箴言 知恵の泉 29

1 しばしばしかられても、なおかたくなな者は、たちまち打ち敗られて助かることはない。

Ein mann som etter mykje refsing endå er ein stivnakke, vil brått verta broten ulækjeleg sund.

2 正しい者が権力を得れば民は喜び、悪しき者が治めるとき、民はうめき苦しむ。

Når rettferdige aukar i tal, då gled seg folket, men når gudlaus mann kjem til styre, sukkar folket.

3 知恵を愛する人はその父を喜ばせ、遊女に交わる者はその資産を浪費する。

Den som elskar visdom, gled sin far, men den som gjeng i lag med skjøkjor, øyder eiga si.

4 王は公儀をもって国を堅くする、しかし、重税を取り立てる者はこれを滅ぼす。

Ein konge held landet sitt uppe med rett, men ein skattekrevjar legg det i øyde.

5 その隣り人にへつらう者は、彼の足の前に網を張る。

Ein mann som smeikjer for næsten sin, breider ut eit net for føterne hans.

6 悪人は自分の罪のわなに陥る、しかし正しい人は喜び楽しむ。

Ein vond manns misgjerd er snara for honom, men rettferdig mann fegnast og gled seg.

7 正しい人は貧しい者の訴えをかえりみる、悪しき人はそれを知ろうとはしない。

Den rettferdige syter for stakarens sak, den gudlause hev ikkje greida på noko.

8 あざける人は町を乱し、知恵ある者は怒りを静める。

Spottarar øser upp ein by, men vismenner stiller vreiden.

9 知恵ある人が愚かな人と争うと、愚かな者はただ怒り、あるいは笑って、休むことがない。

Når vismann fører sak mot dåren, vert dåren sinna og lær, og kann’kje vera still.

10 血に飢えている人は罪のない者を憎む、悪しき者は彼の命を求める。

Dei blodfuse hatar ein skuldlaus mann, og stend dei ærlege etter livet.

11 愚かな者は怒りをことごとく表わし、知恵ある者は静かにこれをおさえる。

Alt sitt sinne slepper dåren ut, men vismannen døyver det til slutt.

12 もし治める者が偽りの言葉に聞くならば、その役人らはみな悪くなる。

Agtar ein hovding på lygneord, er alle hans tenarar nidingar.

13 貧しい者と、しえたげる者とは共に世におる、主は彼ら両者の目に光を与えられる。

Fatigmann og valdsmann råkast, Herren gjev deim båe augneljos.

14 もし王が貧しい者を公平にさばくならば、その位はいつまでも堅く立つ。

Ein konge som dømer småfolk rett, hans kongsstol stend æveleg fast.

15 むちと戒めとは知恵を与える、わがままにさせた子はその母に恥をもたらす。

Ris og age gjev visdom, men ein agelaus gut fører skam yver mor si.

16 悪しき者が権力を得ると罪も増す、正しい者は彼らの倒れるのを見る。

Når dei gudlause aukar, so aukar syndi, men dei rettferdige skal sjå med lyst på deira fall.

17 あなたの子を懲しめよ、そうすれば彼はあなたを安らかにし、またあなたの心に喜びを与える。

Aga son din, so vil han vera deg til hugnad og gjeva lostemat til sjæli di.

18 預言がなければ民はわがままにふるまう、しかし律法を守る者はさいわいである。

Utan profetsyn vert folket vilt, men sæl er den som held lovi.

19 しもべは言葉だけで訓練することはできない、彼は聞いて知っても、心にとめないからである。

Med ord let trælen seg ikkje tukta, for han skynar deim vel, men bryr seg’kje um deim.

20 言葉の軽率な人を見るか、彼よりもかえって愚かな者のほうに望みがある。

Ser du ein mann som er snar til å tala, dåren gjev større von enn han.

21 しもべをその幼い時からわがままに育てる人は、ついにはそれを自分のあとつぎにする。

Kjæler du trælen upp frå hans ungdom, vil han vanvyrda deg til slutt.

22 怒る人は争いを起し、憤る人は多くの罪を犯す。

Sinna mann valdar trætta, og brålyndt mann gjer mang ei misgjerd.

23 人の高ぶりはその人を低くし、心にへりくだる者は誉を得る。

Mannsens ovmod fører til fall, men den audmjuke vinn seg æra.

24 盗びとにくみする者は自分の魂を憎む、彼はのろいを聞いても何事をも口外しない。

Den som helar med tjuven, hatar sitt liv, han høyrer dei tek han i eid, men gjev ingi vitring.

25 人を恐れると、わなに陥る、主に信頼する者は安らかである。

Manne-rædsla legg snaror, men den som lit på Herren, vert berga.

26 治める者の歓心を得ようとする人は多い、しかし人の事を定めるのは主による。

Mange vil te seg fram for ein styrar, men frå Herren fær kvar mann sin rett.

27 正しい人は不正を行う人を憎み、悪しき者は正しく歩む人を憎む。

Ein styggedom for rettferdige er ein urettferdig mann, og ein styggedom for den gudlause er den som fer ærleg fram.