ヨブ 記 41
1 あなたはつり針でわにをつり出すことができるか。糸でその舌を押えることができるか。
Kan du dra Leviatan op med en krok og trykke dens tunge ned med et snøre?
2 あなたは葦のなわをその鼻に通すことができるか。つり針でそのあごを突き通すことができるか。
Kan du sette en sivline i dens nese og gjennembore dens kjeve med en krok?
3 これはしきりに、あなたに願い求めるであろうか。柔らかな言葉をあなたに語るであろうか。
Vil den rette mange ydmyke bønner til dig eller tale blide ord til dig?
4 これはあなたと契約を結ぶであろうか。あなたはこれを取って、ながくあなたのしもべとすることができるであろうか。
Vil den gjøre en pakt med dig, så du kan få den til din træl for all tid?
5 あなたは鳥と戯れるようにこれと戯れ、またあなたのおとめたちのために、これをつないでおくことができるであろうか。
Kan du leke med den som med en fugl og binde den fast for dine små piker?
6 商人の仲間はこれを商品として、小売商人の間に分けるであろうか。
Kan et lag av fiskere kjøpslå om den, stykke den ut mellem kjøbmennene?
7 あなたは、もりでその皮を満たし、やすでその頭を突き通すことができるか。
Kan du fylle dens hud med spyd og dens hode med harpuner?
8 あなたの手をこれの上に置け、あなたは戦いを思い出して、再びこれをしないであろう。
Prøv å legge hånd på den! Den strid skal du komme til å minnes og ikke gjøre det igjen!
9 見よ、その望みはむなしくなり、これを見てすら倒れる。
Nei, den som våger slikt, hans håp blir sveket; allerede ved synet av den styrter han til jorden.
10 あえてこれを激する勇気のある者はひとりもない。それで、だれがわたしの前に立つことができるか。
Ingen er så djerv at han tør tirre den; hvem tør da sette sig op imot mig?
11 だれが先にわたしに与えたので、わたしはこれに報いるのか。天が下にあるものは、ことごとくわたしのものだ。
Hvem gav mig noget først, så jeg skulde gi ham vederlag? Alt under himmelen hører mig til.
12 わたしはこれが全身と、その著しい力と、その美しい構造について黙っていることはできない。
Jeg vil ikke tie om dens lemmer, om dens store styrke og dens fagre bygning.
13 だれがその上着をはぐことができるか。だれがその二重のよろいの間にはいることができるか。
Hvem har dradd dens klædning av? Hvem tør komme innenfor dens dobbelte rad av tenner?
14 だれがその顔の戸を開くことができるか。そのまわりの歯は恐ろしい。
Hvem har åpnet dens kjevers dør? Rundt om dens tenner er redsel.
15 その背は盾の列でできていて、その堅く閉じたさまは密封したように、
Stolte er skjoldenes rader; hvert av dem er tillukket som med et fast segl.
16 相互に密接して、風もその間に、はいることができず、
De ligger tett innpå hverandre, og ingen luft trenger inn imellem dem.
17 互に相連なり、固く着いて離すことができない。
Det ene skjold henger fast ved det andre; de griper inn i hverandre og skilles ikke at.
18 これが、くしゃみすれば光を発し、その目はあけぼののまぶたに似ている。
Når den nyser, stråler det frem lys, og dens øine er som morgenrødens øielokk.
19 その口からは、たいまつが燃えいで、火花をいだす。
Bluss farer ut av dens gap, gnister spruter frem.
20 その鼻の穴からは煙が出てきて、さながら煮え立つなべの水煙のごとく、燃える葦の煙のようだ。
Fra dens nesebor kommer røk som av en gryte som koker over siv.
21 その息は炭火をおこし、その口からは炎が出る。
Dens ånde tender kull i brand, og luer går ut av dens gap.
22 その首には力が宿っていて、恐ろしさが、その前に踊っている。
På dens hals har styrken sin bolig, og angsten springer foran den.
23 その肉片は密接に相連なり、固く身に着いて動かすことができない。
Dens doglapper sitter fast; de er som støpt på den og rører sig ikke.
24 その心臓は石のように堅く、うすの下石のように堅い。
Dens hjerte er fast som sten, fast som den underste kvernsten.
25 その身を起すときは勇士も恐れ、その衝撃によってあわて惑う。
Når den hever sig, gruer helter; av redsel mister de sans og samling.
26 つるぎがこれを撃っても、きかない、やりも、矢も、もりも用をなさない。
Rammes den med sverd, så biter det ikke på den, heller ikke lanse, pil eller kastespyd.
27 これは鉄を見ること、わらのように、青銅を見ること朽ち木のようである。
Den akter jern som strå, kobber som ormstukket tre.
28 弓矢もこれを逃がすことができない。石投げの石もこれには、わらくずとなる。
Buens sønn jager den ikke på flukt; slyngens stener blir som halm for den.
29 こん棒もわらくずのようにみなされ、投げやりの響きを、これはあざ笑う。
Stridsklubber aktes som halm, og den ler av det susende spyd.
30 その下腹は鋭いかわらのかけらのようで、麦こき板のようにその身を泥の上に伸ばす。
På dens buk sitter skarpe skår, den gjør spor i dyndet som efter en treskeslede.
31 これは淵をかなえのように沸きかえらせ、海を香油のなべのようにする。
Den får dypet til å koke som en gryte; den får havet til å skumme som en salvekokers kjele.
32 これは自分のあとに光る道を残し、淵をしらがのように思わせる。
Efter den lyser dens sti; dypet synes å ha sølvhår.
33 地の上にはこれと並ぶものなく、これは恐れのない者に造られた。
Det er intet på jorden som er herre over den; den er skapt til ikke å reddes.
34 これはすべての高き者をさげすみ、すべての誇り高ぶる者の王である」。
Alt som er høit, ser den i øiet; den er en konge over alle stolte dyr.
