詩篇 95

1 率われらヱホバにむかひてうたひ すくひの磐にむかひてよろこばしき聲をあげん

Kom, la oss juble for Herren, la oss rope med fryd for vår frelses klippe!

2 われら感謝をもてその前にゆき ヱホバにむかひ歌をもて歓ばしきこゑをあげん

La oss trede frem for hans åsyn med pris, la oss juble for ham med salmer!

3 そはヱホバは大なる神なり もろもろの神にまされる大なる王なり

For Herren er en stor Gud og en stor konge over alle guder,

4 地のふかき處みなその手にあり 山のいただきもまた神のものなり

han som har jordens dyp i sin hånd og fjellenes høider i eie,

5 うみは神のものその造りたまふところ旱ける地もまたその手にて造りたまへり

han som eier havet, for han har skapt det, og hans hender har gjort det tørre land.

6 いざわれら拝みひれふし我儕をつくれる主ヱホバのみまへに曲跪くべし

Kom, la oss kaste oss ned og bøie kne, la oss knele for Herrens, vår skapers åsyn!

7 彼はわれらの神なり われらはその草苑の民その手のひつじなり 今日なんぢらがその聲をきかんことをのぞむ

For han er vår Gud, og vi er det folk han før, og den hjord hans hånd leder. Vilde I dog idag høre hans røst!

8 なんぢらメリバに在りしときのごとく 野なるマサにありし日の如く その心をかたくなにするなかれ

Forherd ikke eders hjerte, likesom ved Meriba, likesom på Massadagen i ørkenen,

9 その時なんぢらの列祖われをこころみ我をためし 又わがわざをみたり

hvor eders fedre fristet mig! De satte mig på prøve, de som dog hadde sett min gjerning.

10 われその代のためにうれへて四十年を歴 われいへり かれらは心あやまれる民わが道を知ざりきと

Firti år vemmedes jeg ved den slekt, og jeg sa: De er et folk med forvillet hjerte, og de kjenner ikke mine veier.

11 このゆゑに我いきどほりて彼等はわが安息にいるべからずと誓ひたり

Så svor jeg i min vrede: Sannelig, de skal ikke komme inn til min hvile.