詩篇 147
1 ヱホバをほめたたへよ われらの神をほめうたふは善ことなり樂しきことなり 稱へまつるはよろしきに適へり
Purihin si Yahweh! Mabuting umawit sa ating Diyos. Kasiya-siya at nararapat lang na gawin ito.
2 ヱホバはヱルサレムをきづきイスラエルのさすらへる者をあつめたまふ
Nawasak ang Jerusalem, pero tinutulungan tayo ni Yahweh na itayo ulit ito.
3 ヱホバは心のくだけたるものを醫しその傷をつつみたまふ
Ibinabalik niya ang mga taong dinala sa ibang bayan. Pinalalakas niya ulit ang mga pinanghihinaan ng loob at pinagagaling ang kanilang mga sugat.
4 ヱホバはもろもろの星の數をかぞへてすべてこれに名をあたへたまふ
Siya ang lumikha ng mga bituin.
5 われらの主はおほいなりその能力もまた大なりその智慧はきはまりなし
Dakila at makapangyarihan si Yahweh, at walang kapantay ang kaniyang karunungan.
6 ヱホバは柔和なるものをささへ惡きものを地にひきおとし給ふ
Itinataas ni Yahweh ang mga inaapi, at ibinababa niya ang mga masasama.
7 ヱホバに感謝してうたへ琴にあはせてわれらの神をほめうたヘ
Umawit kay Yahweh ng may pasasalamat; gamit ang alpa, umawit ng papuri para sa ating Diyos.
8 ヱホバは雲をもて天をおほひ地のために雨をそなへ もろもろの山に草をはえしめ
Tinatakpan niya ang kalangitan ng mga ulap at hinahanda ang ulan para sa lupa, na nagpapalago ng mga damo sa mga kabunkukan.
9 くひものを獣にあたへ並なく小鴉にあたへたまふ
Binibigyan niya ng pagkain ang mga hayop at mga inakay na uwak kapag (sila) ay umiiyak.
10 ヱホバは馬のちからを喜びたまはず 人の足をよみしたまはず
Hindi siya humahanga sa bilis ng kabayo o nasisiyahan sa lakas ng binti ng isang tao.
11 ヱホバはおのれを畏るるものと おのれの憐憫をのぞむものとを好したまふ
Nasisiyahan si Yahweh sa mga nagpaparangal sa kaniya, sa mga umaasa sa katapatan niya sa tipan.
12 ヱルサレムよヱホバをほめたたへよ シオンよなんぢの神をほめたたへよ
Purihin niyo si Yahweh, kayong mga mamamayan ng Jerusalem! Purihin niyo ang inyong Diyos, Sion.
13 ヱホバはなんぢの門の關木をかたうし 汝のうちなる子輩をさきはひ給ひたればなり
Dahil pinalalakas niya ang rehas ng inyong mga tarangkahan, pinagpapala niya ang mga batang kasama ninyo.
14 ヱホバは汝のすべての境にやはらぎをあたへ いと嘉麥をもて汝をあかしめたまふ
Pinagyayaman niya ang mga nasa loob ng inyong hangganan, pinasasaya niya kayo sa pamamagitan ng pinakamaiinam na trigo.
15 ヱホバはそのいましめを地にくだしたまふ その聖言はいとすみやかにはしる
Pinadadala niya ang kaniyang kautusan sa mundo, dumadaloy ito nang maayos.
16 ヱホバは雪をひつじの毛のごとくふらせ霜を灰のごとくにまきたまふ
Ginagawa niyang parang nyebe ang lana, pinakakalat niya ang mga yelo na parang abo.
17 ヱホバは氷をつちくれのごとくに擲ちたまふ たれかその寒冷にたふることをえんや
Nagpapaulan siya ng yelo na parang mumo, sinong makatitiis ng ginaw na pinadala niya?
18 ヱホバ聖言をくだしてこれを消し その風をふかしめたまへばもろもろの水はながる
Ipinahahayag niya ang kaniyang utos at tinutunaw ito, pina-iihip niya ang hangin at pinadadaloy niya ang tubig.
19 ヱホバはそのみことばをヤコブに示し そのもろもろの律法とその審判とをイスラエルにしめしたまふ
Ipinahayag niya ang kaniyang salita kay Jacob, ang mga alituntunin niya at makatuwirang mga utos sa Israel.
20 ヱホバはいづれの國をも如此あしらひたまひしにあらず ヱホバのもろもろの審判をかれらはしらざるなり ヱホバをほめたたへよ
Hindi niya ginawa ito sa ibang bayan, wala silang alam sa kaniyang mga utos. Purihin si Yahweh.
