< 詩篇 94 >

1 ヱホバよ仇をかへすは汝にあり神よあたを報すはなんぢにあり ねがはくは光をはなちたまへ
Psalmus ipsi David, quarta sabbati. [Deus ultionum Dominus; Deus ultionum libere egit.
2 世をさばきたまふものよ 願くは起てたかぶる者にそのうくべき報をなしたまへ
Exaltare, qui judicas terram; redde retributionem superbis.
3 ヱホバよ惡きもの幾何のときを經んとするや あしきもの勝誇りていくそのとしを經るや
Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores gloriabuntur;
4 かれらはみだりに言をいだして誇りものいふ すべて不義をおこなふ者はみづから高ぶれり
effabuntur et loquentur iniquitatem; loquentur omnes qui operantur injustitiam?
5 ヱホバよ彼等はなんぢの民をうちくだき なんぢの業をそこなふ
Populum tuum, Domine, humiliaverunt, et hæreditatem tuam vexaverunt.
6 かれらは嫠婦と旅人との生命をうしなひ孤子をころす
Viduam et advenam interfecerunt, et pupillos occiderunt.
7 かれらはいふ ヤハは見ずヤコブの神はさとらざるべしと
Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Jacob.
8 民のなかなる無知よ なんぢらさとれ 愚かなる者よ いづれのときにか智からん
Intelligite, insipientes in populo; et stulti, aliquando sapite.
9 みみを植るものきくことをせざらんや 目をつくれるもの見ることをせざらんや
Qui plantavit aurem non audiet? aut qui finxit oculum non considerat?
10 もろもろの國ををしふる者ただすことを爲ざらんや 人に知識をあたふる者しることなからんや
Qui corripit gentes non arguet, qui docet hominem scientiam?
11 ヱホバは人の思念のむなしきを知りたまふ
Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt.
12 ヤハよなんぢの懲めたまふ人なんぢの法ををしへらるる人は さいはひなるかな
Beatus homo quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum:
13 かかる人をわざはひの日よりのがれしめ 惡きもののために坑のほらるるまで これに平安をあたへたまはん
ut mitiges ei a diebus malis, donec fodiatur peccatori fovea.
14 そはヱホバその民をすてたまはず その嗣業をはなれたまはざるなり
Quia non repellet Dominus plebem suam, et hæreditatem suam non derelinquet,
15 審判はただしきにかへり心のなほき者はみなその後にしたがはん
quoadusque justitia convertatur in judicium: et qui juxta illam, omnes qui recto sunt corde.
16 誰かわがために起りたちて惡きものを責んや 誰か我がために立て不義をおこなふ者をせめんや
Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
17 もしヱホバ我をたすけたまはざりせば わが霊魂はとくに幽寂ところに住ひしならん
Nisi quia Dominus adjuvit me, paulominus habitasset in inferno anima mea. (questioned)
18 されどわが足すべりぬといひしとき ヱホバよなんぢの憐憫われをささへたまへり
Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua, Domine, adjuvabat me.
19 わがうちに憂慮のみつる時 なんぢの安慰わがたましひを喜ばせたまふ
Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo, consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.
20 律法をもて害ふことをはかる惡の位はなんぢに親むことを得んや
Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis, qui fingis laborem in præcepto?
21 彼等はあひかたらひて義人のたましひをせめ罪なき血をつみに定む
Captabunt in animam justi, et sanguinem innocentem condemnabunt.
22 然はあれどヱホバはわがたかき櫓 わが神はわが避所の磐なりき
Et factus est mihi Dominus in refugium, et Deus meus in adjutorium spei meæ.
23 神はかれらの邪曲をその身におはしめ かれらをその惡き事のなかに滅したまはん われらの神ヱホバはこれを滅したまはん
Et reddet illis iniquitatem ipsorum, et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.]

< 詩篇 94 >