< ヨブ 記 10 >

1 わたしは自分の命をいとう。わたしは自分の嘆きを包まず言いあらわし、わが魂の苦しみによって語ろう。
“Yaşamımdan usandım, Özgürce yakınacak, İçimdeki acıyla konuşacağım.
2 わたしは神に申そう、わたしを罪ある者とされないように。なぜわたしと争われるかを知らせてほしい。
Tanrı'ya: Beni suçlama diyeceğim, Ama söyle, niçin benimle çekişiyorsun.
3 あなたはしえたげをなし、み手のわざを捨て、悪人の計画を照すことを良しとされるのか。
Hoşuna mı gidiyor gaddarlık etmek, Kendi ellerinin emeğini reddedip Kötülerin tasarılarını onaylamak?
4 あなたの持っておられるのは肉の目か、あなたは人が見るように見られるのか。
Sende insan gözü mü var? İnsanın gördüğü gibi mi görüyorsun?
5 あなたの日は人の日のごとく、あなたの年は人の年のようであるのか。
Günlerin ölümlü birinin günleri gibi, Yılların insanın yılları gibi mi ki,
6 あなたはなにゆえわたしのとがを尋ね、わたしの罪を調べられるのか。
Suçumu arıyor, Günahımı araştırıyorsun?
7 あなたはわたしの罪のないことを知っておられる。またあなたの手から救い出しうる者はない。
Kötü olmadığımı, Senin elinden beni kimsenin kurtaramayacağını biliyorsun.
8 あなたの手はわたしをかたどり、わたしを作った。ところが今あなたはかえって、わたしを滅ぼされる。
“Senin ellerin bana biçim verdi, beni yarattı, Şimdi dönüp beni yok mu edeceksin?
9 どうぞ覚えてください、あなたは土くれをもってわたしを作られた事を。ところが、わたしをちりに返そうとされるのか。
Lütfen anımsa, balçık gibi bana sen biçim verdin, Beni yine toprağa mı döndüreceksin?
10 あなたはわたしを乳のように注ぎ、乾酪のように凝り固まらせたではないか。
Beni süt gibi dökmedin mi, Peynir gibi katılaştırmadın mı?
11 あなたは肉と皮とをわたしに着せ、骨と筋とをもってわたしを編み、
Bana et ve deri giydirdin, Beni kemiklerle, sinirlerle ördün.
12 命といつくしみとをわたしに授け、わたしを顧みてわが霊を守られた。
Bana yaşam verdin, sevgi gösterdin, İlgin ruhumu korudu.
13 しかしあなたはこれらの事をみ心に秘めおかれた。この事があなたの心のうちにあった事をわたしは知っている。
“Ama bunları yüreğinde gizledin, Biliyorum aklındakini:
14 わたしがもし罪を犯せば、あなたはわたしに目をつけて、わたしを罪から解き放されない。
Günah işleseydim, beni gözlerdin, Suçumu cezasız bırakmazdın.
15 わたしがもし悪ければわたしはわざわいだ。たといわたしが正しくても、わたしは頭を上げることができない。わたしは恥に満ち、悩みを見ているからだ。
Suçluysam, vay başıma! Suçsuzken bile başımı kaldıramıyorum, Çünkü utanç doluyum, çaresizim.
16 もし頭をあげれば、あなたは、ししのようにわたしを追い、わたしにむかって再びくすしき力をあらわされる。
Başımı kaldırsam, aslan gibi beni avlar, Şaşılası gücünü yine gösterirsin üstümde.
17 あなたは証人を入れ替えてわたしを攻め、わたしにむかってあなたの怒りを増し、新たに軍勢を出してわたしを攻められる。
Bana karşı yeni tanıklar çıkarır, Öfkeni artırırsın. Orduların dalga dalga üzerime geliyor.
18 なにゆえあなたはわたしを胎から出されたか、わたしは息絶えて目に見られることなく、
“Niçin doğmama izin verdin? Keşke ölseydim, hiçbir göz beni görmeden!
19 胎から墓に運ばれて、初めからなかった者のようであったなら、よかったのに。
Hiç var olmamış olurdum, Rahimden mezara taşınırdım.
20 わたしの命の日はいくばくもないではないか。どうぞ、しばしわたしを離れて、少しく慰めを得させられるように。
Birkaç günlük ömrüm kalmadı mı? Beni rahat bırak da biraz yüzüm gülsün;
21 わたしが行って、帰ることのないその前に、これを得させられるように。わたしは暗き地、暗黒の地へ行く。
Dönüşü olmayan yere gitmeden önce, Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına,
22 これは暗き地で、やみにひとしく、暗黒で秩序なく、光もやみのようだ」。
Zifiri karanlık diyarına, Ölüm gölgesi, kargaşa diyarına, Aydınlığın karanlığı andırdığı yere.”

< ヨブ 記 10 >