< 箴言 知恵の泉 14 >

1 知恵はその家を建て、愚かさは自分の手でそれをこわす。
زن دانا خانه خود را بنا می‌کند، اما زن نادان با دست خود خانه‌اش را خراب می‌کند.
2 まっすぐに歩む者は主を恐れる、曲って歩む者は主を侮る。
کسانی که به راستی عمل می‌کنند به خداوند احترام می‌گذارند، ولی اشخاص بدکار او را تحقیر می‌کنند.
3 愚かな者の言葉は自分の背にむちを当てる、知恵ある者のくちびるはその身を守る。
نادان چوب سخنانِ متکبرانهٔ خود را می‌خورد، ولی سخنان مرد دانا او را محافظت می‌کند.
4 牛がなければ穀物はない、牛の力によって農作物は多くなる。
اگر در طویله گاو نباشد، طویله تمیز می‌ماند، اما بدون گاو نمی‌توان محصول زیادی به دست آورد.
5 真実な証人はうそをいわない、偽りの証人はうそをつく。
شاهد امین دروغ نمی‌گوید، ولی از دهان شاهد ناراست دروغ می‌بارد.
6 あざける者は知恵を求めても得られない、さとき者は知識を得ることがたやすい。
کسی که همه چیز را به باد مسخره می‌گیرد هرگز نمی‌تواند حکمت پیدا کند، اما شخص فهیم به آسانی آن را به دست می‌آورد.
7 愚かな者の前を離れ去れ、そこには知識の言葉がないからである。
از احمقان دوری کن زیرا چیزی ندارند به تو یاد دهند.
8 さとき者の知恵は自分の道をわきまえることにあり、愚かな者の愚かは、欺くことにある。
حکمت شخص عاقل راهنمای اوست، اما حماقت احمقان باعث گمراهی آنان می‌شود.
9 神は悪しき者をあざけられる、正しい者は、その恵みを受ける。
نادانان با گناه بازی می‌کنند، اما درستکاران رضایت خدا را می‌طلبند.
10 心の苦しみは心みずからが知る、その喜びには他人はあずからない。
تنها دل شخص است که تلخی جان او را احساس می‌کند و در شادی او نیز کسی جز خودش نمی‌تواند سهیم باشد.
11 悪しき者の家は滅ぼされ、正しい者の幕屋は栄える。
خانهٔ بدکاران خراب می‌شود، اما خیمهٔ درستکاران وسعت می‌یابد.
12 人が見て自ら正しいとする道でも、その終りはついに死に至る道となるものがある。
راههایی هستند که به نظر انسان راست می‌آیند اما عاقبت به مرگ منتهی می‌شوند.
13 笑う時にも心に悲しみがあり、喜びのはてに憂いがある。
خنده نمی‌تواند اندوه دل را پنهان سازد؛ هنگامی که خنده پایان می‌یابد، درد و اندوه برجای خود باقی می‌ماند.
14 心のもとれる者はそのしわざの実を刈り取り、善良な人もまたその行いの実を刈り取る。
آدم خدانشناس نتیجهٔ کارهای خود را خواهد دید و شخص نیک از ثمرهٔ اعمال خویش بهره خواهد برد.
15 思慮のない者はすべてのことを信じる、さとき者は自分の歩みを慎む。
آدم ساده لوح هر حرفی را باور می‌کند، اما شخص زیرک سنجیده رفتار می‌نماید.
16 知恵ある者は用心ぶかく、悪を離れる、愚かな者は高ぶって用心しない。
شخص دانا محتاط است و از خطر دوری می‌کند، ولی آدم نادان از روی غرور، خود را به خطر می‌اندازد.
17 怒りやすい者は愚かなことを行い、賢い者は忍耐強い。
آدم تندخو کارهای احمقانه می‌کند و شخص حیله‌گر مورد نفرت قرار می‌گیرد.
18 思慮のない者は愚かなことを自分のものとする、さとき者は知識をもって冠とする。
حماقت نصیب جاهلان می‌شود و دانایی نصیب زیرکان.
19 悪人は善人の前にひれ伏し、悪しき者は正しい者の門にひれ伏す。
بدکاران عاقبت در برابر نیکان سر تعظیم فرود خواهند آورد و محتاج آنان خواهند شد.
20 貧しい者はその隣にさえも憎まれる、しかし富める者は多くの友をもつ。
ثروتمندان دوستان بسیار دارند، اما شخص فقیر را حتی همسایه‌هایش تحقیر می‌کند.
21 隣り人を卑しめる者は罪びとである、貧しい人をあわれむ者はさいわいである。
خوار شمردن فقرا گناه است. خوشا به حال کسی که بر آنها ترحم کند.
22 悪を計る者はおのれを誤るではないか、善を計る者にはいつくしみと、まこととがある。
کسانی که نقشه‌های پلید در سر می‌پرورانند گمراه خواهند شد، ولی آنانی که نیت خوب دارند مورد محبت و اعتماد قرار خواهند گرفت.
23 すべての勤労には利益がある、しかし口先だけの言葉は貧乏をきたらせるだけだ。
کسی که زحمت می‌کشد منفعت عایدش می‌شود، ولی آنکه فقط حرف می‌زند فقیر خواهد شد.
24 知恵ある者の冠はその知恵である、愚かな者の花の冠はただ愚かさである。
ثروت نصیب دانایان خواهد شد، اما پاداش احمقان حماقت ایشان است.
25 まことの証人は人の命を救う、偽りを吐く者は裏切者である。
شاهد راستگو جان مردم را نجات می‌دهد، اما شاهد دروغگو به مردم خیانت می‌کند.
26 主を恐れることによって人は安心を得、その子らはのがれ場を得る。
کسی که از خداوند می‌ترسد تکیه‌گاه محکمی دارد و فرزندانش در امان خواهند بود.
27 主を恐れることは命の泉である、人を死のわなからのがれさせる。
خداترسی چشمهٔ حیات است و انسان را از دامهای مرگ دور نگه می‌دارد.
28 王の栄えは民の多いことにあり、君の滅びは民を失うことにある。
عظمت یک پادشاه بستگی به تعداد مردمی دارد که بر آنها فرمان می‌راند. پادشاه بدون قوم نابود می‌شود.
29 怒りをおそくする者は大いなる悟りがあり、気の短い者は愚かさをあらわす。
کسی که صبر و تحمل دارد شخص بسیار عاقلی است، اما از آدم تندخو حماقت سر می‌زند.
30 穏やかな心は身の命である、しかし興奮は骨を腐らせる。
آرامش فکر به بدن سلامتی می‌بخشد، اما حسادت مانند خوره جان را می‌خورد.
31 貧しい者をしえたげる者はその造り主を侮る、乏しい者をあわれむ者は、主をうやまう。
هر که به فقرا ظلم کند به آفرینندهٔ آنها اهانت کرده است و هر که به فقرا ترحم نماید، به خدا احترام گذاشته است.
32 悪しき者はその悪しき行いによって滅ぼされ、正しい者はその正しきによって、のがれ場を得る。
خداشناسان وقتی بمیرند پناهگاهی دارند، اما گناهکاران به‌وسیلۀ گناهان خودشان تباه می‌شوند.
33 知恵はさとき者の心にとどまり、愚かな者の心に知られない。
حکمت در دل دانایان ساکن است، اما در میان نادانان جای ندارد.
34 正義は国を高くし、罪は民をはずかしめる。
درستکاری مایه سرافرازی یک قوم است و گناه مایه رسوایی آن.
35 賢いしもべは王の恵みをうけ、恥をきたらす者はその怒りにあう。
پادشاه از خدمتگزاران کاردان خشنود می‌گردد، ولی کسانی که دردسر ایجاد می‌کنند مورد غضب او واقع می‌شوند.

< 箴言 知恵の泉 14 >