詩篇 77
1 我わがこゑをあげて神によばはん われ聲を神にあげなばその耳をわれにかたぶけたまはん
| برای رهبر سرایندگان: برای یِدوتون. مزمور آساف. با صدایی بلند به سوی خدا فریاد برمی‌آورم! به سوی خدا فریاد برمی‌آورم تا صدای مرا بشنود. |
2 わがなやみの日にわれ主をたづねまつれり 夜わが手をのべてゆるむることなかりき わがたましひは慰めらるるをいなみたり
| به هنگام گرفتاری از خدا کمک می‌طلبم. تمام شب به سوی او دست نیاز دراز می‌کنم. تا دعایم را مستجاب نکند آرام نخواهم گرفت. |
3 われ神をおもひいでて打なやむ われ思ひなげきてわが霊魂おとろへぬ (セラ)
| خدا را به یاد می‌آورم و از حسرت می‌نالم. به فکر فرو می‌روم و پریشان می‌شوم. |
4 なんぢはわが眼をささへて閉がしめたまはず 我はものいふこと能はぬほどに惱みたり
| او نمی‌گذارد خواب بچشمانم بیاید. از شدت ناراحتی نمی‌توانم حرف بزنم. |
5 われむかしの日いにしへの年をおもへり
| به روزهای گذشته فکر می‌کنم، به سالهایی که پشت سر نهاده‌ام می‌اندیشم. |
6 われ夜わが歌をむもひいづ 我わが心にてふかくおもひわが霊魂はねもころに尋ねもとむ
| تمام شب را در تفکر می‌گذرانم و از خود می‌پرسم: |
7 主はとこしへに棄たまふや 再びめぐみを垂たまはざるや
| «آیا خداوند مرا برای همیشه ترک کرده است؟ آیا او دیگر هرگز از من راضی نخواهد شد؟ |
8 その憐憫はのこりなく永遠にさり そのちかひは世々ながく廢れたるや
| آیا دیگر هرگز به من محبت نخواهد کرد؟ آیا دیگر هرگز به قول خود وفا نخواهد کرد؟ |
9 神は恩をほどこすことを忘れたまふや 怒をもてそのあはれみを絨たまふや (セラ)
| آیا خدا مهربانی و دلسوزی را فراموش کرده است؟ آیا غضب او باعث شده در رحمت او بسته شود؟» |
10 斯るときに我いへらく此はただわが弱きがゆゑのみいで至上者のみぎの手のもろもろの年をおもひいでん
| سپس به خود می‌گویم: «این از ضعف من است که چنین فکر می‌کنم. پس سالهایی را که دست خداوند قادر متعال در کار بوده است به یاد خواهم آورد.» |
11 われヤハの作爲をのべとなへん われ往古よりありし汝がくすしきみわざを思ひいたさん
| بله، معجزات و کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است به یاد خواهم آورد |
12 また我なんぢのすべての作爲をおもひいで汝のなしたまへることを深くおもはん
| و در کارهای شگفت‌انگیز او تفکر خواهم کرد. |
13 神よなんぢの途はいときよし 神のごとく大なる神はたれぞや
| ای خدا، تمام راههای تو پاک و بی‌عیب است! خدایی به بزرگی و عظمت تو وجود ندارد. |
14 なんぢは奇きみわざをなしたまへる神なり もろもろの民のあひだにその大能をしめし
| تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی و قدرت خود را بر قومها نمایان می‌سازی. |
15 その臂をもてヤコブ、ヨセフの子輩なんぢの民をあがなひたまへり (セラ)
| با دست توانای خود بنی‌اسرائیل را رهانیدی. |
16 かみよ大水なんぢを見たり おほみづ汝をみてをののき淵もまたふるへり
| آبها وقتی تو را دیدند به عقب رفتند و اعماق دریا به لرزه درآمد. |
17 雲はみづをそそぎいだし空はひびきをいだし なんぢの矢ははしりいでたり
| از ابرها باران بارید. در آسمان رعد و برق پدید آمد و تیرهای آتشین به هر سو جهید. |
18 なんぢの雷鳴のこゑは暴風のうちにありき 電光は世をてらし地はふるひうごけり
| در میان گردباد صدای رعد شنیده شد و برق آسمان دنیا را روشن کرد. زمین تکان خورد و لرزید. |
19 なんぢの大道は海のなかにあり なんぢの徑はおほみづの中にあり なんぢの蹤跡はたづねがたかりき
| از میان دریا جایی که هرگز به فکر کسی نمی‌رسید راهی پدید آوردی |
20 なんぢその民をモーセとアロンとの手によりて羊の群のごとくみちびきたまへり
| و مانند یک شبان، بنی‌اسرائیل را به رهبری موسی و هارون از آن عبور دادی. |
