< 詩篇 107 >

1 ヱホバに感謝せよ ヱホバは惠ふかくましましてその憐憫かぎりなし
Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
2 ヱホバの救贖をかうぶる者はみな然いふべきなり
Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
3 ヱホバは敵の手よりかれらを贖ひもろもろの地よ東西北南よりとりあつめたまへり
I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
4 かれら野にてあれはてたる路にさまよひその住ふべき邑にあはざりき
Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
5 かれら饑また渇きそのうちの霊魂おとろへたり
[Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
6 斯てその困苦のうちにてヱホバをよばはりたればヱホバこれを患難よりたすけいだし
A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
7 住ふべき邑にゆかしめんとて直き路にみちびきたまへり
I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
8 願くはすべての人はヱホバの惠により人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバを讃稱へんことを
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
9 ヱホバは渇きしたふ霊魂をたらはせ饑たるたましひを嘉物にてあかしめ給へばなり
Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
10 くらきと死の蔭とに居るもの患難とくろがねとに縛しめらるるもの
Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
11 神の言にそむき至高者のをしへを蔑しめければ
Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
12 勤勞をもてその心をひくうしたまへり かれら仆れたれど助くるものもなかりき
Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
13 斯てその困苦のうちにてヱホバをよばはりたればヱホバこれを患難よりすくひ
A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
14 くらきと死のかげより彼等をみちびき出してその械をこぼちたまへり
Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
15 願くはすべての人はヱホバの惠により人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバを讃稱へんことを
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
16 そはあかがねの門をこぼち くろがねの關木をたちきりたまへり
Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
17 愚かなる者はおのが愆の道により己がよこしまによりて惱めり
Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
18 かれらの霊魂はすべての食物をきらひて死の門にちかづく
Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
19 かくてその困苦のうちにてヱホバをよばふ ヱホバこれを患難よりすくひたまふ
A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
20 その聖言をつかはして之をいやし之をその滅亡よりたすけいだしたまふ
Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
21 願くはすべての人ヱホバのめぐみにより人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバをほめたたへんことを
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
22 かれらは感謝のそなへものをささげ喜びうたひてその事跡をいひあらはすべし
I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
23 舟にて海にうかび大洋にて事をいとなむ者は
Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
24 ヱホバのみわざを見また淵にてその奇しき事跡をみる
Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
25 ヱホバ命じたまへばあらき風おこりてその浪をあぐ
Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
26 かれら天にのぼりまた淵にくだり患難によりてその霊魂とけさり
Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
27 左た右たにかたぶき酔たる者のごとく踉蹌てなす所をしらず
Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
28 かくてその困苦のうちにてヱホバをよばふ ヱホバこれを患難よりたづさへいで
Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
29 狂風をしづめて浪をおだやかになし給へり
Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
30 かれらはおのが靜かなるをよろこぶ 斯てヱホバはかれらをその望むところの湊にみちびきたまふ
Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
31 願くはすべての人ヱホバの惠により人の子になしたまへる奇しき事跡によりてヱホバをほめたたへんことを
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
32 かれら民の會にてこれをあがめ長老の座にてこれを讃稱ふべし
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
33 ヱホバは河を野にかはらせ泉をかわける地に變らせ
Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
34 また豊かなる地にすめる民の惡によりてそこを鹵の地にかはらせ給ふ
Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
35 野を池にかはらせ乾ける地をいづみにかはらせ
Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
36 ここに餓たるものを住はせたまふ されば彼らは己がすまひの邑をたて
I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
37 畠にたねをまき葡萄園をまうけてそのむすべる實をえたり
I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
38 ヱホバはかれらの甚くふえひろごれるまでに惠をあたへ その牲畜のへることをも許したまはず
Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
39 されどまた虐待くるしみ悲哀によりて減ゆき且うなたれたり
Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
40 ヱホバもろもろの君に侮辱をそそぎ道なき荒地にさまよはせたまふ
On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
41 然はあれど貧しきものを患難のうちより擧てその家族をひつじの群のごとくならしめたまふ
Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
42 直きものは之をみて喜びもろもろの不義はその口をふさがん
Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
43 すべて慧者はこれらのことに心をよせヱホバの憐憫をさとるべし
Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?

< 詩篇 107 >