箴言 知恵の泉 29
1 しばしば責られてもなほ強項なる者は救はるることなくして猝然に滅されん
Қайта-қайта әйиплинип туруп йәнә бойни қаттиқлиқ қилған киши, Туюқсиздин давалиғусиз янҗилар.
2 義者ませば民よろこび 惡きもの權を掌らば民かなしむ
Һәққанийлар гүлләнсә, пухралири шатлинар, Қәбиһләр һоқуқ тутса пухра налә-пәряд көтирәр.
3 智慧を愛する人はその父を悦ばせ 妓婦に交る者はその財產を費す
Даналиқни сөйгән оғул атисини хуш қилар; Бирақ паһишиләргә һәмраһ болған униң мал-мүлкини бузуп-чачар.
4 王は公義をもて國を堅うす されど租税を征取る者はこれを滅す
Падиша адаләт билән жутини тинич қилар; Бирақ баҗ-селиқ салған болса, уни вәйран қилар.
5 その鄰に諂ふ者はかれの脚の前に羅を張る
Өз йеқиниға хушамәт қилған киши, Униң путлириға тор тәйярлап қойғандур.
6 惡人の罪の中には罟あり 然ど義者は歓び樂しむ
Рәзил адәмниң гунайи өзигә қапқан ясап қурар; Бирақ һәққаний киши нахшилар билән шатлинар.
7 義きものは貧きものの訟をかへりみる 然ど惡人は之を知ることを願はず
Һәққаний киши мискинниң дәвасиға көңүл бөлүр; Бирақ яманлар болса бу ишни чүшәнмәс.
8 嘲笑人は城邑を擾し 智慧ある者は怒をしづむ
Һакавур кишиләр шәһәрни қутритип давалғутар; Бирақ ақиланиләр аччиқ ғәзәпләрни яндурар.
9 智慧ある人おろかなる人と爭へば或は怒り或は笑ひて休むことなし
Дана киши ахмақ билән дәвалашса, Ахмақ һүрпийиду яки күлиду, нәтиҗиси һаман течлиқ болмас.
10 血をながす人は直き人を惡む されど義き者はその生命を救はんことを求む
Қанхорлар пак-диянәтликләргә нәпрәтлинәр; Дурусларниң җенини болса, улар қәстләр.
11 愚なる者はその怒をことごとく露はし 智慧ある者は之を心に蔵む
Ахмақ һәрдайим ичидики һәммини ашкарә қилар; Бирақ дана өзини бесивалар.
12 君王もし虚偽の言を聽かばその臣みな惡し
Һөкүмдар ялған сөзләргә қулақ салса, Униң барлиқ хизмәткарлири яман үгәнмәй қалмас.
13 貧者と苛酷者と偕に世にをる ヱホバは彼等の目に光をあたへ給ふ
Гадай билән уни әзгүчи киши бир зиминда яшар; Һәр иккисиниң көзини нурландурғучи Пәрвәрдигардур.
14 眞實をもて弱者を審判する王はその位つねに堅く立つべし
Йоқсулларни диянәт билән сориған падишаниң болса, Тәхти мәңгүгә мәһкәм турар.
15 鞭と譴責とは智慧をあたふ 任意になしおかれたる子はその母を辱しむ
Таяқ билән тәнбиһ-несиһәт балиларға даналиқ йәткүзәр; Бирақ өз мәйлигә қоюп берилгән бала анисини хиҗаләткә қалдурар.
16 惡きもの多ければ罪も亦おほし 義者は彼等の傾覆をみん
Яманлар гүллинип кәтсә, наһәқлик көпийәр; Лекин һәққанийлар уларниң жиқилғинини көрәр.
17 なんぢの子を懲せ さらば彼なんぢを安からしめ 又なんぢの心に喜樂を與へん
Оғлуңни тәрбәлисәң, у сени арам тапқузар; У көңлүңни сөйүндүрәр.
18 默示なければ民は放肆にす 律法を守るものは福ひなり
[Пәрвәрдигарниң] вәһийси болмиған әлниң пухралири йолдин чиқип башпанаһсиз қалар; Лекин Тәврат-қануниға әмәл қилидиған киши бәхитликтур.
19 僕は言をもて譴むるとも改めず 彼は知れども從はざればなり
Қулни сөз биләнла түзәткили болмас; У сөзүңни чүшәнгән болсиму, етивар қилмас.
20 なんぢ言を謹まざる人を見しや 彼よりは却て愚なる者に望あり
Ағзини басалмайдиған кишини көргәнму? Униңдин үмүт күткәндин, ахмақтин үмүт күтүш әвзәлдур.
21 僕をその幼なき時より柔かに育てなば終には子の如くならしめん
Кимки өз қулини кичигидин тартип өз мәйлигә қоюп бәрсә, Күнләрниң биридә униң бешиға чиқар.
22 怒る人は爭端を起し憤る人は罪おほし
Териккәк киши җедәл-маҗира қозғап турар; Асан аччиқлинидиған кишиниң гуналири көптур.
23 人の傲慢はおのれを卑くし 心に謙だる者は榮譽を得
Мәғрурлуқ кишини пәс қилар, Бирақ кәмтәрлик кишини һөрмәткә ериштүрәр.
24 盗人に黨する者はおのれの霊魂を惡むなり 彼は誓を聽けども説述べず
Оғри билән шерик болған киши өз җениға дүшмәндур; У сорақчиниң [гува беришкә] агаһландурушини аңлисиму, лекин раст гәп қилишқа петиналмас.
25 人を畏るれば罟におちいる ヱホバをたのむ者は護られん
Инсан балисидин қорқуш адәмни қапқанқа чүшүриду; Бирақ кимки Пәрвәрдигарға таянған болса, у бехәтәр көтириләр.
26 君の慈悲を求むる者はおほし 然れど人の事を定むるはヱホバによる
Көп кишиләр һөкүмдардин илтипат издәп жүрәр; Бирақ адәмниң һәқ-рисқи пәқәт Пәрвәрдигарниңла қолидидур.
27 不義をなす人は義者の惡むところ 義くあゆむ人は惡者の惡むところなり
Наһәқләр һәққанийларға жиркиничликтур; Дурус йолда маңған кишиләр яманларға жиркиничликтур.
