< マタイの福音書 27 >
1 夜明けになりて、凡ての祭司長・民の長老ら、イエスを殺さんと相 議り、
പ്രഭാതേ ജാതേ പ്രധാനയാജകലോകപ്രാചീനാ യീശും ഹന്തും തത്പ്രതികൂലം മന്ത്രയിത്വാ
തം ബദ്വ്വാ നീത്വാ പന്തീയപീലാതാഖ്യാധിപേ സമർപയാമാസുഃ|
3 ここにイエスを賣りしユダ、その死に定められ給ひしを見て悔い、祭司長・長老らに、かの三十の銀をかへして言ふ、
തതോ യീശോഃ പരകരേവ്വർപയിതാ യിഹൂദാസ്തത്പ്രാണാദണ്ഡാജ്ഞാം വിദിത്വാ സന്തപ്തമനാഃ പ്രധാനയാജകലോകപ്രാചീനാനാം സമക്ഷം താസ്ത്രീംശന്മുദ്രാഃ പ്രതിദായാവാദീത്,
4 『われ罪なきの血を賣りて罪を犯したり』彼らいふ『われら何ぞ干らん、汝みづから當るべし』
ഏതന്നിരാഗോനരപ്രാണപരകരാർപണാത് കലുഷം കൃതവാനഹം| തദാ ത ഉദിതവന്തഃ, തേനാസ്മാകം കിം? ത്വയാ തദ് ബുധ്യതാമ്|
5 彼その銀を聖所に投げすてて去り、ゆきて自ら縊れたり。
തതോ യിഹൂദാ മന്ദിരമധ്യേ താ മുദ്രാ നിക്ഷിപ്യ പ്രസ്ഥിതവാൻ ഇത്വാ ച സ്വയമാത്മാനമുദ്ബബന്ധ|
6 祭司長らその銀をとりて言ふ『これは血の價なれば、宮の庫に納むるは可からず』
പശ്ചാത് പ്രധാനയാജകാസ്താ മുദ്രാ ആദായ കഥിതവന്തഃ, ഏതാ മുദ്രാഃ ശോണിതമൂല്യം തസ്മാദ് ഭാണ്ഡാഗാരേ ന നിധാതവ്യാഃ|
7 かくて相 議り、その銀をもて陶工の畑を買ひ、旅人らの墓地とせり。
അനന്തരം തേ മന്ത്രയിത്വാ വിദേശിനാം ശ്മശാനസ്ഥാനായ താഭിഃ കുലാലസ്യ ക്ഷേത്രമക്രീണൻ|
8 之によりて其の畑は、今に至るまで血の畑と稱へらる。
അതോഽദ്യാപി തത്സ്ഥാനം രക്തക്ഷേത്രം വദന്തി|
9 ここに預言者エレミヤによりて云はれたる言は成就したり。曰く『かくて彼ら値積られしもの、即ちイスラエルの子らが値積りし者の價の銀 三十をとりて、
ഇത്ഥം സതി ഇസ്രായേലീയസന്താനൈ ര്യസ്യ മൂല്യം നിരുപിതം, തസ്യ ത്രിംശന്മുദ്രാമാനം മൂല്യം
10 陶工の畑の代に之を與へたり。主の我に命じ給ひし如し』
മാം പ്രതി പരമേശ്വരസ്യാദേശാത് തേഭ്യ ആദീയത, തേന ച കുലാലസ്യ ക്ഷേത്രം ക്രീതമിതി യദ്വചനം യിരിമിയഭവിഷ്യദ്വാദിനാ പ്രോക്തം തത് തദാസിധ്യത്|
11 さてイエス、總督の前に立ち給ひしに、總督 問ひて言ふ『なんぢはユダヤ人の王なるか』イエス言ひ給ふ『なんぢの言ふが如し』
അനന്തരം യീശൗ തദധിപതേഃ സമ്മുഖ ഉപതിഷ്ഠതി സ തം പപ്രച്ഛ, ത്വം കിം യിഹൂദീയാനാം രാജാ? തദാ യീശുസ്തമവദത്, ത്വം സത്യമുക്തവാൻ|
12 祭司長・長老ら訴ふれども、何をも答へ給はず。
കിന്തു പ്രധാനയാജകപ്രാചീനൈരഭിയുക്തേന തേന കിമപി ന പ്രത്യവാദി|
13 ここにピラト彼に言ふ『聞かぬか、彼らが汝に對して如何におほくの證據を立つるを』
തതഃ പീലാതേന സ ഉദിതഃ, ഇമേ ത്വത്പ്രതികൂലതഃ കതി കതി സാക്ഷ്യം ദദതി, തത് ത്വം ന ശൃണോഷി?
14 されど總督の甚く怪しむまで、一言をも答へ給はず。
തഥാപി സ തേഷാമേകസ്യാപി വചസ ഉത്തരം നോദിതവാൻ; തേന സോഽധിപതി ർമഹാചിത്രം വിദാമാസ|
15 祭の時には、總督 群衆の望にまかせて、囚人 一人を之に赦す例あり。
അന്യച്ച തന്മഹകാലേഽധിപതേരേതാദൃശീ രാതിരാസീത്, പ്രജാ യം കഞ്ചന ബന്ധിനം യാചന്തേ, തമേവ സ മോചയതീതി|
തദാനീം ബരബ്ബാനാമാ കശ്ചിത് ഖ്യാതബന്ധ്യാസീത്|
17 されば人々の集れる時、ピラト言ふ『なんぢら我が誰を赦さんことを願ふか。バラバなるか、キリストと稱ふるイエスなるか』
തതഃ പീലാതസ്തത്ര മിലിതാൻ ലോകാൻ അപൃച്ഛത്, ഏഷ ബരബ്ബാ ബന്ധീ ഖ്രീഷ്ടവിഖ്യാതോ യീശുശ്ചൈതയോഃ കം മോചയിഷ്യാമി? യുഷ്മാകം കിമീപ്സിതം?
18 これピラト彼らのイエスを付ししは嫉に因ると知る故なり。
തൈരീർഷ്യയാ സ സമർപിത ഇതി സ ജ്ഞാതവാൻ|
19 彼なほ審判の座にをる時、その妻、人を遣して言はしむ『かの義人に係ることを爲な、我けふ夢の中にて彼の故にさまざま苦しめり』
അപരം വിചാരാസനോപവേശനകാലേ പീലാതസ്യ പത്നീ ഭൃത്യം പ്രഹിത്യ തസ്മൈ കഥയാമാസ, തം ധാർമ്മികമനുജം പ്രതി ത്വയാ കിമപി ന കർത്തവ്യം; യസ്മാത് തത്കൃതേഽദ്യാഹം സ്വപ്നേ പ്രഭൂതകഷ്ടമലഭേ|
20 祭司長・長老ら、群衆にバラバの赦されん事を請はしめ、イエスを亡さんことを勸む。
അനന്തരം പ്രധാനയാജകപ്രാചീനാ ബരബ്ബാം യാചിത്വാദാതും യീശുഞ്ച ഹന്തും സകലലോകാൻ പ്രാവർത്തയൻ|
21 總督こたへて彼らに言ふ『二人の中いづれを我が赦さん事を願ふか』彼らいふ『バラバなり』
തതോഽധിപതിസ്താൻ പൃഷ്ടവാൻ, ഏതയോഃ കമഹം മോചയിഷ്യാമി? യുഷ്മാകം കേച്ഛാ? തേ പ്രോചു ർബരബ്ബാം|
22 ピラト言ふ『さらばキリストと稱ふるイエスを我いかにすべきか』皆いふ『十字架につくべし』
തദാ പീലാതഃ പപ്രച്ഛ, തർഹി യം ഖ്രീഷ്ടം വദന്തി, തം യീശും കിം കരിഷ്യാമി? സർവ്വേ കഥയാമാസുഃ, സ ക്രുശേന വിധ്യതാം|
23 ピラト言ふ『かれ何の惡事をなしたるか』彼ら烈しく叫びていふ『十字架につくべし』
തതോഽധിപതിരവാദീത്, കുതഃ? കിം തേനാപരാദ്ധം? കിന്തു തേ പുനരുചൈ ർജഗദുഃ, സ ക്രുശേന വിധ്യതാം|
24 ピラトは何の效なく反つて亂にならんとするを見て、水をとり群衆のまへに手を洗ひて言ふ『この人の血につきて我は罪なし、汝 等みづから當れ』
തദാ നിജവാക്യമഗ്രാഹ്യമഭൂത്, കലഹശ്ചാപ്യഭൂത്, പീലാത ഇതി വിലോക്യ ലോകാനാം സമക്ഷം തോയമാദായ കരൗ പ്രക്ഷാല്യാവോചത്, ഏതസ്യ ധാർമ്മികമനുഷ്യസ്യ ശോണിതപാതേ നിർദോഷോഽഹം, യുഷ്മാഭിരേവ തദ് ബുധ്യതാം|
25 民みな答へて言ふ『其の血は、我らと我らの子孫とに歸すべし』
തദാ സർവ്വാഃ പ്രജാഃ പ്രത്യവോചൻ, തസ്യ ശോണിതപാതാപരാധോഽസ്മാകമ് അസ്മത്സന്താനാനാഞ്ചോപരി ഭവതു|
26 ここにピラト、バラバを彼らに赦し、イエスを鞭うちて、十字架につくる爲に付せり。
തതഃ സ തേഷാം സമീപേ ബരബ്ബാം മോചയാമാസ യീശുന്തു കഷാഭിരാഹത്യ ക്രുശേന വേധിതും സമർപയാമാസ|
27 ここに總督の兵卒ども、イエスを官邸につれゆき、全 隊を御許に集め、
അനന്തരമ് അധിപതേഃ സേനാ അധിപതേ ർഗൃഹം യീശുമാനീയ തസ്യ സമീപേ സേനാസമൂഹം സംജഗൃഹുഃ|
തതസ്തേ തസ്യ വസനം മോചയിത്വാ കൃഷ്ണലോഹിതവർണവസനം പരിധാപയാമാസുഃ
29 茨の冠冕を編みて、その首に冠らせ、葦を右の手にもたせ、且その前に跪づき、嘲弄して言ふ『ユダヤ人の王、安かれ』
കണ്ടകാനാം മുകുടം നിർമ്മായ തച്ഛിരസി ദദുഃ, തസ്യ ദക്ഷിണകരേ വേത്രമേകം ദത്ത്വാ തസ്യ സമ്മുഖേ ജാനൂനി പാതയിത്വാ, ഹേ യിഹൂദീയാനാം രാജൻ, തുഭ്യം നമ ഇത്യുക്ത്വാ തം തിരശ്ചക്രുഃ,
തതസ്തസ്യ ഗാത്രേ നിഷ്ഠീവം ദത്വാ തേന വേത്രേണ ശിര ആജഘ്നുഃ|
31 かく嘲弄してのち、上衣を剥ぎて、故の衣をきせ、十字架につけんとて曳きゆく。
ഇത്ഥം തം തിരസ്കൃത്യ തദ് വസനം മോചയിത്വാ പുനർനിജവസനം പരിധാപയാഞ്ചക്രുഃ, തം ക്രുശേന വേധിതും നീതവന്തഃ|
32 その出づる時、シモンといふクレネ人にあひしかば、強ひて之にイエスの十字架をおはしむ。
പശ്ചാത്തേ ബഹിർഭൂയ കുരീണീയം ശിമോന്നാമകമേകം വിലോക്യ ക്രുശം വോഢും തമാദദിരേ|
33 かくてゴルゴタといふ處、即ち髑髏の地にいたり、
അനന്തരം ഗുൽഗൽതാമ് അർഥാത് ശിരസ്കപാലനാമകസ്ഥാനമു പസ്ഥായ തേ യീശവേ പിത്തമിശ്രിതാമ്ലരസം പാതും ദദുഃ,
34 苦味を混ぜたる葡萄酒を飮ませんとしたるに、嘗めて、飮まんとし給はず。
കിന്തു സ തമാസ്വാദ്യ ന പപൗ|
35 彼らイエスを十字架につけてのち、籤をひきて其の衣をわかち、
തദാനീം തേ തം ക്രുശേന സംവിധ്യ തസ്യ വസനാനി ഗുടികാപാതേന വിഭജ്യ ജഗൃഹുഃ, തസ്മാത്, വിഭജന്തേഽധരീയം മേ തേ മനുഷ്യാഃ പരസ്പരം| മദുത്തരീയവസ്ത്രാർഥം ഗുടികാം പാതയന്തി ച|| യദേതദ്വചനം ഭവിഷ്യദ്വാദിഭിരുക്തമാസീത്, തദാ തദ് അസിധ്യത്,
പശ്ചാത് തേ തത്രോപവിശ്യ തദ്രക്ഷണകർവ്വണി നിയുക്താസ്തസ്ഥുഃ|
37 その首の上に『これはユダヤ人の王イエスなり』と記したる罪標を置きたり。
അപരമ് ഏഷ യിഹൂദീയാനാം രാജാ യീശുരിത്യപവാദലിപിപത്രം തച്ഛിരസ ഊർദ്വ്വേ യോജയാമാസുഃ|
38 ここにイエスとともに二人の強盜、十字架につけられ、一人はその右に、一人はその左におかる。
തതസ്തസ്യ വാമേ ദക്ഷിണേ ച ദ്വൗ ചൈരൗ തേന സാകം ക്രുശേന വിവിധുഃ|
തദാ പാന്ഥാ നിജശിരോ ലാഡയിത്വാ തം നിന്ദന്തോ ജഗദുഃ,
40 『宮を毀ちて三日のうちに建つる者よ、もし神の子ならば己を救へ、十字架より下りよ』
ഹേ ഈശ്വരമന്ദിരഭഞ്ജക ദിനത്രയേ തന്നിർമ്മാതഃ സ്വം രക്ഷ, ചേത്ത്വമീശ്വരസുതസ്തർഹി ക്രുശാദവരോഹ|
41 祭司長らもまた同じく、學者・長老らとともに嘲弄して言ふ、
പ്രധാനയാജകാധ്യാപകപ്രാചീനാശ്ച തഥാ തിരസ്കൃത്യ ജഗദുഃ,
42 『人を救ひて己を救ふこと能はず。彼はイスラエルの王なり、いま十字架より下りよかし、さらば我ら彼を信ぜん。
സോഽന്യജനാനാവത്, കിന്തു സ്വമവിതും ന ശക്നോതി| യദീസ്രായേലോ രാജാ ഭവേത്, തർഹീദാനീമേവ ക്രുശാദവരോഹതു, തേന തം വയം പ്രത്യേഷ്യാമഃ|
43 彼は神に依り頼めり、神かれを愛しまば今すくひ給ふべし「我は神の子なり」と云へり』
സ ഈശ്വരേ പ്രത്യാശാമകരോത്, യദീശ്വരസ്തസ്മിൻ സന്തുഷ്ടസ്തർഹീദാനീമേവ തമവേത്, യതഃ സ ഉക്തവാൻ അഹമീശ്വരസുതഃ|
44 ともに十字架につけられたる強盜どもも、同じ事をもてイエスを罵れり。
യൗ സ്തേനൗ സാകം തേന ക്രുശേന വിദ്ധൗ തൗ തദ്വദേവ തം നിനിന്ദതുഃ|
45 晝の十二 時より地の上あまねく暗くなりて、三時に及ぶ。
തദാ ദ്വിതീയയാമാത് തൃതീയയാമം യാവത് സർവ്വദേശേ തമിരം ബഭൂവ,
46 三時ごろイエス大聲に叫びて『エリ、エリ、レマ、サバクタニ』と言ひ給ふ。わが神、わが神、なんぞ我を見 棄て給ひしとの意なり。
തൃതീയയാമേ "ഏലീ ഏലീ ലാമാ ശിവക്തനീ", അർഥാത് മദീശ്വര മദീശ്വര കുതോ മാമത്യാക്ഷീഃ? യീശുരുച്ചൈരിതി ജഗാദ|
47 そこに立つ者のうち或 人々これを聞きて『彼はエリヤを呼ぶなり』と言ふ。
തദാ തത്ര സ്ഥിതാഃ കേചിത് തത് ശ്രുത്വാ ബഭാഷിരേ, അയമ് ഏലിയമാഹൂയതി|
48 直ちにその中の一人はしりゆきて海綿をとり、酸き葡萄酒を含ませ、葦につけてイエスに飮ましむ。
തേഷാം മധ്യാദ് ഏകഃ ശീഘ്രം ഗത്വാ സ്പഞ്ജം ഗൃഹീത്വാ തത്രാമ്ലരസം ദത്ത്വാ നലേന പാതും തസ്മൈ ദദൗ|
49 その他の者ども言ふ『まて、エリヤ來りて彼を救ふや否や、我ら之を見ん』
ഇതരേഽകഥയൻ തിഷ്ഠത, തം രക്ഷിതുമ് ഏലിയ ആയാതി നവേതി പശ്യാമഃ|
യീശുഃ പുനരുചൈരാഹൂയ പ്രാണാൻ ജഹൗ|
51 視よ、聖所の幕、上より下まで裂けて二つとなり、また地震ひ、磐さけ、
തതോ മന്ദിരസ്യ വിച്ഛേദവസനമ് ഊർദ്വ്വാദധോ യാവത് ഛിദ്യമാനം ദ്വിധാഭവത്,
52 墓ひらけて、眠りたる聖徒の屍體おほく活きかへり、
ഭൂമിശ്ചകമ്പേ ഭൂധരോവ്യദീര്യ്യത ച| ശ്മശാനേ മുക്തേ ഭൂരിപുണ്യവതാം സുപ്തദേഹാ ഉദതിഷ്ഠൻ,
53 イエスの復活ののち墓をいで、聖なる都に入りて、多くの人に現れたり。
ശ്മശാനാദ് വഹിർഭൂയ തദുത്ഥാനാത് പരം പുണ്യപുരം ഗത്വാ ബഹുജനാൻ ദർശയാമാസുഃ|
54 百卒長および之と共にイエスを守りゐたる者ども、地震とその有りし事とを見て甚く懼れ『實に彼は神の子なりき』と言へり。
യീശുരക്ഷണായ നിയുക്തഃ ശതസേനാപതിസ്തത്സങ്ഗിനശ്ച താദൃശീം ഭൂകമ്പാദിഘടനാം ദൃഷ്ട്വാ ഭീതാ അവദൻ, ഏഷ ഈശ്വരപുത്രോ ഭവതി|
55 その處にて遙に望みゐたる多くの女あり、イエスに事へてガリラヤより從ひ來りし者どもなり。
യാ ബഹുയോഷിതോ യീശും സേവമാനാ ഗാലീലസ്തത്പശ്ചാദാഗതാസ്താസാം മധ്യേ
56 その中には、マグダラのマリヤ、ヤコブとヨセフとの母マリヤ、及びゼベダイの子らの母などもゐたり。
മഗ്ദലീനീ മരിയമ് യാകൂബ്യോശ്യോ ർമാതാ യാ മരിയമ് സിബദിയപുത്രയോ ർമാതാ ച യോഷിത ഏതാ ദൂരേ തിഷ്ഠന്ത്യോ ദദൃശുഃ|
57 日 暮れて、ヨセフと云ふアリマタヤの富める人きたる。彼もイエスの弟子なるが、
സന്ധ്യായാം സത്യമ് അരിമഥിയാനഗരസ്യ യൂഷഫ്നാമാ ധനീ മനുജോ യീശോഃ ശിഷ്യത്വാത്
58 ピラトに往きてイエスの屍體を請ふ。ここにピラト之を付すことを命ず。
പീലാതസ്യ സമീപം ഗത്വാ യീശോഃ കായം യയാചേ, തേന പീലാതഃ കായം ദാതുമ് ആദിദേശ|
യൂഷഫ് തത്കായം നീത്വാ ശുചിവസ്ത്രേണാച്ഛാദ്യ
60 岩にほりたる己が新しき墓に納め、墓の入口に大なる石を轉しおきて去りぬ。
സ്വാർഥം ശൈലേ യത് ശ്മശാനം ചഖാന, തന്മധ്യേ തത്കായം നിധായ തസ്യ ദ്വാരി വൃഹത്പാഷാണം ദദൗ|
61 其處にはマグダラのマリヤと他のマリヤと墓に向ひて坐しゐたり。
കിന്തു മഗ്ദലീനീ മരിയമ് അന്യമരിയമ് ഏതേ സ്ത്രിയൗ തത്ര ശ്മശാനസമ്മുഖ ഉപവിവിശതുഃ|
62 あくる日、即ち準備 日の翌日、祭司長らとパリサイ人らとピラトの許に集りて言ふ、
തദനന്തരം നിസ്താരോത്സവസ്യായോജനദിനാത് പരേഽഹനി പ്രധാനയാജകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച മിലിത്വാ പീലാതമുപാഗത്യാകഥയൻ,
63 『主よ、かの惑すもの生き居りし時「われ三日の後に甦へらん」と言ひしを、我ら思ひいだせり。
ഹേ മഹേച്ഛ സ പ്രതാരകോ ജീവന അകഥയത്, ദിനത്രയാത് പരം ശ്മശാനാദുത്ഥാസ്യാമി തദ്വാക്യം സ്മരാമോ വയം;
64 されば命じて三日に至るまで墓を固めしめ給へ、恐らくはその弟子ら來りて之を盜み、「彼は死人の中より甦へれり」と民に言はん。然らば後の惑は前のよりも甚だしからん』
തസ്മാത് തൃതീയദിനം യാവത് തത് ശ്മശാനം രക്ഷിതുമാദിശതു, നോചേത് തച്ഛിഷ്യാ യാമിന്യാമാഗത്യ തം ഹൃത്വാ ലോകാൻ വദിഷ്യന്തി, സ ശ്മശാനാദുദതിഷ്ഠത്, തഥാ സതി പ്രഥമഭ്രാന്തേഃ ശേഷീയഭ്രാന്തി ർമഹതീ ഭവിഷ്യതി|
65 ピラト言ふ『なんぢらに番兵あり、往きて力 限り固めよ』
തദാ പീലാത അവാദീത്, യുഷ്മാകം സമീപേ രക്ഷിഗണ ആസ്തേ, യൂയം ഗത്വാ യഥാ സാധ്യം രക്ഷയത|
66 乃ち彼らゆきて石に封印し、番兵を置きて墓を固めたり。
തതസ്തേ ഗത്വാ തദ്ദൂരപാഷാണം മുദ്രാങ്കിതം കൃത്വാ രക്ഷിഗണം നിയോജ്യ ശ്മശാനം രക്ഷയാമാസുഃ|