詩篇 2

1 何なればもろもろの國人はさわぎたち諸民はむなしきことを謀るや

Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?

2 地のもろもろの王はたちかまへ群伯はともに議り ヱホバとその受膏者とにさからひていふ

Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:

3 われらその械をこぼち その繩をすてんと

Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.

4 天に坐するもの笑ひたまはん 主かれらを嘲りたまふべし

Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.

5 かくて主は忿恚をもてものいひ大なる怒をもてかれらを怖まどはしめて宣給ふ

Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:

6 しかれども我わが王をわがきよきシオンの山にたてたりと

Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.

7 われ詔命をのべんヱホバわれに宣まへり なんぢはわが子なり今日われなんぢを生り

Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.

8 われに求めよ さらば汝にもろもろの國を嗣業としてあたへ地の極をなんぢの有としてあたへん

Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.

9 汝くろがねの杖をもて彼等をうちやぶり陶工のうつはもののごとくに打碎かんと

Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.

10 されば汝等もろもろの王よ さとかれ地の審士輩をしへをうけよ

Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!

11 畏をもてヱホバにつかへ戰慄をもてよろこべ

Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.

12 子にくちつけせよ おそらくはかれ怒をはなちなんぢら途にほろびんその忿恚はすみやかに燃べければなり すべてかれに依賴むものは福ひなり

Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.