箴言 知恵の泉 17
1 平穏であって、ひとかたまりのかわいたパンのあるのは、争いがあって、食物の豊かな家にまさる。
Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.
2 賢いしもべは身持の悪いむすこを治め、かつ、その兄弟たちの中にあって、資産の分け前を獲る。
Saĝa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.
3 銀を試みるものはるつぼ、金を試みるものは炉、人の心を試みるものは主である。
Fandujo estas por arĝento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.
4 悪を行う者は偽りのくちびるに聞き、偽りをいう者は悪しき舌に耳を傾ける。
Malbonfaranto obeas malbonajn buŝojn; Malveremulo atentas malpian langon.
5 貧しい者をあざける者はその造り主を侮る、人の災を喜ぶ者は罰を免れない。
Kiu mokas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu ĝojas pri ies malfeliĉo, tiu ne restos sen puno.
6 孫は老人の冠である、父は子の栄えである。
Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.
7 すぐれた言葉は愚かな者には似合わない、まして偽りを言うくちびるは君たる者には似合わない。
Al malsaĝulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankoraŭ malpli al nobelo mensogado.
8 まいないはこれを贈る人の目には幸運の玉のようだ、その向かう所、どこでも彼は栄える。
Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.
9 愛を追い求める人は人のあやまちをゆるす、人のことを言いふらす者は友を離れさせる。
Kiu kovras kulpon, tiu serĉas amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.
10 一度の戒めがさとき人に徹するのは、百度の懲しめが愚かな人に徹するよりも深い。
Pli efikas riproĉo ĉe saĝulo, Ol cent batoj ĉe malsaĝulo.
11 悪しき者はただ、そむく事のみを求める、それゆえ、彼に向かっては残忍な使者がつかわされる。
Malbonulo serĉas nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontraŭ lin.
12 愚かな者が愚かな事をするのに会うよりは、子をとられた雌ぐまに会うほうがよい。
Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj ĝiaj infanoj, Ol malsaĝulon kun lia malsaĝeco.
13 悪をもて善に報いる者は、悪がその家を離れることがない。
Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.
14 争いの初めは水がもれるのに似ている、それゆえ、けんかの起らないうちにそれをやめよ。
La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Antaŭ ol ĝi tro vastiĝis, forlasu la malpacon.
15 悪しき者を正しいとする者、正しい者を悪いとする者、この二つの者はともに主に憎まれる。
Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.
16 愚かな者はすでに心がないのに、どうして知恵を買おうとして手にその代金を持っているのか。
Por kio servas mono en la mano de malsaĝulo? Ĉu por aĉeti saĝon, kiam li prudenton ne havas?
17 友はいずれの時にも愛する、兄弟はなやみの時のために生れる。
En ĉiu tempo amiko amas, Kaj li fariĝas frato en mizero.
18 知恵のない人は手をうって、その隣り人の前で保証をする。
Homo malsaĝa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.
19 争いを好む者は罪を好む、その門を高くする者は滅びを求める。
Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu serĉas pereon.
20 曲った心の者はさいわいを得ない、みだりに舌をもって語る者は災に陥る。
Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas neĝustan langon, tiu enfalos en malfeliĉon.
21 愚かな子を生む者は嘆きを得る、愚か者の父は喜びを得ない。
Kiu naskas malsaĝulon, tiu havas ĉagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos ĝojon.
22 心の楽しみは良い薬である、たましいの憂いは骨を枯らす。
Ĝoja koro estas saniga; Kaj malĝoja spirito sekigas la ostojn.
23 悪しき者は人のふところからまいないを受けて、さばきの道をまげる。
Kaŝitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.
24 さとき者はその顔を知恵にむける、しかし、愚かな者は目を地の果にそそぐ。
Antaŭ la vizaĝo de prudentulo estas saĝo; Sed la okuloj de malsaĝulo estas en la fino de la tero.
25 愚かな子はその父の憂いである、またこれを産んだ母の痛みである。
Filo malsaĝa estas ĉagreno por sia patro, Kaj malĝojo por sia patrino.
26 正しい人を罰するのはよくない、尊い人を打つのは悪い。
Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.
27 言葉を少なくする者は知識のある者、心の冷静な人はさとき人である。
Kiu ŝparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo saĝa.
28 愚かな者も黙っているときは、知恵ある者と思われ、そのくちびるを閉じている時は、さとき者と思われる。
Eĉ malsaĝulo, se li silentas, estas rigardata kiel saĝulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian buŝon.
