< 詩篇 64 >

1 神よわがなげくときわが聲をききたまへ わが生命をまもりて仇のおそれより脱かれしめたまへ
In finem. Psalmus David. [Exaudi, Deus, orationem meam cum deprecor; a timore inimici eripe animam meam.
2 ねがはくは汝われをかくして惡をなすものの陰かなる謀略よりまぬかれしめ不義をおこなふものの喧嘩よりまぬかれしめ給へ
Protexisti me a conventu malignantium, a multitudine operantium iniquitatem.
3 かれらは劍のごとくおのが舌をとぎ その弓をはり矢をつがへるごとく苦言をはなち
Quia exacuerunt ut gladium linguas suas; intenderunt arcum rem amaram,
4 隠れたるところにて全者を射んとす俄かにこれを射ておそるることなし
ut sagittent in occultis immaculatum.
5 また彼此にあしき企圖をはげまし共にはかりてひそかに羂をまうく 斯ていふ誰かわれらを見んと
Subito sagittabunt eum, et non timebunt; firmaverunt sibi sermonem nequam. Narraverunt ut absconderent laqueos; dixerunt: Quis videbit eos?
6 かれらはさまざまの不義をたづねいだして云われらは懇ろにたづね終れりと おのおのの衷のおもひと心とはふかし
Scrutati sunt iniquitates; defecerunt scrutantes scrutinio. Accedet homo ad cor altum,
7 然はあれど神は矢にてかれらを射たまふべし かれらは俄かに傷をうけん
et exaltabitur Deus. Sagittæ parvulorum factæ sunt plagæ eorum,
8 斯てかれらの舌は其身にさからふがゆゑに遂にかれらは蹟かん これを見るものみな逃れさるべし
et infirmatæ sunt contra eos linguæ eorum. Conturbati sunt omnes qui videbant eos,
9 もろもろの人はおそれん而して神のみわざをのべつたへ その作たまへることを考ふべし
et timuit omnis homo. Et annuntiaverunt opera Dei, et facta ejus intellexerunt.
10 義者はヱホバをよろこびて之によりたのまん すべて心のなほきものは皆ほこることを得ん
Lætabitur justus in Domino, et sperabit in eo, et laudabuntur omnes recti corde.]

< 詩篇 64 >