ヨブ 記 6

1 ヨブは答えて言った、

Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:

2 「どうかわたしの憤りが正しく量られ、同時にわたしの災も、はかりにかけられるように。

O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!

3 そうすれば、これは海の砂よりも重いに相違ない。それゆえ、わたしの言葉が軽率であったのだ。

Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.

4 全能者の矢が、わたしのうちにあり、わたしの霊はその毒を飲み、神の恐るべき軍勢が、わたしを襲い攻めている。

[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.

5 野ろばは、青草のあるのに鳴くであろうか。牛は飼葉の上でうなるであろうか。

Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?

6 味のない物は塩がなくて食べられようか。すべりひゆのしるは味があろうか。

Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?

7 わたしの食欲はこれに触れることを拒む。これは、わたしのきらう食物のようだ。

[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.

8 どうかわたしの求めるものが獲られるように。どうか神がわたしの望むものをくださるように。

Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!

9 どうか神がわたしを打ち滅ぼすことをよしとし、み手を伸べてわたしを断たれるように。

Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!

10 そうすれば、わたしはなお慰めを得、激しい苦しみの中にあっても喜ぶであろう。わたしは聖なる者の言葉を否んだことがないからだ。

Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.

11 わたしにどんな力があって、なお待たねばならないのか。わたしにどんな終りがあるので、なお耐え忍ばねばならないのか。

Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?

12 わたしの力は石の力のようであるのか。わたしの肉は青銅のようであるのか。

Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?

13 まことに、わたしのうちに助けはなく、救われる望みは、わたしから追いやられた。

Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?

14 その友に対するいつくしみをさし控える者は、全能者を恐れることをすてる。

Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.

15 わが兄弟たちは谷川のように、過ぎ去る出水のように欺く。

Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;

16 これは氷のために黒くなり、そのうちに雪が隠れる。

Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;

17 これは暖かになると消え去り、暑くなるとその所からなくなる。

W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.

18 隊商はその道を転じ、むなしい所へ行って滅びる。

Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.

19 テマの隊商はこれを望み、シバの旅びとはこれを慕う。

Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.

20 彼らはこれにたよったために失望し、そこに来てみて、あわてる。

Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.

21 あなたがたは今わたしにはこのような者となった。あなたがたはわたしの災難を見て恐れた。

Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.

22 わたしは言ったことがあるか、『わたしに与えよ』と、あるいは『あなたがたの財産のうちからわたしのために、まいないを贈れ』と、

Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?

23 あるいは『あだの手からわたしを救い出せ』と、あるいは『しえたげる者の手からわたしをあがなえ』と。

Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?

24 わたしに教えよ、そうすればわたしは黙るであろう。わたしの誤っている所をわたしに悟らせよ。

Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.

25 正しい言葉はいかに力のあるものか。しかしあなたがたの戒めは何を戒めるのか。

O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?

26 あなたがたは言葉を戒めうると思うのか。望みの絶えた者の語ることは風のようなものだ。

Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?

27 あなたがたは、みなしごのためにくじをひき、あなたがたの友をさえ売り買いするであろう。

Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.

28 今、どうぞわたしを見られよ、わたしはあなたがたの顔に向かって偽らない。

Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.

29 どうぞ、思いなおせ、まちがってはならない。さらに思いなおせ、わたしの義は、なおわたしのうちにある。

Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.

30 わたしの舌に不義があるか。わたしの口は災をわきまえることができぬであろうか。

Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?