哀歌 5

1 主よ、われわれに臨んだ事を覚えてください。われわれのはずかしめを顧みてください。

Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.

2 われわれの嗣業は他国の人に移り、家は異邦人のものとなった。

Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.

3 われわれはみなしごとなって父はなく、母はやもめにひとしい。

Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.

4 われわれは金を出して水を飲み、価を払って、たきぎを獲なければならない。

Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.

5 われわれは首にくびきをかけられて追い使われ、疲れても休むことができない。

Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.

6 われわれは足りるだけの食物を獲るために、エジプトおよびアッスリヤに手をさし伸べた。

Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.

7 われわれの先祖は罪を犯して、すでに世になく、われわれはその不義の責めを負っている。

Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.

8 奴隷であった者がわれわれを治めるが、われわれをその手から救い出す者がない。

Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.

9 われわれは荒野のつるぎのゆえに、おのが命をかけて食物を獲る。

S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.

10 われわれの皮膚は飢餓の激しい熱のために、炉のように熱い。

Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.

11 女たちはシオンで犯され、おとめたちはユダの町々で汚された。

Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.

12 君たる者も彼らの手でつるされ、長老たちも尊ばれず、

Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.

13 若者たちは、ひきうすをになわせられ、わらべたちは、たきぎを負って、よろめき、

Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.

14 長老たちは門に集まることをやめ、若者たちはその音楽を廃した。

Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.

15 われわれの心の喜びはやみ、踊りは悲しみに変り、

Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.

16 われわれの冠はこうべから落ちた。わざわいなるかな、われわれは罪を犯したからである。

Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.

17 このために、われわれの心は衰え、これらの事のために、われわれの目はくらくなった。

Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,

18 シオンの山は荒れはて、山犬がその上を歩いているからである。

Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.

19 しかし主よ、あなたはとこしえに統べ治められる。あなたの、み位は世々絶えることがない。

Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.

20 なぜ、あなたはわれわれをながく忘れ、われわれを久しく捨ておかれるのですか。

Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?

21 主よ、あなたに帰らせてください、われわれは帰ります。われわれの日を新たにして、いにしえの日のようにしてください。

Obrať nás, ó Hospodine, k sobě, a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.

22 あなたは全くわれわれを捨てられたのですか、はなはだしく怒っていられるのですか。

Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?