ヨブ 記 32

1 このようにヨブが自分の正しいことを主張したので、これら三人の者はヨブに答えるのをやめた。

Böylece bu üç kişi Eyüp'e yanıt vermekten vazgeçti, çünkü Eyüp kendi doğruluğundan emindi.

2 その時ラム族のブズびとバラケルの子エリフは怒りを起した。すなわちヨブが神よりも自分の正しいことを主張するので、彼はヨブに向かって怒りを起した。

Ram ailesinden Bûzlu Barakel oğlu Elihu Eyüp'e çok öfkelendi. Çünkü Eyüp kendini Tanrı'dan haklı görüyordu.

3 またヨブの三人の友がヨブを罪ありとしながら、答える言葉がなかったので、エリフは彼らにむかっても怒りを起した。

Elihu Eyüp'ün üç arkadaşına da öfkelendi, çünkü Eyüp'ü suçlamalarına karşın sağlam bir yanıt bulamamışlardı.

4 エリフは彼らが皆、自分よりも年長者であったので、ヨブに物言うことをひかえて待っていたが、

Elihu Eyüp'le konuşmak için sırasını beklemişti, çünkü ötekiler yaşça kendisinden büyüktü.

5 ここにエリフは三人の口に答える言葉のないのを見て怒りを起した。

Bu üç kişinin başka bir şey söyleyemeyeceğini görünce öfkesi alevlendi.

6 ブズびとバラケルの子エリフは答えて言った、「わたしは年若く、あなたがたは年老いている。それゆえ、わたしははばかって、わたしの意見を述べることをあえてしなかった。

Bûzlu Barakel oğlu Elihu şöyle konuştu: “Ben yaşça küçüğüm, sizse yaşlısınız. Bu yüzden çekindim, bildiğimi söylemekten korktum.

7 わたしは思った、『日を重ねた者が語るべきだ、年を積んだ者が知恵を教えるべきだ』と。

‘Çok gün görenler konuşsun’ dedim, ‘Çok yıl yaşayanlar bilgeliği öğretsin.’

8 しかし人のうちには霊があり、全能者の息が人に悟りを与える。

Oysa insana ruh, Her Şeye Gücü Yeten'in soluğu akıl verir.

9 老いた者、必ずしも知恵があるのではなく、年とった者、必ずしも道理をわきまえるのではない。

Akıl yaşta değil baştadır. Adaleti anlamak yaşa bakmaz.

10 ゆえにわたしは言う、『わたしに聞け、わたしもまたわが意見を述べよう』。

“Bu yüzden, ‘Beni dinleyin’ diyorum, Ben de bildiğimi söyleyeyim.

11 見よ、わたしはあなたがたの言葉に期待し、その知恵ある言葉に耳を傾け、あなたがたが言うべき言葉を捜し出すのを待っていた。

Siz konuşurken ben bekledim, Siz ne diyeceğinizi araştırırken Düşüncelerinizi dinledim.

12 わたしはあなたがたに心をとめたが、あなたがたのうちにヨブを言いふせる者はひとりもなく、また彼の言葉に答える者はひとりもなかった。

Bütün dikkatimi size çevirdim. Ama hiçbiriniz Eyüp'ün haksızlığını kanıtlayamadı, Onun söylediklerine karşılık veremedi.

13 おそらくあなたがたは言うだろう、『われわれは知恵を見いだした、彼に勝つことのできるのは神だけで、人にはできない』と。

‘Biz bilgeliğe eriştik, Bırakın Tanrı onu haksız çıkarsın, insan değil’ demeyin.

14 彼はその言葉をわたしに向けて言わなかった。わたしはあなたがたの言葉をもって彼に答えることはしない。

Ama Eyüp'ün sözlerinin hedefi ben değildim, Bu yüzden onu sizin sözlerinizle yanıtlamayacağım.

15 彼らは驚いて、もはや答えることをせず、彼らには、もはや言うべき言葉がない。

“Onlar yıldı, yanıt veremiyorlar artık, Söyleyecek şeyleri kalmadı.

16 彼らは物言わず、立ちとどまって、もはや答えるところがないので、わたしはこれ以上待つ必要があろうか。

Onlar konuşmuyor diye ben beklemeli miyim, Duruyor, yanıt vermiyorlar diye?

17 わたしもまたわたしの分を答え、わたしの意見を述べよう。

Benim de söyleyecek sözüm var, Ben de bildiğimi söyleyeceğim.

18 わたしには言葉が満ち、わたしのうちの霊がわたしに迫るからだ。

Çünkü içim dolu, İçimdeki ruh beni zorluyor.

19 見よ、わたしの心は口を開かないぶどう酒のように、新しいぶどう酒の皮袋のように、今にも張りさけようとしている。

İçim açılmamış şarap gibi, Yeni şarap tulumları gibi patlamak üzere.

20 わたしは語って、気を晴らし、くちびるを開いて答えよう。

Konuşup rahatlamalıyım, Ağzımı açıp yanıtlamalıyım.

21 わたしはだれをもかたより見ることなく、また何人とにもへつらうことをしない。

Kimseye ayrıcalık göstermeyecek, Kimseye yaltaklanmayacağım.

22 わたしはへつらうことを知らないからだ。もしへつらうならば、わたしの造り主は直ちにわたしを滅ぼされるであろう。

Çünkü yaltaklanmayı bilsem, Yaratıcım beni hemen yok ederdi.