哀歌 3

1 わたしは彼の怒りのむちによって、悩みにあった人である。

من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام.

2 彼はわたしをかり立てて、光のない暗い中を歩かせ、

خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است.

3 まことにその手をしばしばかえて、ひねもすわたしを攻められた。

او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است.

4 彼はわが肉と皮を衰えさせ、わが骨を砕き、

او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است.

5 苦しみと悩みをもって、わたしを囲み、わたしを閉じこめ、

جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است.

6 遠い昔に死んだ者のように、暗い所に住まわせられた。

مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است.

7 彼はわたしのまわりに、かきをめぐらして、出ることのできないようにし、重い鎖でわたしをつながれた。

با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم.

8 わたしは叫んで助けを求めたが、彼はわたしの祈をしりぞけ、

فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد.

9 切り石をもって、わたしの行く道をふさぎ、わたしの道筋を曲げられた。

با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است.

10 彼はわたしに対して待ち伏せするくまのように、潜み隠れるししのように、

او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛

11 わが道を離れさせ、わたしを引き裂いて、見るかげもないみじめな者とし、

مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت.

12 その弓を張って、わたしを矢の的のようにされた。

او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد،

13 彼はその箙の矢をわたしの心臓に打ち込まれた。

و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

14 わたしはすべての民の物笑いとなり、ひねもす彼らの歌となった。

مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند.

15 彼はわたしを苦い物で飽かせ、にがよもぎをわたしに飲ませられた。

او زندگی را به کامم تلخ کرده است.

16 彼は小石をもって、わたしの歯を砕き、灰の中にわたしをころがされた。

صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است.

17 わが魂は平和を失い、わたしは幸福を忘れた。

آسایش و سعادت از من رخت بربسته است.

18 そこでわたしは言った、「わが栄えはうせ去り、わたしが主に望むところのものもうせ去った」と。

رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است.

19 どうか、わが悩みと苦しみ、にがよもぎと胆汁とを心に留めてください。

وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد.

20 わが魂は絶えずこれを思って、わがうちにうなだれる。

بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود.

21 しかし、わたしはこの事を心に思い起す。それゆえ、わたしは望みをいだく。

اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که

22 主のいつくしみは絶えることがなく、そのあわれみは尽きることがない。

محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال.

23 これは朝ごとに新しく、あなたの真実は大きい。

وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود.

24 わが魂は言う、「主はわたしの受くべき分である、それゆえ、わたしは彼を待ち望む」と。

به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.»

25 主はおのれを待ち望む者と、おのれを尋ね求める者にむかって恵みふかい。

خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست.

26 主の救を静かに待ち望むことは、良いことである。

پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

27 人が若い時にくびきを負うことは、良いことである。

خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند.

28 主がこれを負わせられるとき、ひとりすわって黙しているがよい。

هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند

29 口をちりにつけよ、あるいはなお望みがあるであろう。

و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد.

30 おのれを撃つ者にほおを向け、満ち足りるまでに、はずかしめを受けよ。

وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند،

31 主はとこしえにこのような人を捨てられないからである。

زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد.

32 彼は悩みを与えられるが、そのいつくしみが豊かなので、またあわれみをたれられる。

هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است.

33 彼は心から人の子を苦しめ悩ますことをされないからである。

او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد.

34 地のすべての捕われ人を足の下に踏みにじり、

هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند،

35 いと高き者の前に人の公義をまげ、

و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد،

36 人の訴えをくつがえすことは、主のよみせられないことである。

و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟

37 主が命じられたのでなければ、だれが命じて、その事の成ったことがあるか。

کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟

38 災もさいわいも、いと高き者の口から出るではないか。

آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟

39 生ける人はどうしてつぶやかねばならないのか、人は自分の罪の罰せられるのを、つぶやくことができようか。

پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟

40 われわれは、自分の行いを調べ、かつ省みて、主に帰ろう。

به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم.

41 われわれは天にいます神にむかって、手と共に心をもあげよう。

بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم:

42 「わたしたちは罪を犯し、そむきました、あなたはおゆるしになりませんでした。

«ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای.

43 あなたは怒りをもってご自分をおおい、わたしたちを追い攻め、殺して、あわれまず、

«به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای.

44 また雲をもってご自分をおおい、祈を通じないようにし、

خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

45 もろもろの民の中に、わたしたちをちりあくたとなさいました。

ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای.

46 敵はみなわたしたちをののしり、

تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند.

47 恐れと落し穴と、荒廃と滅亡とが、わたしたちに臨みました。

خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.»

48 わが民の娘の滅びによって、わたしの目には涙の川が流れています。

به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست

49 わが目は絶えず涙を注ぎ出して、やむことなく、

50 主が天から見おろして、顧みられる時にまで及ぶでしょう。

تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد!

51 わが目はわが町のすべての娘の最期のゆえに、わたしを痛ませます。

هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود.

52 ゆえなくわたしに敵する者どもによって、わたしは鳥のように追われました。

کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند.

53 彼らは生きているわたしを穴の中に投げ入れ、わたしの上に石を投げつけました。

آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند.

54 水はわたしの頭の上にあふれ、わたしは『断ち滅ぼされた』と言いました。

آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است.

55 主よ、わたしは深い穴からみ名を呼びました。

اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم

56 あなたはわが声を聞かれました、『わが嘆きと叫びに耳をふさがないでください』。

صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی.

57 わたしがあなたに呼ばわったとき、あなたは近寄って、『恐れるな』と言われました。

آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!»

58 主よ、あなたはわが訴えを取りあげて、わたしの命をあがなわれました。

ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی.

59 主よ、あなたはわたしがこうむった不義をごらんになりました。わたしの訴えをおさばきください。

ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان.

60 あなたはわたしに対する彼らの報復と、陰謀とを、ことごとくごらんになりました。

دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند.

61 主よ、あなたはわたしに対する彼らのそしりと、陰謀とを、ことごとく聞かれました。

ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند.

62 立ってわたしに逆らう者どものくちびると、その思いは、ひねもすわたしを攻めています。

تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری.

63 どうか、彼らのすわるをも、立つをも、みそなわしてください。わたしは彼らの歌となっています。

ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند.

64 主よ、彼らの手のわざにしたがって、彼らに報い、

ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان.

65 彼らの心をかたくなにし、あなたののろいを彼らに注いでください。

ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد.

66 主よ、怒りをもって彼らを追い、天が下から彼らを滅ぼしてください」。

با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان.