< ホセア書 2 >

1 あなたがたの兄弟に向かっては「アンミ(わが民)」と言い、あなたがたの姉妹に向かっては「ルハマ(あわれまれる者)」と言え。
Nangmacae ih namyanawk khaeah, Ammi (kai ih kami), tiah thui oh loe, na tanuhnawk khaeah, Ruhamah (palungnathaih amtuengsak), tiah thui oh.
2 「あなたがたの母とあげつらえ、あげつらえ彼女はわたしの妻ではない、わたしは彼女の夫ではないそして彼女にその顔から淫行を除かせ、その乳ぶさの間から姦淫を除かせよ。
Nam no to thuitaek ah, zoeh ah; anih loe kai ih zu na ai ni, kai doeh anih ih sava na ai ni. A mikhmai hoi tangzat zawh han khethaih to va ving nasoe loe, anih ih tahnu salak hoiah zae sakhaih to va ving lai nasoe;
3 そうでなければ、わたしは彼女の着物をはいで裸にし、その生れ出た日のようにし、また荒野のようにし、かわききった地のようにし、かわきによって彼女を殺す。
to tih ai nahaeloe bangkrai ah oh hanah anih to khukbuen ka khring pae moe, tapenhaih ni nathuem ih baktih toengah, bangkrai ah ka ohsak han, anih to praezaek baktiah ka sak moe, long karoem baktiah ka suem ueloe, tui anghaehhaih hoiah ka duehsak moeng tih.
4 わたしはその子らをあわれまない、彼らは淫行の子らだからである。
Nihcae loe tangzat zaw kami ih caa ah oh o pongah, a caanawk nuiah tahmenhaih ka tawn mak ai.
5 彼らの母は淫行をなし、彼らをはらんだ彼女は恥ずべきことを行った。彼女は言った、『わたしはわが恋人たちについて行こう。彼らはパンと水と羊の毛と麻と油と飲み物とを、わたしに与える者である』と。
Anih mah, Kai han buh hoi tui paek kami, tuumui hoi puu ngan khukbuen paekkung, situi hoi naek koi paek kami ah kaom, kaimah ih tlangainawk hnuk ah ka caeh han, tiah a thuih. Nihcae ih amno loe tangzat to zawh moe, azat koi kaom ah khosakhaih hoiah ni nihcae a pomh.
6 それゆえ、わたしはいばらで彼女の道をふさぎ、かきをたてて、彼女にはその道がわからないようにする。
To pongah khenah, Na caehhaih loklam to soekhring hoiah ka pakaa khoep moe, sipae kang thungh pae khoep han, to naah loe anih mah caehhaih loklam to hnu mak ai boeh.
7 彼女はその恋人たちのあとを慕って行く、しかし彼らに追いつくことはない。彼らを尋ねる、しかし見いだすことはない。そこで彼女は言う、『わたしは行って、さきの夫に帰ろう。あの時は今よりもわたしによかったから』と。
Anih mah angmah ih tlangainawk to patom tih, toe kae mak ai; anih mah nihcae to pakrong tih, toe hnu mak ai. To naah anih mah, Ka caeh moe, hmaloe ih ka sava khaeah kam laem let han, to tiah ni vaihi pongah khosak ka hoih kue tih, tiah thui tih.
8 彼女に穀物と酒と油とを与えた者、またバアルのために用いた銀と金とを多く彼女に与えた者は、わたしであったことを彼女は知らなかった。
Kai mah ni anih hanah cang, misurtui hoi situinawk to ka paek, nihcae mah Baal han patoh o ih sui hoi sum kanglung doeh kai mah ni ka paek, tiah anih mah panoek ai.
9 それゆえ、わたしは穀物をその時になって奪い、ぶどう酒をその季節になって奪い、また彼女の裸をおおうために用いる羊の毛と麻とを奪い取る。
To pongah kam laem moe, atue mah phak naah kaimah ih cang hoi misurtui to ka lak pae ving han; anih bangkrai ah ohhaih to khuk hanah, ka paek ih kaimah ih tuumui hoi puu ngan khukbuen doeh ka lak pae let han.
10 わたしは今、彼女のみだらなことをその恋人たちの目の前にあらわす。だれも彼女をわたしの手から救う者はない。
To pongah vaihi anih ih tlangainawk mikhnuk ah, anih azathaih to kam tuengsak han, mi mah doeh kai ih ban thung hoiah anih to loih o sak thai mak ai.
11 わたしは彼女のすべての楽しみ、すなわち祝、新月、安息日、すべての祭をやめさせる。
Anih ih poihsakhaih, poihsakhaih ninawk, khrah kangthanawk, Sabbath ninawk hoi kalah amkhuenghaih poihnawk boih doeh ka boengsak han.
12 わたしはまた彼女が先に『これはわたしの恋人らが、わたしに与えた報酬だ』と言った彼女のぶどうの木と、いちじくの木とを荒し、これを林とし、野の獣にこれを食わせる。
Anih mah, Hae loe ka tlangainawk mah tha pathokhaih atho ah paek ih hmuen ah oh, tiah thuih ih angmah ih misurkung hoi thaiduetkungnawk to kam rosak han: to ahmuen to taw ah kang coengsak moe, moisannawk to ka caaksak han.
13 また彼女が耳輪と宝石で身を飾り、その恋人たちを慕って行って、わたしを忘れ、香をたいて仕えたバアルの祭の日のために、わたしは彼女を罰すると主は言われる。
Baalnawk khaeah hmuihoih a thlaekhaih aninawk pongah, anih to ka thuitaek han. Anih loe bantuek, naa tangkraeng, atho kana hmuen hoiah amthoep moe, angmah ih tlangainawk hnuk ah a caeh, kai ang pahnawt sut boeh, tiah Angraeng mah thuih.
14 それゆえ、見よ、わたしは彼女をいざなって、荒野に導いて行き、ねんごろに彼女に語ろう。
To pongah khenah, anih to ka zoek moe, praezaek ah ka caeh haih pacoengah, lok kanaem ka thuih pae han.
15 その所でわたしは彼女にそのぶどう畑を与え、アコルの谷を望みの門として与える。その所で彼女は若かった日のように、エジプトの国からのぼって来た時のように、答えるであろう。
To ah anih han misur takhanawk to ka paek let moe, Akhor Azawn to oephaih khongkha ah ka sak pae han; nawkta nathuem ih baktih, Izip prae hoi angzohhaih ni thuem ih baktih toengah, anih mah to ahmuen ah laa to sah tih boeh.
16 主は言われる、その日には、あなたはわたしを『わが夫』と呼び、もはや『わがバアル』とは呼ばない。
To na niah loe, Nang mah, Baali (ka angraeng), tiah nang kawk mak ai, Ishi (ka sava), tiah ni nang kawk tih boeh.
17 わたしはもろもろのバアルの名を彼女の口から取り除き、重ねてその名をとなえることのないようにする。
Baal ih ahminnawk to anih ih pahni hoiah ka lak pae ving han, nihcae ih ahminnawk panoek lethaih om mak ai boeh.
18 その日には、わたしはまたあなたのために野の獣、空の鳥および地の這うものと契約を結び、また弓と、つるぎと、戦争とを地から断って、あなたを安らかに伏させる。
To na niah loe moisannawk, van ih tavaanawk, long ah kavak hmuennawk hoiah misa angcoeng han ai ah, nihcae han lokmaihaih ka sak pae han. Nihcae kamding rue ah ohsak hanah, misatukhaih kalii hoi sumsen to long nui hoiah kam rosak han.
19 またわたしは永遠にあなたとちぎりを結ぶ。すなわち正義と、公平と、いつくしみと、あわれみとをもってちぎりを結ぶ。
Nang loe kaimah khaeah kang suek poe han, ue, toenghaih hoi kamsoem ah lokcaekhaih, tahmenhaih hoi amlunghaih baktiah, nang to kaimah khaeah kang suek poe han boeh.
20 わたしは真実をもって、あなたとちぎりを結ぶ。そしてあなたは主を知るであろう。
Oepthohhaih hoiah kaimah khaeah kang suek poe han: to naah loe Angraeng to na panoek tih boeh.
21 主は言われる、その日わたしは天に答え、天は地に答える。
To na niah loe na lok kang tahngaih pae han, vannawk ih lok to ka tahngaih pae han, nihcae mah doeh long ih lok to tahngai o toeng tih.
22 地は穀物と酒と油とに答え、またこれらのものはエズレルに答える。
Long mah, cang, misurtui hoi situi ih lok to tahngai pae ueloe, nihcae mah doeh Jezreel ih lok to tahngai pae o tih.
23 わたしはわたしのために彼を地にまき、あわれまれぬ者をあわれみ、わたしの民でない者に向かって、『あなたはわたしの民である』と言い、彼は『あなたはわたしの神である』と言う」。
To pacoengah anih to kaimah hanah long ah ka patit moe, palungnathaih tawn ai kami nuiah palungnathaih to kam tuengsak han; Kai ih kami ah kaom ai kami khaeah, Nangcae loe Kai ih kami ah na oh o, tiah ka naa han; to naah nihcae mah, Nang loe ka Sithaw ni, tiah thui o tih boeh, tiah Angraeng mah thuih.

< ホセア書 2 >