箴言 知恵の泉 29

1 しばしばしかられても、なおかたくなな者は、たちまち打ち敗られて助かることはない。

En mann som er ofte straffet og allikevel gjør sin nakke stiv, vil i et øieblikk bli sønderbrutt, og der er ingen lægedom.

2 正しい者が権力を得れば民は喜び、悪しき者が治めるとき、民はうめき苦しむ。

Når de rettferdige kommer til makten, gleder folket sig; men når en ugudelig mann hersker, sukker folket.

3 知恵を愛する人はその父を喜ばせ、遊女に交わる者はその資産を浪費する。

En mann som elsker visdom, gleder sin far; men den som holder vennskap med skjøger, øder sitt gods.

4 王は公儀をもって国を堅くする、しかし、重税を取り立てる者はこれを滅ぼす。

En konge trygger sitt land ved rett; men en mann som tar imot gaver, bryter det ned.

5 その隣り人にへつらう者は、彼の足の前に網を張る。

En mann som smigrer for sin næste, setter op et garn for hans fot.

6 悪人は自分の罪のわなに陥る、しかし正しい人は喜び楽しむ。

En ond manns misgjerning er en snare for ham, men den rettferdige skal juble og glede sig.

7 正しい人は貧しい者の訴えをかえりみる、悪しき人はそれを知ろうとはしない。

Den rettferdige tar sig av småfolks sak; den ugudelige skjønner sig ikke på noget.

8 あざける人は町を乱し、知恵ある者は怒りを静める。

Spottere egger op byen, men vismenn stiller vreden.

9 知恵ある人が愚かな人と争うと、愚かな者はただ怒り、あるいは笑って、休むことがない。

Når en vismann går i rette med en dåre, så blir dåren vred og ler, og der blir ingen ro.

10 血に飢えている人は罪のない者を憎む、悪しき者は彼の命を求める。

De blodtørstige hater den ustraffelige, men de rettsindige søker å redde hans liv.

11 愚かな者は怒りをことごとく表わし、知恵ある者は静かにこれをおさえる。

All sin vrede lar dåren strømme ut, men den vise holder vreden tilbake og stiller den.

12 もし治める者が偽りの言葉に聞くならば、その役人らはみな悪くなる。

Når en hersker akter på løgnens ord, blir alle hans tjenere ugudelige.

13 貧しい者と、しえたげる者とは共に世におる、主は彼ら両者の目に光を与えられる。

Den fattige og den som undertrykker ham, møtes; Herren gir begges øine deres lys.

14 もし王が貧しい者を公平にさばくならば、その位はいつまでも堅く立つ。

En konge som dømmer småfolk rettferdig, hans trone står fast for alle tider.

15 むちと戒めとは知恵を与える、わがままにさせた子はその母に恥をもたらす。

Ris og tukt gir visdom; men en gutt som er overlatt til sig selv, gjør sin mor skam.

16 悪しき者が権力を得ると罪も増す、正しい者は彼らの倒れるのを見る。

Når de ugudelige får makt, får synden makt; men de rettferdige skal se deres fall med glede.

17 あなたの子を懲しめよ、そうすれば彼はあなたを安らかにし、またあなたの心に喜びを与える。

Tukt din sønn, så skal han bli dig til glede og vederkvege din sjel!

18 預言がなければ民はわがままにふるまう、しかし律法を守る者はさいわいである。

Uten åpenbaring blir folket tøilesløst; men lykkelig er den som holder loven.

19 しもべは言葉だけで訓練することはできない、彼は聞いて知っても、心にとめないからである。

Ved ord lar en træl sig ikke tukte; for han skjønner dem nok, men adlyder dem ikke.

20 言葉の軽率な人を見るか、彼よりもかえって愚かな者のほうに望みがある。

Har du sett en mann som forhaster sig i sine ord - det er mere håp for dåren enn for ham.

21 しもべをその幼い時からわがままに育てる人は、ついにはそれを自分のあとつぎにする。

Forkjæler en sin træl fra ungdommen av, så vil han til sist være sønn i huset.

22 怒る人は争いを起し、憤る人は多くの罪を犯す。

Den som er snar til vrede, vekker trette, og en hastig mann gjør ofte det som er ondt.

23 人の高ぶりはその人を低くし、心にへりくだる者は誉を得る。

Et menneskes stolthet fører ham til fall, men den ydmyke vinner ære.

24 盗びとにくみする者は自分の魂を憎む、彼はのろいを聞いても何事をも口外しない。

Den som deler med en tyv, hater sitt liv; han hører opropet til ed og gir allikevel ingen oplysning.

25 人を恐れると、わなに陥る、主に信頼する者は安らかである。

Menneskefrykt fører i snare, men den som setter sin lit til Herren, han blir berget.

26 治める者の歓心を得ようとする人は多い、しかし人の事を定めるのは主による。

Mange søker en herskers yndest, men fra Herren kommer en manns rett.

27 正しい人は不正を行う人を憎み、悪しき者は正しく歩む人を憎む。

En urettferdig mann er en vederstyggelighet for de rettferdige, og en vederstyggelighet for den ugudelige er den som lever rett.