詩篇 120

1 われ困苦にあひてヱホバをよびしかば我にこたへたまへり

Abụ nrigo. Ana m akpọku Onyenwe anyị nʼime nsogbu m, ọ na-azakwa m.

2 ヱホバよねがはくは虚偽のくちびる欺詐の舌よりわが霊魂をたすけいだしたまへ

O Onyenwe anyị, zọpụta m site nʼegbugbere ọnụ okwu ụgha na ire na-ekwu okwu aghụghọ.

3 あざむきの舌よなんぢに何をあたへられ 何をくはへらるべきか

Gịnị ka a ga-eme gị, ọ bụkwa gịnị ọzọ ka a gatụkwasịri gị, gị ire aghụghọ?

4 ますらをの利き箭と金萑花のあつき炭となり

Ọ ga-eji àkụ dị nkọ nke dike nʼagha taa gị ahụhụ, ya na icheku ọkụ osisi brum na-ere ere.

5 わざはひなるかな我はメセクにやどりケダルの幕屋のかたはらに住めり

Ahụhụ dịịrị m nʼihi na m bi na Meshek, nʼihi na m bikwa nʼetiti ụlọ ikwu ndị Keda!

6 わがたましひは平安をにくむものと偕にすめり

Ogologo oge ka m binyere ndị kpọrọ udo asị.

7 われは平安をねがふ されど我ものいふときにかれら戰爭をこのむ

Abụ m onye udo; ma mgbe m kwuru okwu, okwu ha bụ okwu agha.