< 詩篇 95 >

1 率われらヱホバにむかひてうたひ すくひの磐にむかひてよろこばしき聲をあげん
Halo uh lah. BOEIPA taengah tamhoe uh sih lamtah mamih kah daemnah lungpang ham yuhui uh sih.
2 われら感謝をもてその前にゆき ヱホバにむかひ歌をもて歓ばしきこゑをあげん
Amah mikhmuh ah uemonah neh kun uh sih lamtah laa neh amah taengah yuhui uh sih.
3 そはヱホバは大なる神なり もろもろの神にまされる大なる王なり
BOEIPA tah boeilen Pathen neh pathen boeih sokah boeilen Manghai la om.
4 地のふかき處みなその手にあり 山のいただきもまた神のものなり
Diklai kah a dungnah te a kut ah om tih tlang som rhoek khaw amah hut ni.
5 うみは神のものその造りたまふところ旱ける地もまたその手にて造りたまへり
Tuitunli te amah hut tih amah ham ni a saii. Laikoeng khaw amah kut loh a hlinsai.
6 いざわれら拝みひれふし我儕をつくれる主ヱホバのみまへに曲跪くべし
Halo uh lah bakop uh sih lamtah bawk uh lah sih. Mamih aka saii BOEIPA hmai ah yoethen uem uh sih.
7 彼はわれらの神なり われらはその草苑の民その手のひつじなり 今日なんぢらがその聲をきかんことをのぞむ
Tihnin a ol te na yaak uh atah amah te mamih kah Pathen la om coeng tih mamih khaw a rhamtlim kah pilnam neh a kut khuikah boiva la n'omuh.
8 なんぢらメリバに在りしときのごとく 野なるマサにありし日の如く その心をかたくなにするなかれ
Khosoek kah Meribah neh Massah tue vaengkah bangla na thinko te mangkhak sak boeh.
9 その時なんぢらの列祖われをこころみ我をためし 又わがわざをみたり
Teah te na pa rhoek loh kai n'noemcai uh tih ka bisai a hmuh uh lalah kai n'loepdak uh.
10 われその代のためにうれへて四十年を歴 われいへり かれらは心あやまれる民わが道を知ざりきと
Thawnpuei taengah kum likip ka ko-oek tih, “Pilnam he a thinko kho a hmang tih ka longpuei ming uh pawh,” ka ti coeng.
11 このゆゑに我いきどほりて彼等はわが安息にいるべからずと誓ひたり
Te dongah kai kah duemnah khuila a kun uh pawt ham ka thintoek neh ka toemngam thil.

< 詩篇 95 >