ヨブ 記 33

1 だから、ヨブよ、今わたしの言うことを聞け、わたしのすべての言葉に耳を傾けよ。

Men hør nu, Job, på min tale og lytt til alle mine ord!

2 見よ、わたしは口を開き、口の中の舌は物言う。

Se, jeg har åpnet mine leber, allerede taler min tunge i min munn.

3 わたしの言葉はわが心の正しきを語り、わたしのくちびるは真実をもってその知識を語る。

Ærlige og opriktige er mine ord, og hvad jeg vet, skal mine leber uttale likefrem.

4 神の霊はわたしを造り、全能者の息はわたしを生かす。

Guds Ånd har skapt mig, og den Allmektiges ånde holder mig live.

5 あなたがもしできるなら、わたしに答えよ、わたしの前に言葉を整えて、立て。

Hvis du kan, så svar mig! Rust dig mot mig, tred frem!

6 見よ、神に対しては、わたしもあなたと同様であり、わたしもまた土から取って造られた者だ。

Se, jeg er din like for Gud, også jeg er dannet av ler.

7 見よ、わたしの威厳はあなたを恐れさせない、わたしの勢いはあなたを圧しない。

Redsel for mig skal ikke overvelde dig, og min myndighet ikke tynge dig.

8 確かに、あなたはわたしの聞くところで言った、わたしはあなたの言葉の声を聞いた。

Sannelig, du har sagt i mitt nærvær, så lød dine ord som jeg hørte:

9 あなたは言う、『わたしはいさぎよく、とがはない。わたしは清く、不義はない。

Ren er jeg, uten brøde, plettfri er jeg og fri for misgjerning;

10 見よ、彼はわたしを攻める口実を見つけ、わたしを自分の敵とみなし、

men Gud søker grunn til fiendskap mot mig, han akter mig for sin uvenn;

11 わたしの足をかせにはめ、わたしのすべての行いに目をとめられる』と。

han setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier.

12 見よ、わたしはあなたに答える、あなたはこの事において正しくない。神は人よりも大いなる者だ。

Nei, i dette har du ikke rett, svarer jeg dig; Gud er jo større enn et menneske.

13 あなたが『彼はわたしの言葉に少しも答えられない』といって、彼に向かって言い争うのは、どういうわけであるか。

Hvorfor går du i rette med ham? Han svarer jo ikke et eneste ord.

14 神は一つの方法によって語られ、また二つの方法によって語られるのだが、人はそれを悟らないのだ。

Men én gang taler Gud, ja to ganger hvis mennesket ikke akter på det.

15 人々が熟睡するとき、または床にまどろむとき、夢あるいは夜の幻のうちで、

I drøm, i nattlig syn, når dyp søvn faller på menneskene, når de slumrer på sitt leie,

16 彼は人々の耳を開き、警告をもって彼らを恐れさせ、

da åpner han deres ører og trykker sitt segl på advarselen til dem,

17 こうして人にその悪しきわざを離れさせ、高ぶりを人から除き、

for å få mennesket til å la sin gjerning fare og for å utrydde overmotet hos mannen,

18 その魂を守って、墓に至らせず、その命を守って、つるぎに滅びないようにされる。

for å berge hans sjel fra graven og hans liv fra å rammes av det drepende spyd.

19 人はまたその床の上で痛みによって懲らされ、その骨に戦いが絶えることなく、

Mennesket tuktes også med smerter på sitt leie, og en stadig uro går gjennem marg og ben.

20 その命は、食物をいとい、その食欲は、おいしい食物をきらう。

Han vemmes ved brød og hans sjel ved lekker mat.

21 その肉はやせ落ちて見えず、その骨は見えなかったものまでもあらわになり、

Hans kjøtt tæres bort, så en ikke ser det mere, og hans ben, som en før ikke så, ligger bare;

22 その魂は墓に近づき、その命は滅ぼす者に近づく。

hans sjel kommer nær til graven og hans liv til dødens engler.

23 もしそこに彼のためにひとりの天使があり、千のうちのひとりであって、仲保となり、人にその正しい道を示すならば、

Er det da hos ham en engel, en tolk, en av tusen, som forkynner mennesket dets rette vei,

24 神は彼をあわれんで言われる、『彼を救って、墓に下ることを免れさせよ、わたしはすでにあがないしろを得た。

da ynkes Gud over ham og sier: Fri ham fra å fare ned i graven! Jeg har fått løsepenger.

25 彼の肉を幼な子の肉よりもみずみずしくならせ、彼を若い時の元気に帰らせよ』と。

Hans kropp blir da frodigere enn i ungdommen, han blir atter som i sin ungdoms dager.

26 その時、彼が神に祈るならば、神は彼を顧み、喜びをもって、み前にいたらせ、その救を人に告げ知らせられる。

Han beder til Gud, og han er ham nådig; han ser Guds åsyn med jubel, og han gir mennesket dets rettferdighet tilbake.

27 彼は人々の前に歌って言う、『わたしは罪を犯し、正しい事を曲げた。しかしわたしに報復がなかった。

Han synger for menneskene og sier: Jeg hadde syndet og gjort det rette kroket, men han gjengjeldte mig det ikke;

28 彼はわたしの魂をあがなって、墓に下らせられなかった。わたしの命は光を見ることができる』と。

han har fridd min sjel fra å fare ned i graven, og mitt liv ser lyset med lyst.

29 見よ、神はこれらすべての事をふたたび、みたび人に行い、

Se, alt dette gjør Gud to ganger, ja tre, mot en mann

30 その魂を墓から引き返し、彼に命の光を見させられる。

for å frelse hans sjel fra graven, så han omstråles av de levendes lys.

31 ヨブよ、耳を傾けてわたしに聞け、黙せよ、わたしは語ろう。

Gi akt, Job, hør på mig! Ti, så jeg får tale.

32 あなたがもし言うべきことがあるなら、わたしに答えよ、語れ、わたしはあなたを正しい者にしようと望むからだ。

Har du ord, så svar mig, tal! Jeg vil gjerne gi dig rett.

33 もし語ることがないなら、わたしに聞け、黙せよ、わたしはあなたに知恵を教えよう」。

Hvis ikke, så hør du på mig! Ti, så jeg får lære dig visdom.