箴言 知恵の泉 18
1 自己を人と異にする者はおのれの欲するところのみを求めてすべての善き考察にもとる
Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.
2 愚なる者は明哲を喜ばず 惟おのれの心意を顯すことを喜ぶ
Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.
3 惡者きたれば藐視したがひてきたり 恥きたれば凌辱もともに來る
Kur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.
4 人の口の言は深水の如し 湧てながるる川 智慧の泉なり
Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.
5 惡者を偏視るは善らず 審判をなして義者を惡しとするも亦善らず
Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.
6 愚なる者の口唇はあらそひを起し その口は打るることを招く
Buzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.
7 愚なる者の口はおのれの敗壞となり その口唇はおのれの霊魂の罟となる
Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.
8 人の是非をいふものの言はたはぶれのごとしといへども反つて腹の奧にいる
Fjalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.
9 その行爲をおこたる者は滅すものの兄弟なり
Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.
10 ヱホバの名はかたき櫓のごとし 義者は之に走りいりて救を得
Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.
11 富者の資財はその堅き城なり これを高き石垣の如くに思ふ
Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.
12 人の心のたかぶりは滅亡に先だち 謙遜はたふとまるる事にさきだつ
Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.
13 いまだ事をきかざるさきに應ふる者は愚にして辱をかうぶる
Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.
14 人の心は尚其疾を忍ぶべし されど心の傷める時は誰かこれに耐んや
Fryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?
15 哲者の心は知識をえ 智慧ある者の耳は知識を求む
Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.
16 人の贈物はその人のために道をひらき かつ貴きものの前にこれを導く
Dhurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.
17 先に訴訟の理由をのぶるものは正義に似たれども その鄰人きたり詰問ひてその事を明かにす
I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.
18 籤は爭端をとどめ且つよきものの間にへだてとなる
Fati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.
19 怒れる兄弟はかたき城にもまさりて説き伏せがたし 兄弟のあらそひは櫓の貫木のごとし
Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.
20 人は口の徳によりて腹をあかし その口唇の徳によりて自ら飽べし
Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.
21 死生は舌の權能にあり これを愛する者はその果を食はん
Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.
22 妻を得るものは美物を得るなり 且ヱホバより恩寵をあたへらる
Kush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.
23 貧者は哀なる言をもて乞ひ 富人は厲しき答をなす
I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.
24 多の友をまうくる人は遂にその身を亡す 但し兄弟よりもたのもしき知己もまたあり
Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.
