詩篇 78
1 わが民よわが敎訓をきき、わが口のことばになんぢらの耳をかたぶけよ
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
2 われ口をひらきて譬喩をまうけ いにしへの玄幽なる語をかたりいでん
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
3 是われらが曩にききしところ知しところ又われらが列祖のかたりつたへし所なり
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
4 われら之をその子孫にかくさずヱホバのもろもろの頌美と能力とそのなしたまへる奇しき事跡とをきたらんとする世につげん
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5 そはヱホバ證詞をヤコブのうちにたて律法をイスラエルのうちに定めてその子孫にしらすべきことをわれらの列祖におほせたまひたればなり
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6 これ來らんとする代のちに生るる子孫がこれを知みづから起りてそのまた子孫につたへ
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
7 かれらをして神によりたのみ神のみわざを忘れずその誡命をまもらしめん爲なり
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
8 またその列祖のごとく頑固にしてそむくものの類となり そのこころ修まらず そのたましひ神に忠ならざる類とならざらん爲なり
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
9 エフライムのこらは武具ととのへ弓をたづさへしに戰ひの日にうしろをそむけたり
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
10 かれら神のちかひをまもらず そのおきてを履ことをいなみ
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
11 ヱホバのなしたまへることとかれらに示したまへる奇しき事跡とをわすれたり
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
12 神はエジプトの國にてゾアンの野にて妙なる事をかれらの列祖のまへになしたまへり
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
13 すなはち海をさきてかれらを過ぎしめ水をつみて堆かくしたまへり
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
14 ひるは雲をもてかれらをみちびき夜はよもすがら火の光をもてこれを導きたまへり
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15 神はあれのにて磐をさき大なる淵より汲がごとくにかれらに飮しめ
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16 また磐より流をひきて河のごとくに水をながれしめたまへり
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17 然るにかれら尚たえまなく罪ををかして神にさからひ荒野にて至上者にそむき
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18 またおのが慾のために食をもとめてその心のうちに神をこころみたり
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
19 然のみならずかれらは神にさからひていへり 神は荒野にて筵をまうけたまふを得んや
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20 みよ神いはを撃たまへば水ほどばしりいで流あぶれたり 糧をもあたへたまふを得んや神はその民のために肉をそなへたまはんやと
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
21 この故にヱホバこれを聞ていきどほりたまひき 火はヤコブにむかひてもえあがり怒はイスラエルにむかひて立騰れり
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
22 こはかれら神を信ぜずその救にたのまざりし故なり
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
23 されどなほ神はうへなる雲に命じて天の戸をひらき
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
24 彼等のうへにマナをふらせて食はしめ天の穀物をあたへたまへり
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
25 人みな勇士の糧をくらへり 神はかれらに食物をおくりて飽足らしめたまふ
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
26 神は天に東風をふかせ大能もて南の風をみちびきたまへり
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
27 神はかれらのうへに塵のごとく肉をふらせ海の沙のごとく翼ある鳥をふらせて
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
28 その營のなかその住所のまはりに落したまへり
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
29 斯てかれらは食ひて飽たりぬ 神はこれにその欲みしものを與へたまへり
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
30 かれらが未だその慾をはなれず食物のなほ口のうちにあるほどに
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
31 神のいかり旣にかれらに對ひてたちのぼり彼等のうちにて最もこえたる者をころしイスラエルのわかき男をうちたふしたまへり
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
32 これらの事ありしかど彼等はなほ罪ををかしてその奇しきみわざを信ぜざりしかば
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
33 神はかれらの日を空しくすぐさせ その年をおそれつつ過させたまへり
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
34 神かれらを殺したまへる時かれら神をたづね歸りきたりて懇ろに神をもとめたり
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
35 かくて神はおのれの磐いとたかき神はおのれの贖主なることをおもひいでたり
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
36 然はあれど彼等はただその口をもて神にへつらひその舌をもて神にいつはりをいひたりしのみ
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
37 そはかれらのこころは神にむかひて堅からず その契約をまもるに忠信ならざりき
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
38 されど神はあはれみに充たまへばかれらの不義をゆるして亡したまはず屡ばそのみいかりを轉してことごとくは忿恚をふりおこし給はざりき
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
39 又かれがただ肉にして過去ばふたたび歸りこぬ風なるをおもひいで給へり
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
40 かれらは野にて神にそむき荒野にて神をうれへしめしこと幾次ぞや
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
41 かれらかへすがへす神をこころみイスラエルの聖者をはづかしめたり
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
42 かれらは神の手をも敵より贖ひたまひし日をもおもひいでざりき
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
43 神はそのもろもろの豫兆をエジプトにあらはしその奇しき事をゾアンの野にあらはし
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
44 かれらの河を血にかはらせてその流を飮あたはざらしめ
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
45 また蝿の群をおくりてかれらをくはしめ蛙をおくりてかれらを亡させたまへり
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
46 神はかれらの田產を蟊賊にわたし かれらの勤勞を蝗にあたへたまへり
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
47 神は雹をもてかれらの葡萄の樹をからし霜をもてかれらの桑の樹をからし
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
48 その家畜をへうにわたしその群をもゆる閃電にわたし
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
49 かれらの上にはげしき怒といきどほりと怨恨となやみと禍害のつかひの群とをなげいだし給へり
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
50 神はその怒をもらす道をまうけ かれらのたましひを死よりまぬかれしめず そのいのちを疫癘にわたし
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
51 エジプトにてすべての初子をうちハムの幕屋にてかれらの力の始をうちたまへり
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
52 されどおのれの民を羊のごとくに引いだし かれらを曠野にてけだものの群のごとくにみちびき
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
53 かれらをともなひておそれなく安けからしめ給へり されど海はかれらの仇をおほへり
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
54 神はその聖所のさかひ その右の手にて購たまへるこの山に彼らを携へたまへり
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
55 又かれらの前にてもろもろの國人をおもひいだし準縄をもちゐ その地をわかちて嗣業となし イスラエルの族をかれらの幕屋にすまはせたまへり
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
56 然はあれど彼等はいとたかき神をこころみ之にそむきてそのもろもろの證詞をまもらず
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
57 叛きしりぞきてその列祖の如く眞實をうしなひ くるへる弓のごとくひるがへりて逸ゆけり
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
58 高處をまうけて神のいきどほりをひき刻める像にて神の嫉妬をおこしたり
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
59 神ききたまひて甚だしくいかり大にイスラエルを憎みたまひしかば
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
60 人々の間におきたまひし幕屋なるシロのあげばりを棄さり
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
61 その力をとりことならしめ その榮光を敵の手にわたし
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
62 その民を劍にあたへ その嗣業にむかひて甚だしく怒りたまへり
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
63 火はかれらのわかき男をやきつくし かれらの處女はその婚姻の歌によりて譽らるることなく
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
64 かれらの祭司はつるぎにて仆れ かれらの寡婦は喪のなげきだにせざりき
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
65 斯るときに主はねぶりし者のさめしごとく勇士の酒によりてさけぶがごとく目さめたまひて
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
66 その敵をうちしりぞけ とこしへの辱をかれらに負せたまへり
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
67 またヨセフの幕屋をいなみエフライムの族をえらばず
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
68 ユダの族そのいつくしみたまふシオンの山をえらびたまへり
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
69 その聖所を山のごとく永遠にさだめたまへる地のごとくに立たまへり
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 またその僕ダビデをえらびて羊の牢のなかよりとり
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
71 乳をあたふる牝羊にしたがひゆく勤のうちより携へきたりてその民ヤコブその嗣業イスラエルを牧はせたまへり
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
72 斯てダビデはそのこころの完全にしたがひてかれらを牧ひ その手のたくみをもて之をみちびけり
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
