< ルカの福音書 19 >

1 エリコに入りて過ぎゆき給ふとき、
Et ingressus perambulabat Jericho.
2 視よ、名をザアカイといふ人あり、取税人の長にて富める者なり。
Et ecce vir nomine Zachæus: et hic princeps erat publicanorum, et ipse dives:
3 イエスの如何なる人なるかを見んと思へど、丈 矮うして群衆のために見ること能はず、
et quærebat videre Jesum, quis esset: et non poterat præ turba, quia statura pusillus erat.
4 前に走りゆき、桑の樹にのぼる。イエスその路を過ぎんとし給ふ故なり。
Et præcurrens ascendit in arborem sycomorum ut videret eum: quia inde erat transiturus.
5 イエス此處に至りしとき、仰ぎ見て言ひたまふ『ザアカイ、急ぎおりよ、今日われ汝の家に宿るべし』
Et cum venisset ad locum, suspiciens Jesus vidit illum, et dixit ad eum: Zachæe, festinans descende: quia hodie in domo tua oportet me manere.
6 ザアカイ急ぎおり、喜びてイエスを迎ふ。
Et festinans descendit, et excepit illum gaudens.
7 人々みな之を見て呟きて言ふ『かれは罪人の家に入りて客となれり』
Et cum viderent omnes, murmurabant, dicentes quod ad hominem peccatorem divertisset.
8 ザアカイ立ちて主に言ふ『主、視よ、わが所有の半を貧しき者に施さん、若しわれ誣ひ訴へて人より取りたる所あらば、四 倍にして償はん』
Stans autem Zachæus, dixit ad Dominum: Ecce dimidium bonorum meorum, Domine, do pauperibus: et si quid aliquem defraudavi, reddo quadruplum.
9 イエス言ひ給ふ『けふ救はこの家に來れり、此の人もアブラハムの子なればなり。
Ait Jesus ad eum: Quia hodie salus domui huic facta est: eo quod et ipse filius sit Abrahæ.
10 それ人の子の來れるは、失せたる者を尋ねて救はん爲なり』
Venit enim Filius hominis quærere, et salvum facere quod perierat.
11 人々これらの事を聽きゐたるとき、譬を加へて言ひ給ふ。これはイエス、エルサレムに近づき給ひ、神の國たちどころに現るべしと彼らが思ふ故なり。
Hæc illis audientibus adjiciens, dixit parabolam, eo quod esset prope Jerusalem: et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur.
12 乃ち言ひたまふ『或 貴人、王の權を受けて歸らんとて遠き國へ往くとき、
Dixit ergo: Homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum, et reverti.
13 十 人の僕をよび、之に金 十ミナを付して言ふ「わが歸るまで商賣せよ」
Vocatis autem decem servis suis, dedit eis decem mnas, et ait ad illos: Negotiamini dum venio.
14 然るに其の地の民かれを憎み、後より使を遣して「我らは此の人の我らの王となることを欲せず」と言はしむ。
Cives autem ejus oderant eum: et miserunt legationem post illum, dicentes: Nolumus hunc regnare super nos.
15 貴人、王の權をうけて歸り來りしとき、銀を付し置きたる僕どもの、如何に商賣せしかを知らんとて彼らを呼ばしむ。
Et factum est ut rediret accepto regno: et jussit vocari servos, quibus dedit pecuniam, ut sciret quantum quisque negotiatus esset.
16 初のもの進み出でて言ふ「主よ、なんぢの一ミナは十ミナを贏けたり」
Venit autem primus dicens: Domine, mna tua decem mnas acquisivit.
17 王いふ「善いかな、良き僕、なんぢは小事に忠なりしゆゑ、十の町を司どるべし」
Et ait illi: Euge bone serve, quia in modico fuisti fidelis, eris potestatem habens super decem civitates.
18 次の者きたりて言ふ「主よ、なんぢの一ミナは五ミナを贏けたり」
Et alter venit, dicens: Domine, mna tua fecit quinque mnas.
19 王また言ふ「なんぢも五つの町を司どるべし」
Et huic ait: Et tu esto super quinque civitates.
20 また一人きたりて言ふ「主、視よ、なんぢの一ミナは此處に在り。我これを袱紗に包みて藏め置きたり。
Et alter venit, dicens: Domine, ecce mna tua, quam habui repositam in sudario:
21 これ汝の嚴しき人なるを懼れたるに因る。なんぢは置かぬものを取り、播かぬものを刈るなり」
timui enim te, quia homo austerus es: tollis quod non posuisti, et metis quod non seminasti.
22 王いふ「惡しき僕、われ汝の口によりて汝を審かん。我の嚴しき人にて、置かぬものを取り、播かぬものを刈るを知るか。
Dicit ei: De ore tuo te judico, serve nequam. Sciebas quod ego homo austerus sum, tollens quod non posui, et metens quod non seminavi:
23 何ぞわが金を銀行に預けざりし、さらば我きたりて元金と利子とを請求せしものを」
et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam, ut ego veniens cum usuris utique exegissem illam?
24 かくて傍らに立つ者どもに言ふ「かれの一ミナを取りて十ミナを有てる人に付せ」
Et astantibus dixit: Auferte ab illo mnam, et date illi qui decem mnas habet.
25 彼 等いふ「主よ、かれは既に十ミナを有てり」
Et dixerunt ei: Domine, habet decem mnas.
26 「われ汝らに告ぐ、凡て有てる人はなほ與へられ、有たぬ人は有てるものをも取らるべし。
Dico autem vobis, quia omni habenti dabitur, et abundabit: ab eo autem qui non habet, et quod habet auferetur ab eo.
27 而して我が王たる事を欲せぬ、かの仇どもを此處に連れきたり、我が前にて殺せ」』
Verumtamen inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite huc: et interficite ante me.
28 イエス此 等のことを言ひてのち、先だち進みてエルサレムに上り給ふ。
Et his dictis, præcedebat ascendens Jerosolymam.
29 オリブといふ山の麓なるベテパゲ及びベタニヤに近づきし時、イエス二人の弟子を遣さんとして言ひ給ふ、
Et factum est, cum appropinquasset ad Bethphage et Bethaniam, ad montem qui vocatur Oliveti, misit duos discipulos suos,
30 『向の山にゆけ、其處に入らば、一度も人の乘りたる事なき驢馬の子の繋ぎあるを見ん、それを解きて牽ききたれ。
dicens: Ite in castellum quod contra est: in quod introëuntes, invenietis pullum asinæ alligatum, cui nemo umquam hominum sedit: solvite illum, et adducite.
31 誰かもし汝らに「なにゆゑ解くか」と問はば、斯く言ふべし「主の用なり」と』
Et si quis vos interrogaverit: Quare solvitis? sic dicetis ei: Quia Dominus operam ejus desiderat.
32 遣されたる者ゆきたれば、果して言ひ給ひし如くなるを見る。
Abierunt autem qui missi erant: et invenerunt, sicut dixit illis, stantem pullum.
33 かれら驢馬の子をとく時、その持主ども言ふ『なにゆゑ驢馬の子を解くか』
Solventibus autem illis pullum, dixerunt domini ejus ad illos: Quid solvitis pullum?
34 答へて言ふ『主の用なり』
At illi dixerunt: Quia Dominus eum necessarium habet.
35 かくて驢馬の子をイエスの許に牽ききたり、己が衣をその上にかけて、イエスを乘せたり。
Et duxerunt illum ad Jesum. Et jactantes vestimenta sua supra pullum, imposuerunt Jesum.
36 その往き給ふとき、人々おのが衣を途に敷く。
Eunte autem illo, substernebant vestimenta sua in via:
37 オリブ山の下りあたりまで近づき來り給へば、群れゐる弟子たち皆 喜びて、その見しところの能力ある御業につき、聲 高らかに神を讃美して言ひ始む、
et cum appropinquaret jam ad descensum montis Oliveti, cœperunt omnes turbæ discipulorum gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus, quas viderant, virtutibus,
38 『讃むべきかな、主の名によりて來る王。天には平和、至高き處には榮光あれ』
dicentes: Benedictus, qui venit rex in nomine Domini: pax in cælo, et gloria in excelsis.
39 群衆のうちの或パリサイ人ら、イエスに言ふ『師よ、なんぢの弟子たちを禁めよ』
Et quidam pharisæorum de turbis dixerunt ad illum: Magister, increpa discipulos tuos.
40 答へて言ひ給ふ『われ汝らに告ぐ、此のともがら默さば、石 叫ぶべし』
Quibus ipse ait: Dico vobis, quia si hi tacuerint, lapides clamabunt.
41 既に近づきたるとき、都を見やり、之がために泣きて言ひ給ふ、
Et ut appropinquavit, videns civitatem flevit super illam, dicens:
42 『ああ汝、なんぢも若しこの日の間に、平和にかかはる事を知りたらんには――されど今なんぢの目に隱れたり。
Quia si cognovisses et tu, et quidem in hac die tua, quæ ad pacem tibi: nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis.
43 日きたりて敵なんぢの周圍に壘をきづき、汝を取圍みて四方より攻め、
Quia venient dies in te: et circumdabunt te inimici tui vallo, et circumdabunt te: et coangustabunt te undique:
44 汝とその内にある子らとを地に打倒し、一つの石をも石の上に遺さざるべし。なんぢ眷顧の時を知らざりしに因る』
et ad terram prosternent te, et filios tuos, qui in te sunt, et non relinquent in te lapidem super lapidem: eo quod non cognoveris tempus visitationis tuæ.
45 かくて宮に入り、商ひする者どもを逐ひ出しはじめ、
Et ingressus in templum, cœpit ejicere vendentes in illo, et ementes,
46 之に言ひたまふ『「わが家は祈の家たるべし」と録されたるに、汝らは之を強盜の巣となせり』
dicens illis: Scriptum est: Quia domus mea domus orationis est: vos autem fecistis illam speluncam latronum.
47 イエス日々 宮にて教へたまふ。祭司長・學者ら及び民の重立ちたる者ども、之を殺さんと思ひたれど、
Et erat docens quotidie in templo. Principes autem sacerdotum, et scribæ, et princeps plebis quærebant illum perdere:
48 民みな耳を傾けてイエスに聽きたれば、爲すべき方を知らざりき。
et non inveniebant quid facerent illi. Omnis enim populus suspensus erat, audiens illum.

< ルカの福音書 19 >