< 箴言 知恵の泉 14 >

1 知恵はその家を建て、愚かさは自分の手でそれをこわす。
Hlang cueih nu loh a im a sak dae, anglat long tah a kut neh a koengloeng.
2 まっすぐに歩む者は主を恐れる、曲って歩む者は主を侮る。
BOEIPA aka rhih tah a dueng la cet dae, a longpuei kho aka hmang loh BOEIPA a hnaep.
3 愚かな者の言葉は自分の背にむちを当てる、知恵ある者のくちびるはその身を守る。
Hlang ang kah a ka ah hoemnah kuhci om tih, aka cueih rhoek kah hmuilai loh amamih te a ngaithuen sak.
4 牛がなければ穀物はない、牛の力によって農作物は多くなる。
Saelhung a om pawt vaengah kongduk khaw caih dae, vaito thadueng lamkah canghum cangpai thoeng.
5 真実な証人はうそをいわない、偽りの証人はうそをつく。
Oltak rhoek kah laipai tah a laithae moenih. Tedae a honghi kah laipai long tah laithae ni a sat.
6 あざける者は知恵を求めても得られない、さとき者は知識を得ることがたやすい。
Hmuiyoi loh cueihnah a tlap dae a hong ni, mingnah he aka yakming ham tah yoeikoek mai.
7 愚かな者の前を離れ去れ、そこには知識の言葉がないからである。
Hlang ang te a hmai lamloh caeh tak, mingnah olka te na ming pawt ve.
8 さとき者の知恵は自分の道をわきまえることにあり、愚かな者の愚かは、欺くことにある。
Aka thaai kah cueihnah long tah a longpuei te a yakming dae, aka ang kah a anglat tah thailatnah ni.
9 神は悪しき者をあざけられる、正しい者は、その恵みを受ける。
Aka ang loh hmaithennah te a hnael dae, aka thuem long tah a laklo ah kolonah a saii.
10 心の苦しみは心みずからが知る、その喜びには他人はあずからない。
A hinglu khahingnah loh lungbuei a ming. Te dongah a kohoenah dongah rhalawt loh boi thil pawh.
11 悪しき者の家は滅ぼされ、正しい者の幕屋は栄える。
Halang rhoek kah im tah a phae pah vetih aka thuem kah dap tah rhoeng ni.
12 人が見て自ら正しいとする道でも、その終りはついに死に至る道となるものがある。
Longpuei he hlang kah mikhmuh ah thuem dae a hmailong ah dueknah longpuei la om.
13 笑う時にも心に悲しみがあり、喜びのはてに憂いがある。
Nueihbu dongah lungbuei loh thak a khoeih tih, a tloihsoi ah kohoenah khaw pha-ueknah la poeh.
14 心のもとれる者はそのしわざの実を刈り取り、善良な人もまたその行いの実を刈り取る。
Lungbuei aka balkhong khaw, hlang then khaw a khosing te amah hah bitni.
15 思慮のない者はすべてのことを信じる、さとき者は自分の歩みを慎む。
Hlangyoe long tah olka boeih te a tangnah dae, aka thaai long tah a khokan te a yakming.
16 知恵ある者は用心ぶかく、悪を離れる、愚かな者は高ぶって用心しない。
Aka cueih long tah a rhih tih boethae te a nong tak. Tedae aka ang long tah a paan tih a omtoem.
17 怒りやすい者は愚かなことを行い、賢い者は忍耐強い。
Thintoek bangkek loh a anglat a phoe tih, tangkhuepnah aka khueh hlang khaw a hmuhuet uh.
18 思慮のない者は愚かなことを自分のものとする、さとき者は知識をもって冠とする。
Hlangyoe loh anglat a pang tih, aka thaai rhoek loh mingnah te a muei uh.
19 悪人は善人の前にひれ伏し、悪しき者は正しい者の門にひれ伏す。
Hlang thae rhoek te hlang then rhoek kah mikhmuh ah, halang rhoek te hlang dueng kah vongka ah ngam uh ni.
20 貧しい者はその隣にさえも憎まれる、しかし富める者は多くの友をもつ。
Khodaeng te a hui long khaw a hmuhuet tih, hlanglen tah muep a lungnah.
21 隣り人を卑しめる者は罪びとである、貧しい人をあわれむ者はさいわいである。
A hui taengah aka hnoelrhoeng uh tah tholh tih, mangdaeng kodo aka rhen tah a yoethen.
22 悪を計る者はおのれを誤るではないか、善を計る者にはいつくしみと、まこととがある。
Boethae aka uep rhoek te kho a hmang uh moenih a? Tedae sitlohnah neh uepomnah long tah hnothen ni a caai thil.
23 すべての勤労には利益がある、しかし口先だけの言葉は貧乏をきたらせるだけだ。
Patangnah cungkuem loh kumkonah a om sak. Tedae hmuilai dongkah ol bueng ngawn tah tloelnah la poeh.
24 知恵ある者の冠はその知恵である、愚かな者の花の冠はただ愚かさである。
Khuehtawn he aka cueih rhoek kah a rhuisam la om tih, aka ang rhoek tah anglat la anglat coeng.
25 まことの証人は人の命を救う、偽りを吐く者は裏切者である。
Oltak kah laipai loh hinglu a huul tih, hlangthai palat loh laithae a sat.
26 主を恐れることによって人は安心を得、その子らはのがれ場を得る。
BOEIPA hinyahnah dongah pangtungnah sarhi khaw om, te dongah a ca rhoek ham hlipyingnah la om.
27 主を恐れることは命の泉である、人を死のわなからのがれさせる。
BOEIPA hinyahnah tah hingnah thunsih neh, dueknah hlaeh lamloh aka phaelh sak la om.
28 王の栄えは民の多いことにあり、君の滅びは民を失うことにある。
Pilnam kah cangpai dongah ni manghai kah rhuepomnah khaw a om, namtu a om pawt vaengah mangpa kah porhaknah la om.
29 怒りをおそくする者は大いなる悟りがあり、気の短い者は愚かさをあらわす。
Thintoek aka ueh tah bahoeng a lungcuei tih, mueihla bangkek loh anglat ni a pomsang.
30 穏やかな心は身の命である、しかし興奮は骨を腐らせる。
Lungbuei hoeihnah tah pumsa kah hingnah la om tih, thatlainah khaw rhuh keet la poeh.
31 貧しい者をしえたげる者はその造り主を侮る、乏しい者をあわれむ者は、主をうやまう。
Tattloel aka hnaemtaek loh amah aka saii ni a veet, BOEIPA aka thangpom long tah khodaeng a rhen.
32 悪しき者はその悪しき行いによって滅ぼされ、正しい者はその正しきによって、のがれ場を得る。
Halang tah a boethae ah bung tih, aka dueng tah a dueknah rhangneh ying.
33 知恵はさとき者の心にとどまり、愚かな者の心に知られない。
Aka yakming kah lungbuei ah cueihnah khaw rhaehrhong tih, hlang ang lakli ah khaw ming uh coeng.
34 正義は国を高くし、罪は民をはずかしめる。
Duengnah loh namtom a pomsang tih, tholhnah loh namtu te rhaidaeng la a khueh.
35 賢いしもべは王の恵みをうけ、恥をきたらす者はその怒りにあう。
Manghai kah kolonah loh sal te a cangbam tih, a thinpom loh yah a bai.

< 箴言 知恵の泉 14 >