哀歌 5

1 ヱホバよ我らにありし所の事をおもひたまへ 我らの恥辱をかへりみ觀たまへ

Ενθυμήθητι, Κύριε, τι έγεινεν εις ημάς· επίβλεψον, και ιδέ τον ονειδισμόν ημών.

2 われらの產業は外國人に歸し われらの家屋は他國人の有となれり

Η κληρονομία ημών μετεστράφη εις αλλοτρίους, αι οικίαι ημών εις ξένους.

3 われらは孤子となりて父あらず われらの母は寡婦にひとし

Εγείναμεν ορφανοί άνευ πατρός, αι μητέρες ημών ως χήραι.

4 われらは金を出して自己の水を飮み おのれの薪を得るにも價をはらふ

Με αργύριον επίομεν το ύδωρ ημών· τα ξύλα ημών επωλήθησαν εις ημάς.

5 われらを追ふ者われらの頸に迫る 我らは疲れて休むことを得ず

Επί τον τράχηλον ημών είναι διωγμός· εμοχθήσαμεν, ανάπαυσιν δεν έχομεν.

6 食物を得て饑を凌がんとてエジプト人およびアッスリヤ人に手を與へたり

Ηπλώσαμεν χείρα προς τους Αιγυπτίους, προς τους Ασσυρίους, διά να χορτασθώμεν άρτον.

7 われらの父は罪ををかして已に世にあらず 我らその罪を負ふなり

Οι πατέρες ημών ημάρτησαν, εκείνοι δεν υπάρχουσι· και ημείς φέρομεν τας ανομίας αυτών.

8 奴僕等われらを制するに誰ありて我らを之が手よりすくひ出すものなし

Δούλοι εξουσιάζουσιν εφ' ημάς· δεν υπάρχει ο λυτρόνων εκ της χειρός αυτών.

9 荒野の刀兵の故によりて我ら死を冒して食物を得

Φέρομεν τον άρτον ημών μετά κινδύνου της ζωής ημών, απ' έμπροσθεν της ρομφαίας της ερήμου.

10 饑饉の烈しき熱氣によりてわれらの皮膚は爐のごとく熱し

Το δέρμα ημών ημαυρώθη ως κλίβανος, από της καύσεως της πείνης.

11 シオンにて婦人等をかされユダの邑々にて處女等けがさる

Εταπείνωσαν τας γυναίκας εν Σιών, τας παρθένους εν ταις πόλεσιν Ιούδα.

12 侯伯たる者も敵の手にて吊され 老たる者の面も尊とばれず

Οι άρχοντες εκρεμάσθησαν υπό των χειρών αυτών· τα πρόσωπα των πρεσβυτέρων δεν ετιμήθησαν.

13 少き者は石磨を擔はせられ 童子は薪を負ふてよろめき

Οι νέοι υπεβλήθησαν εις το άλεσμα, και τα παιδία έπεσον υπό τα ξύλα.

14 長老は門にあつまることを止め 少き者はその音樂を廢せり

Οι πρεσβύτεροι έπαυσαν από των πυλών, οι νέοι από των ασμάτων αυτών.

15 我らが心の快樂はすでに罷み われらの跳舞はかはりて悲哀となり

Έπαυσεν η χαρά της καρδίας ημών, ο χορός ημών εστράφη εις πένθος.

16 われらの冠冕は首より落たり われら罪ををかしたれば禍なるかな

Ο στέφανος της κεφαλής ημών έπεσεν· ουαί δε εις ημάς, διότι ημαρτήσαμεν.

17 これが爲に我らの心うれへ これらのために我らが目くらくなれり

Διά τούτο εξέλιπεν η καρδία ημών, διά ταύτα εσκοτοδινίασαν οι οφθαλμοί ημών.

18 シオンの山は荒はて 山犬はその上を歩くなり

Διά την ερήμωσιν του όρους Σιών, αι αλώπεκες περιπατούσιν εν αυτώ.

19 ヱホバよなんぢは永遠に在す なんぢの御位は世々かぎりなし

Συ, Κύριε, κατοικείς εις τον αιώνα· ο θρόνος σου διαμένει εις γενεάν και γενεάν.

20 何とて我らを永く忘れ われらを斯ひさしく棄おきたまふや

Διά τι θέλεις μας λησμονήσει διά παντός; θέλεις μας εγκαταλείψει εις μακρότητα ημερών;

21 ヱホバよねがはくは我らをして汝に歸らしめたまへ われら歸るべし 我らの日を新にして昔日の日のごとくならしめたまへ

Επίστρεψον ημάς, Κύριε, προς σε και θέλομεν επιστραφή. Ανανέωσον τας ημέρας ημών ως το πρότερον.

22 さりとも汝まつたく我らを棄てたまひしや 痛くわれらを怒りゐたまふや

Διατί απέρριψας ημάς ολοτελώς, ωργίσθης εναντίον ημών έως σφόδρα;