詩篇 104

1 わが霊魂よヱホパをほめまつれ わが神ヱホバよなんぢは至大にして尊貴と稜威とを衣たまへり

ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی!

2 なんぢ光をころものごとくにまとひ天を幕のごとくにはり

تو خود را با عزت و جلال آراسته و خویشتن را با نور پوشانیده‌ای. آسمان را مثل خیمه گسترانیده‌ای

3 水のなかにおのれの殿の棟梁をおき 雲をおのれの車となし 風の翼にのりあるき

و خانهٔ خود را بر آبهای آن بنا کرده‌ای. ابرها را ارابه خود نموده‌ای و بر بالهای باد می‌رانی.

4 かぜを使者となし熖のいづる火を僕となしたまふ

بادها فرستادگان تو هستند و شعله‌های آتش خدمتگزاران تو.

5 ヱホバは地を基のうへにおきて 永遠にうごくことなからしめたまふ

ای خداوند، تو زمین را بر اساسش استوار کردی تا هرگز از مسیرش منحرف نشود.

6 衣にておほふがごとく大水にて地をおほひたまへり 水たたへて山のうへをこゆ

دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند.

7 なんぢ叱咤すれば水しりぞき 汝いかづちの聲をはなてば水たちまち去ぬ

اما آبها از هیبت صدای تو گریختند و پراکنده شدند.

8 あるひは山にのぼり或ひは谷にくだりて 汝のさだめたまへる所にゆけり

به فراز کوهها برآمدند و به دشتها سرازیر شده، به مکانی که برای آنها ساخته بودی، جاری شدند.

9 なんぢ界をたてて之をこえしめず ふたたび地をおほふことなからしむ

برای دریاها حدی تعیین نموده‌ای تا از آنها نگذرند و زمین را دوباره نپوشانند.

10 ヱホバはいづみを谷にわきいだし給ふ その流は山のあひだにはしる

در دره‌ها، چشمه‌ها به وجود آورده‌ای تا آب آنها در کوهپایه‌ها جاری شود.

11 かくて野のもろもろの獣にのましむ 野の驢馬もその渇をやむ

تمام حیوانات صحرا از این چشمه‌ها آب می‌نوشند و گورخرها تشنگی خود را برطرف می‌سازند.

12 空の鳥もそのほとりにすみ 樹梢の間よりさえづりうたふ

پرندگان بر شاخه‌های درختان لانه می‌سازند و آواز می‌خوانند.

13 ヱホバはその殿よりもろもろの山に灌漑たまふ 地はなんぢのみわざの實によりて飽足ぬ

از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین از نعمتهای گوناگون تو پر می‌شود.

14 ヱホバは草をはえしめて家畜にあたへ 田產をはえしめて人の使用にそなへたまふ かく地より食物をいだしたまふ

تو علف را برای خوراک چارپایان، و گیاهان را برای استفاده انسان، از زمین می‌رویانی.

15 人のこころを歓ばしむる葡萄酒 ひとの顔をつややかならしむるあぶら 人のこころを強からしむる糧どもなり

تا دل انسان از شراب شاد گردد، روغن روی او را شاداب سازد و نان به جان او نیرو بخشد.

16 ヱホバの樹とその植たまへるレバノンの香柏とは飽足ぬべし

درختان سرو لبنان که تو ای خداوند، آنها را کاشته‌ای سبز و خرمند.

17 鳥はそのなかに巣をつくり鶴は松をその棲とせり

مرغان هوا در درختان سرو لانه می‌سازند و لک‌لک‌ها بر شاخه‌های درختان صنوبر.

18 たかき山は山羊のすまひ磐石は山鼠のかくるる所なり

کوههای بلند، چراگاه بزهای کوهی است و صخره‌ها، پناهگاه خرگوشان.

19 ヱホバは月をつくりて時をつかさどらせたまへり 日はその西にいることをしる

ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها.

20 なんぢ黑暗をつくりたまへば夜あり そのとき林のけものは皆しのびしのびに出きたる

به فرمان تو شب می‌شود. در تاریکی شب همهٔ حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون می‌آیند.

21 わかき獅ほえて餌をもとめ神にくひものをもとむ

شیربچگان برای شکار غرش می‌کنند و روزی خود را از خدا می‌خواهند.

22 日いづれば退きてその穴にふす

هنگامی که آفتاب طلوع می‌کند، آنها به لانه‌های خود برمی‌گردند و می‌خوابند.

23 人はいでて工をとりその勤勞はゆふべにまでいたる

آنگاه انسانها برای کسب معاش، از خانه بیرون می‌روند و تا شامگاه کار می‌کنند.

24 ヱホバよなんぢの事跡はいかに多なる これらは皆なんぢの智慧にてつくりたまへり 汝のもろもろの富は地にみつ

خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام داده‌ای. زمین از مخلوقات تو پر است.

25 かしこに大なるひろき海あり そのなかに數しられぬ匍ふもの小なる大なる生るものあり

در دریاهای بزرگی که آفریده‌ای جانوران بزرگ و کوچک به فراوانی یافت می‌شوند.

26 舟そのうへをはしり汝のつくりたまへる鰐そのうちにあそびたはぶる

کشتیها بر روی آب می‌روند، و لِویاتان، که تو برای بازی در دریا ساختی، در آن بازی می‌کند.

27 彼ら皆なんぢを俟望む なんぢ宜時にくひものを之にあたへたまふ

تمام مخلوقات تو منتظرند تا تو روزی‌شان را به آنها بدهی.

28 彼等はなんぢの予へたまふ物をひろふ なんぢ手をひらきたまへばかれら嘉物にあきたりぬ

تو دست خود را باز می‌کنی، به آنها روزی می‌دهی و آنها را با چیزهای نیکو سیر می‌کنی.

29 なんぢ面をおほひたまへば彼等はあわてふためく 汝かれらの氣息をとりたまへばかれらは死て塵にかへる

هنگامی که روی خود را از آنها برمی‌گردانی مضطرب می‌شوند؛ و وقتی جان آنها را می‌گیری، می‌میرند و به خاکی که از آن ساخته شده‌اند، برمی‌گردند.

30 なんぢ霊をいだしたまへば百物みな造らるなんぢ地のおもてを新にしたまふ

اما زمانی که به مخلوقات جان می‌بخشی، زنده می‌شوند و به زمین طراوت می‌بخشند.

31 願くはヱホバの榮光とこしへにあらんことを ヱホバそのみわざを喜びたまはんことを

شکوه و عظمت خداوند جاودانی است و او از آنچه آفریده است خشنود می‌باشد.

32 ヱホバ地をみたまへば地ふるひ山にふれたまへば山は煙をいだす

خداوند به زمین نگاه می‌کند و زمین می‌لرزد؛ کوهها را لمس می‌نماید و دود از آنها بلند می‌شود.

33 生るかぎりはヱホバに向ひてうたひ 我ながらふるほどはわが神をほめうたはん

تا زنده‌ام، خداوند را با سرود، پرستش خواهم کرد و تا وجود دارم او را ستایش خواهم نمود.

34 ヱホバをおもふわが思念はたのしみ深からん われヱホバによりて喜ぶべし

باشد که او از تفکرات من خشنود شود، زیرا او سرچشمه همهٔ خوشیهای من است.

35 罪人は地より絶滅され あしきものは復あらざるべし わが霊魂よヱホバをほめまつれヱホバを讃稱へよ

باشد که همهٔ گناهکاران نابود شوند و بدکاران دیگر وجود نداشته باشند. ای جان من، خداوند را ستایش کن! سپاس بر خداوند!