詩篇 67

1 ねがはくは神われらをあはれみ われらをさきはひてその聖顔をわれらのうへに照したまはんことを (セラ)

برای رهبر سرایندگان: با همراهی سازهای زهی. مزمور. سرود. خدایا، بر ما رحم کن و ما را برکت ده و نور روی خود را بر ما بتابان،

2 此はなんぢの途のあまねく地にしられ なんぢの救のもろもろの國のうちに知れんがためなり

تا به‌وسیلۀ ما ارادهٔ تو در جهان شناخته شود و خبر خوش نجات تو به همهٔ مردم روی زمین برسد.

3 かみよ庶民はなんぢに感謝し もろもろの民はみな汝をほめたたへん

خدایا، باشد که همهٔ مردم تو را ستایش کنند؛ باشد که همهٔ قومها تو را سپاس گویند!

4 もろもろの國はたのしみ又よろこびうたふべし なんぢ直をもて庶民をさばき地のうへなる萬の國ををさめたまべければなり (セラ)

همهٔ قومها شاد شده، سرود خواهند خواند، زیرا تو از روی عدل و انصاف مردم را داوری می‌کنی و آنها را هدایت می‌نمایی.

5 神よたみらはなんぢに感謝し もろもろの民はみな汝をほめたたへん

خدایا، باشد که همهٔ مردم تو را ستایش کنند؛ باشد که همهٔ قومها تو را سپاس گویند!

6 地は產物をいだせり 神わが神はわれらを福ひたまはん

آنگاه زمین محصول خود را تولید خواهد کرد و تو ما را برکت خواهی داد.

7 神われらをさきはひたまふべし かくて地のもろもろの極ことごとく神をおそれん

بله، تو ما را برکت خواهی داد و همهٔ مردم جهان به تو احترام خواهند گذاشت.