分のあとつぎにする。

Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.

22 怒る人は争いを起し、憤る人は多くの罪を犯す。

Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.

23 人の高ぶりはその人を低くし、心にへりくだる者は誉を得る。

Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.

24 盗びとにくみする者は自分の魂を憎む、彼はのろいを聞いても何事をも口外しない。

Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.

25 人を恐れると、わなに陥る、主に信頼する者は安らかである。

Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.

26 治める者の歓心を得ようとする人は多い、しかし人の事を定めるのは主による。

Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.

27 正しい人は不正を行う人を憎み、悪しき者は正しく歩む人を憎む。

Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.