< 詩篇 2 >

1 何なればもろもろの國人はさわぎたち諸民はむなしきことを謀るや
Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania? Astiterunt reges terræ, et principes convenerunt in unum adversus Dominum, et adversus christum ejus.
2 地のもろもろの王はたちかまへ群伯はともに議り ヱホバとその受膏者とにさからひていふ
Dirumpamus vincula eorum, et projiciamus a nobis jugum ipsorum.
3 われらその械をこぼち その繩をすてんと
Qui habitat in cælis irridebit eos, et Dominus subsannabit eos.
4 天に坐するもの笑ひたまはん 主かれらを嘲りたまふべし
Tunc loquetur ad eos in ira sua, et in furore suo conturbabit eos.
5 かくて主は忿恚をもてものいひ大なる怒をもてかれらを怖まどはしめて宣給ふ
Ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion, montem sanctum ejus, prædicans præceptum ejus.
6 しかれども我わが王をわがきよきシオンの山にたてたりと
Dominus dixit ad me: Filius meus es tu; ego hodie genui te.
7 われ詔命をのべんヱホバわれに宣まへり なんぢはわが子なり今日われなんぢを生り
Postula a me, et dabo tibi gentes hæreditatem tuam, et possessionem tuam terminos terræ.
8 われに求めよ さらば汝にもろもろの國を嗣業としてあたへ地の極をなんぢの有としてあたへん
Reges eos in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringes eos.
9 汝くろがねの杖をもて彼等をうちやぶり陶工のうつはもののごとくに打碎かんと
Et nunc, reges, intelligite; erudimini, qui judicatis terram.
10 されば汝等もろもろの王よ さとかれ地の審士輩をしへをうけよ
Servite Domino in timore, et exsultate ei cum tremore.
11 畏をもてヱホバにつかへ戰慄をもてよろこべ
Apprehendite disciplinam, nequando irascatur Dominus, et pereatis de via justa.
12 子にくちつけせよ おそらくはかれ怒をはなちなんぢら途にほろびんその忿恚はすみやかに燃べければなり すべてかれに依賴むものは福ひなり
Cum exarserit in brevi ira ejus, beati omnes qui confidunt in eo.

< 詩篇 2 >