ヨブ 記 7
1 地上の人には、激しい労務があるではないか。またその日は雇人の日のようではないか。
Czy człowiekowi nie jest wyznaczony czas na ziemi? Czy jego dni [nie są] jak dni najemnika?
2 奴隷が夕暮を慕うように、雇人がその賃銀を望むように、
Jak sługa pragnie cienia, jak najemnik oczekuje [zapłaty] za swoją pracę;
3 わたしは、むなしい月を持たせられ、悩みの夜を与えられる。
Tak moim udziałem są miesiące próżne, a przeznaczono mi noce bolesne.
4 わたしは寝るときに言う、『いつ起きるだろうか』と。しかし夜は長く、暁までころびまわる。
Gdy się kładę, mówię: Kiedy minie noc, abym mógł wstać? I jestem pełny niepokoju aż do świtu.
5 わたしの肉はうじと土くれとをまとい、わたしの皮は固まっては、またくずれる。
Moje ciało pokryte jest robactwem i strupami w prochu, moja skóra pęka i ropieje.
6 わたしの日は機のひよりも速く、望みをもたずに消え去る。
Moje dni biegną szybciej niż czółenko tkackie i przemijają bez nadziei.
7 記憶せよ、わたしの命は息にすぎないことを。わたしの目は再び幸を見ることがない。
Pamiętaj, że moje życie [jest] wiatrem, moje oko już nie zobaczy dobra.
8 わたしを見る者の目は、かさねてわたしを見ることがなく、あなたがわたしに目を向けられても、わたしはいない。
Oko, które mnie widziało, już mnie nie zobaczy. Twoje oczy [są zwrócone] na mnie, a mnie [już] nie ma.
[Jak] obłok się rozchodzi i przemija, tak ten, kto zstępuje do grobu, nie wraca. (Sheol h7585)
10 彼は再びその家に帰らず、彼の所も、もはや彼を認めない。
Nie wróci już do swego domu ani nie pozna go już jego miejsce.
11 それゆえ、わたしはわが口をおさえず、わたしの霊のもだえによって語り、わたしの魂の苦しさによって嘆く。
Dlatego nie mogę powstrzymać swoich ust, będę mówił w utrapieniu swego ducha, będę narzekał w goryczy swojej duszy.
12 わたしは海であるのか、龍であるのか、あなたはわたしの上に見張りを置かれる。
Czy jestem morzem albo wielorybem, że postawiłeś przy mnie straż?
13 『わたしの床はわたしを慰め、わたしの寝床はわが嘆きを軽くする』とわたしが言うとき、
Gdy mówię: Pocieszy mnie moje łóżko i moje posłanie ulży mojemu narzekaniu;
14 あなたは夢をもってわたしを驚かし、幻をもってわたしを恐れさせられる。
Wtedy straszysz mnie snami i przerażasz mnie widzeniami;
15 それゆえ、わたしは息の止まることを願い、わが骨よりもむしろ死を選ぶ。
Tak że moja dusza wybrałaby sobie uduszenie, raczej śmierć niż życie.
16 わたしは命をいとう。わたしは長く生きることを望まない。わたしに構わないでください。わたしの日は息にすぎないのだから。
Uprzykrzyło mi się [życie], nie chcę żyć wiecznie. Zostaw mnie, bo moje dni są marnością.
17 人は何者なので、あなたはこれを大きなものとし、これにみ心をとめ、
Czym [jest] człowiek, że go tak wywyższasz i że zwracasz ku niemu swoje serce?
18 朝ごとに、これを尋ね、絶え間なく、これを試みられるのか。
Że nawiedzasz go każdego ranka i w każdej chwili doświadczasz?
19 いつまで、あなたはわたしに目を離さず、つばをのむまも、わたしを捨てておかれないのか。
Kiedy odwrócisz się ode mnie i zostawisz mnie, abym mógł przełknąć swoją ślinę?
20 人を監視される者よ、わたしが罪を犯したとて、あなたに何をなしえようか。なにゆえ、わたしをあなたの的とし、わたしをあなたの重荷とされるのか。
Zgrzeszyłem, cóż mam czynić, stróżu człowieka? Czemu mnie wziąłeś za cel, abym był sam dla siebie ciężarem?
21 なにゆえ、わたしのとがをゆるさず、わたしの不義を除かれないのか。わたしはいま土の中に横たわる。あなたがわたしを尋ねられても、わたしはいないでしょう」。
Czemu nie przebaczysz mojego przestępstwa i nie zmażesz mojej nieprawości? Teraz bowiem położę się w prochu i [gdy] rano będziesz mnie szukał, nie będzie mnie.
