ルカの福音書 15
1 さて，徴税人たちや罪人たちがみな，彼の話を聞こうとして近づいて来た。
തദാ കരസഞ്ചായിനഃ പാപിനശ്ച ലോകാ ഉപദേശ്കഥാം ശ്രോതും യീശോഃ സമീപമ് ആഗച്ഛൻ|
2 ファリサイ人と律法学者たちはつぶやいて言った，「この人は，罪人たちを歓迎して一緒に食事をする」。
തതഃ ഫിരൂശിന ഉപാധ്യായാശ്ച വിവദമാനാഃ കഥയാമാസുഃ ഏഷ മാനുഷഃ പാപിഭിഃ സഹ പ്രണയം കൃത്വാ തൈഃ സാർദ്ധം ഭുംക്തേ|
3 彼は彼らに次のたとえを話した。
തദാ സ തേഭ്യ ഇമാം ദൃഷ്ടാന്തകഥാം കഥിതവാൻ,
4 「あなた方のうちのだれが，百匹の羊がいて，そのうちの一匹を失ってしまったなら，九十九匹を荒野に残しておいて，失われた一匹を，それが見つかるまで探しに行かないだろうか。
കസ്യചിത് ശതമേഷേഷു തിഷ്ഠത്മു തേഷാമേകം സ യദി ഹാരയതി തർഹി മധ്യേപ്രാന്തരമ് ഏകോനശതമേഷാൻ വിഹായ ഹാരിതമേഷസ്യ ഉദ്ദേശപ്രാപ്തിപര്യ്യനതം ന ഗവേഷയതി, ഏതാദൃശോ ലോകോ യുഷ്മാകം മധ്യേ ക ആസ്തേ?
5 それを見つけると，喜びながらそれを自分の肩に載せる。
തസ്യോദ്ദേശം പ്രാപ്യ ഹൃഷ്ടമനാസ്തം സ്കന്ധേ നിധായ സ്വസ്ഥാനമ് ആനീയ ബന്ധുബാന്ധവസമീപവാസിന ആഹൂയ വക്തി,
6 家に帰ると，自分の友人たちや隣人たちを呼び寄せて，彼らに言うのだ，『わたしと一緒に喜んでくれ。失われていたわたしの羊を見つけたからだ！』
ഹാരിതം മേഷം പ്രാപ്തോഹമ് അതോ ഹേതോ ർമയാ സാർദ്ധമ് ആനന്ദത|
7 あなた方に告げるが，悔い改める一人の罪人については，悔い改める必要のない九十九人の義人たち以上の喜びが天にあるだろう。
തദ്വദഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, യേഷാം മനഃപരാവർത്തനസ്യ പ്രയോജനം നാസ്തി, താദൃശൈകോനശതധാർമ്മികകാരണാദ് യ ആനന്ദസ്തസ്മാദ് ഏകസ്യ മനഃപരിവർത്തിനഃ പാപിനഃ കാരണാത് സ്വർഗേ ഽധികാനന്ദോ ജായതേ|
8 あるいは，どの女が，十枚のドラクマ硬貨を持っていて，一枚のドラクマ硬貨を失ったなら，ともし火をつけ，家を掃き，それが見つかるまで念入りに探さないだろうか。
അപരഞ്ച ദശാനാം രൂപ്യഖണ്ഡാനാമ് ഏകഖണ്ഡേ ഹാരിതേ പ്രദീപം പ്രജ്വാല്യ ഗൃഹം സമ്മാർജ്യ തസ്യ പ്രാപ്തിം യാവദ് യത്നേന ന ഗവേഷയതി, ഏതാദൃശീ യോഷിത് കാസ്തേ?
9 それを見つけると，自分の友人たちや隣人たちを呼び集め，こう言うのだ，『わたしと一緒に喜んでください。失っていたドラクマを見つけたからです』。
പ്രാപ്തേ സതി ബന്ധുബാന്ധവസമീപവാസിനീരാഹൂയ കഥയതി, ഹാരിതം രൂപ്യഖണ്ഡം പ്രാപ്താഹം തസ്മാദേവ മയാ സാർദ്ധമ് ആനന്ദത|
10 そのゆえにも，あなた方に告げる。悔い改める一人の罪人については，神のみ使いたちの面前で喜びがあるのだ」 。
തദ്വദഹം യുഷ്മാൻ വ്യാഹരാമി, ഏകേന പാപിനാ മനസി പരിവർത്തിതേ, ഈശ്വരസ്യ ദൂതാനാം മധ്യേപ്യാനന്ദോ ജായതേ|
11 彼は言った，「ある人に二人の息子がいた。
അപരഞ്ച സ കഥയാമാസ, കസ്യചിദ് ദ്വൗ പുത്രാവാസ്താം,
12 そのうちの年下のほうが父親に言った，『お父さん，財産のうちわたしの取り分を下さい』。父親は自分の資産を二人に分けてやった。
തയോഃ കനിഷ്ഠഃ പുത്രഃ പിത്രേ കഥയാമാസ, ഹേ പിതസ്തവ സമ്പത്ത്യാ യമംശം പ്രാപ്സ്യാമ്യഹം വിഭജ്യ തം ദേഹി, തതഃ പിതാ നിജാം സമ്പത്തിം വിഭജ്യ താഭ്യാം ദദൗ|
13 何日もしないうちに，年下の息子はすべてを取りまとめて遠い地方に旅立った。彼はそこで羽目を外した生活をして自分の財産を浪費した。
കതിപയാത് കാലാത് പരം സ കനിഷ്ഠപുത്രഃ സമസ്തം ധനം സംഗൃഹ്യ ദൂരദേശം ഗത്വാ ദുഷ്ടാചരണേന സർവ്വാം സമ്പത്തിം നാശയാമാസ|
14 すべてを使い果たした時，その地方にひどいききんが起こって，彼は困窮し始めた。
തസ്യ സർവ്വധനേ വ്യയം ഗതേ തദ്ദേശേ മഹാദുർഭിക്ഷം ബഭൂവ, തതസ്തസ്യ ദൈന്യദശാ ഭവിതുമ് ആരേഭേ|
15 彼はその地方の住民たちの一人のところに行って身を寄せたが，その人は彼を自分の畑に送って豚の世話をさせた。
തതഃ പരം സ ഗത്വാ തദ്ദേശീയം ഗൃഹസ്ഥമേകമ് ആശ്രയത; തതഃ സതം ശൂകരവ്രജം ചാരയിതും പ്രാന്തരം പ്രേഷയാമാസ|
16 彼は，豚たちの食べている豆のさやで腹を満たしたいと思ったが，彼に何かをくれる者はいなかった。
കേനാപി തസ്മൈ ഭക്ഷ്യാദാനാത് സ ശൂകരഫലവൽകലേന പിചിണ്ഡപൂരണാം വവാഞ്ഛ|
17 だが，我に返った時，彼は言った，『父のところでは，あれほど大勢の雇い人たちにあり余るほどのパンがあるのに，わたしは飢えて死にそうだ！
ശേഷേ സ മനസി ചേതനാം പ്രാപ്യ കഥയാമാസ, ഹാ മമ പിതുഃ സമീപേ കതി കതി വേതനഭുജോ ദാസാ യഥേഷ്ടം തതോധികഞ്ച ഭക്ഷ്യം പ്രാപ്നുവന്തി കിന്ത്വഹം ക്ഷുധാ മുമൂർഷുഃ|
18 立ち上がって，父のところに行き，こう言おう，「お父さん，わたしは天に対しても，あなたの前でも罪を犯しました。
അഹമുത്ഥായ പിതുഃ സമീപം ഗത്വാ കഥാമേതാം വദിഷ്യാമി, ഹേ പിതർ ഈശ്വരസ്യ തവ ച വിരുദ്ധം പാപമകരവമ്
19 わたしはもはやあなたの息子と呼ばれるには値しません。あなたの雇い人の一人のようにしてください」』。
തവ പുത്രഇതി വിഖ്യാതോ ഭവിതും ന യോഗ്യോസ്മി ച, മാം തവ വൈതനികം ദാസം കൃത്വാ സ്ഥാപയ|
20 「彼は立って，自分の父親のところに帰って来た。だが，彼がまだ遠くにいる間に，彼の父親は彼を見て，哀れみに動かされ，走り寄って，その首を抱き，彼に口づけした。
പശ്ചാത് സ ഉത്ഥായ പിതുഃ സമീപം ജഗാമ; തതസ്തസ്യ പിതാതിദൂരേ തം നിരീക്ഷ്യ ദയാഞ്ചക്രേ, ധാവിത്വാ തസ്യ കണ്ഠം ഗൃഹീത്വാ തം ചുചുമ്ബ ച|
21 息子は父親に言った，『お父さん，わたしは天に対しても，あなたの前でも罪を犯しました。わたしはもはやあなたの息子と呼ばれるには値しません』。
തദാ പുത്ര ഉവാച, ഹേ പിതർ ഈശ്വരസ്യ തവ ച വിരുദ്ധം പാപമകരവം, തവ പുത്രഇതി വിഖ്യാതോ ഭവിതും ന യോഗ്യോസ്മി ച|
22 「だが，父親は召使いたちに言った，『最上の衣を持って来て，彼に着せなさい。手に指輪をはめ，足に履物をはかせなさい。
കിന്തു തസ്യ പിതാ നിജദാസാൻ ആദിദേശ, സർവ്വോത്തമവസ്ത്രാണ്യാനീയ പരിധാപയതൈനം ഹസ്തേ ചാങ്ഗുരീയകമ് അർപയത പാദയോശ്ചോപാനഹൗ സമർപയത;
23 肥えた子牛を連れて来て，それをほふりなさい。そして，食べて，お祝いをしよう。
പുഷ്ടം ഗോവത്സമ് ആനീയ മാരയത ച തം ഭുക്ത്വാ വയമ് ആനന്ദാമ|
24 このわたしの息子が，死んでいたのに生き返ったからだ。失われていたのに，見つかったのだ』。彼らは祝い始めた。
യതോ മമ പുത്രോയമ് അമ്രിയത പുനരജീവീദ് ഹാരിതശ്ച ലബ്ധോഭൂത് തതസ്ത ആനന്ദിതുമ് ആരേഭിരേ|
25 「さて，年上の息子は畑にいた。家のそばに来ると，音楽や踊りの音が聞こえた。
തത്കാലേ തസ്യ ജ്യേഷ്ഠഃ പുത്രഃ ക്ഷേത്ര ആസീത്| അഥ സ നിവേശനസ്യ നികടം ആഗച്ഛൻ നൃത്യാനാം വാദ്യാനാഞ്ച ശബ്ദം ശ്രുത്വാ
26 召使いたちの一人を呼び寄せ，どうしたのかと尋ねた。
ദാസാനാമ് ഏകമ് ആഹൂയ പപ്രച്ഛ, കിം കാരണമസ്യ?
27 召使いは彼に言った，『あなたの弟さんが来られたのです。それで，あなたのお父様は，弟さんを無事に健康な姿で迎えたというので，肥えた子牛をほふられたのです』。
തതഃ സോവാദീത്, തവ ഭ്രാതാഗമത്, തവ താതശ്ച തം സുശരീരം പ്രാപ്യ പുഷ്ടം ഗോവത്സം മാരിതവാൻ|
28 ところが，彼は腹を立て，中に入ろうとしなかった。そのため，彼の父親が出て来て，彼に懇願した。
തതഃ സ പ്രകുപ്യ നിവേശനാന്തഃ പ്രവേഷ്ടും ന സമ്മേനേ; തതസ്തസ്യ പിതാ ബഹിരാഗത്യ തം സാധയാമാസ|
29 だが，彼は父親に答えた，『ご覧なさい，わたしはこれほど長い年月あなたに仕えてきて，一度もあなたのおきてに背いたことはありません。それでも，わたしには，わたしの友人たちと一緒に祝うために，ヤギ一匹さえ下さったことがありません。
തതഃ സ പിതരം പ്രത്യുവാച, പശ്യ തവ കാഞ്ചിദപ്യാജ്ഞാം ന വിലംഘ്യ ബഹൂൻ വത്സരാൻ അഹം ത്വാം സേവേ തഥാപി മിത്രൈഃ സാർദ്ധമ് ഉത്സവം കർത്തും കദാപി ഛാഗമേകമപി മഹ്യം നാദദാഃ;
30 それなのに，あなたの財産を売春婦たちと一緒に食いつぶした，このあなたの息子がやって来ると，あなたは彼のために肥えた子牛をほふられました』。
കിന്തു തവ യഃ പുത്രോ വേശ്യാഗമനാദിഭിസ്തവ സമ്പത്തിമ് അപവ്യയിതവാൻ തസ്മിന്നാഗതമാത്രേ തസ്യൈവ നിമിത്തം പുഷ്ടം ഗോവത്സം മാരിതവാൻ|
31 「父親は彼に言った，『息子よ，お前はいつもわたしと一緒にいるし，わたしのものは全部お前のものだ。
തദാ തസ്യ പിതാവോചത്, ഹേ പുത്ര ത്വം സർവ്വദാ മയാ സഹാസി തസ്മാൻ മമ യദ്യദാസ്തേ തത്സർവ്വം തവ|
32 だが，このことは祝って喜ぶのにふさわしい。このお前の弟が，死んでいたのに生き返ったからだ。失われていたのに，見つかったのだ』」 。
കിന്തു തവായം ഭ്രാതാ മൃതഃ പുനരജീവീദ് ഹാരിതശ്ച ഭൂത്വാ പ്രാപ്തോഭൂത്, ഏതസ്മാത് കാരണാദ് ഉത്സവാനന്ദൗ കർത്തുമ് ഉചിതമസ്മാകമ്|
