< 哀歌 3 >

1 我はかれの震怒の笞によりて艱難に遭たる人なり
ἐγὼ ἀνὴρ ὁ βλέπων πτωχείαν ἐν ῥάβδῳ θυμοῦ αὐτοῦ ἐπ’ ἐμέ
2 かれは我をひきて黑暗をあゆませ光明にゆかしめたまはず
παρέλαβέν με καὶ ἀπήγαγεν εἰς σκότος καὶ οὐ φῶς
3 まことに屢々その手をむけて終日われを攻なやまし
πλὴν ἐν ἐμοὶ ἐπέστρεψεν χεῖρα αὐτοῦ ὅλην τὴν ἡμέραν
4 わが肉と肌膚をおとろへしめ わが骨を摧き
ἐπαλαίωσεν σάρκας μου καὶ δέρμα μου ὀστέα μου συνέτριψεν
5 われにむかひて患苦と艱難を築きこれをもて我を圍み
ἀνῳκοδόμησεν κατ’ ἐμοῦ καὶ ἐκύκλωσεν κεφαλήν μου καὶ ἐμόχθησεν
6 われをして長久に死し者のごとく暗き處に住しめ
ἐν σκοτεινοῖς ἐκάθισέν με ὡς νεκροὺς αἰῶνος
7 我をかこみて出ること能はざらしめわが鏈索を重くしたまへり
ἀνῳκοδόμησεν κατ’ ἐμοῦ καὶ οὐκ ἐξελεύσομαι ἐβάρυνεν χαλκόν μου
8 我さけびて助をもとめしとき彼わが祈禱をふせぎ
καί γε κεκράξομαι καὶ βοήσω ἀπέφραξεν προσευχήν μου
9 斫たる石をもてわが道を塞ぎわが途をまげたまへり
ἀνῳκοδόμησεν ὁδούς μου ἐνέφραξεν τρίβους μου ἐτάραξεν
10 その我に對することは伏て伺がふ熊のごとく潜みかくるる獅子のごとし
ἄρκος ἐνεδρεύουσα αὐτός μοι λέων ἐν κρυφαίοις
11 われに路を離れしめ 我をひきさきて獨くるしましめ
κατεδίωξεν ἀφεστηκότα καὶ κατέπαυσέν με ἔθετό με ἠφανισμένην
12 弓を張りてわれを矢先の的となし
ἐνέτεινεν τόξον αὐτοῦ καὶ ἐστήλωσέν με ὡς σκοπὸν εἰς βέλος
13 矢筒の矢をもてわが腰を射ぬきたまへり
εἰσήγαγεν τοῖς νεφροῖς μου ἰοὺς φαρέτρας αὐτοῦ
14 われはわがすべての民のあざけりとなり 終日うたひそしらる
ἐγενήθην γέλως παντὶ λαῷ μου ψαλμὸς αὐτῶν ὅλην τὴν ἡμέραν
15 かれ我をして苦き物に飽しめ茵蔯を飮しめ
ἐχόρτασέν με πικρίας ἐμέθυσέν με χολῆς
16 小石をもてわが齒を摧き灰をもて我を蒙ひたまへり
καὶ ἐξέβαλεν ψήφῳ ὀδόντας μου ἐψώμισέν με σποδόν
17 なんぢわが靈魂をして平和を遠くはなれしめたまへば我は福祉をわすれたり
καὶ ἀπώσατο ἐξ εἰρήνης ψυχήν μου ἐπελαθόμην ἀγαθὰ
18 是において我みづから言り わが氣力うせゆきぬ ヱホバより何を望むべきところ無しと
καὶ εἶπα ἀπώλετο νεῖκός μου καὶ ἡ ἐλπίς μου ἀπὸ κυρίου
19 ねがはくは我が艱難と苦楚茵蔯と膽汁とを心に記たまへ
ἐμνήσθην ἀπὸ πτωχείας μου καὶ ἐκ διωγμοῦ μου πικρίας καὶ χολῆς μου
20 わがたましひは今なほ是らの事を想ひてわが衷に鬱ぐ
μνησθήσεται καὶ καταδολεσχήσει ἐπ’ ἐμὲ ἡ ψυχή μου
21 われこの事を心におもひ起せり この故に望をいだくなり
ταύτην τάξω εἰς τὴν καρδίαν μου διὰ τοῦτο ὑπομενῶ
22 われらの尚ほろびざるはヱホバの仁愛によりその憐憫の盡ざるに因る
23 これは朝ごとに新なり なんぢの誠實はおほいなるかな
24 わが靈魂は言ふ ヱホバはわが分なり このゆゑに我彼を待ち望まん
25 ヱホバはおのれを待ち望む者とおのれを尋ねもとむる人に恩惠をほどこしたまふ
ἀγαθὸς κύριος τοῖς ὑπομένουσιν αὐτόν ψυχῇ ἣ ζητήσει αὐτὸν ἀγαθὸν
26 ヱホバの救拯をのぞみて靜にこれを待は善し
καὶ ὑπομενεῖ καὶ ἡσυχάσει εἰς τὸ σωτήριον κυρίου
27 人わかき時に軛を負は善し
ἀγαθὸν ἀνδρὶ ὅταν ἄρῃ ζυγὸν ἐν νεότητι αὐτοῦ
28 ヱホバこれを負せたまふなれば獨坐して默すべし
καθήσεται κατὰ μόνας καὶ σιωπήσεται ὅτι ἦρεν ἐφ’ ἑαυτῷ
29 口を塵につけよ あるひは望あらん
30 おのれを撃つ者に頬をむけ 充足れるまでに恥辱をうけよ
δώσει τῷ παίοντι αὐτὸν σιαγόνα χορτασθήσεται ὀνειδισμῶν
31 そは主は永久に棄ることを爲たまはざるべければなり
ὅτι οὐκ εἰς τὸν αἰῶνα ἀπώσεται κύριος
32 かれは患難を與へ給ふといへどもその慈悲おほいなればまた憐憫を加へたまふなり
ὅτι ὁ ταπεινώσας οἰκτιρήσει κατὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους αὐτοῦ
33 心より世の人をなやましかつ苦しめ給ふにはあらざるなり
ὅτι οὐκ ἀπεκρίθη ἀπὸ καρδίας αὐτοῦ καὶ ἐταπείνωσεν υἱοὺς ἀνδρός
34 世のもろもろの俘囚人を脚の下にふみにじり
τοῦ ταπεινῶσαι ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ πάντας δεσμίους γῆς
35 至高者の面の前にて人の理を抂げ
τοῦ ἐκκλῖναι κρίσιν ἀνδρὸς κατέναντι προσώπου ὑψίστου
36 人の詞訟を屈むることは主のよろこび給はざるところなり
καταδικάσαι ἄνθρωπον ἐν τῷ κρίνεσθαι αὐτὸν κύριος οὐκ εἶπεν
37 主の命じたまふにあらずば誰か事を述んにその事即ち成んや
τίς οὕτως εἶπεν καὶ ἐγενήθη κύριος οὐκ ἐνετείλατο
38 禍も福もともに至高者の口より出るにあらずや
ἐκ στόματος ὑψίστου οὐκ ἐξελεύσεται τὰ κακὰ καὶ τὸ ἀγαθόν
39 活る人なんぞ怨言べけんや 人おのれの罪の罰せらるるをつぶやくべけんや
τί γογγύσει ἄνθρωπος ζῶν ἀνὴρ περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ
40 我等みづからの行をしらべかつ省みてヱホバに歸るべし
ἐξηρευνήθη ἡ ὁδὸς ἡμῶν καὶ ἠτάσθη καὶ ἐπιστρέψωμεν ἕως κυρίου
41 我ら天にいます神にむかひて手とともに心をも擧べし
ἀναλάβωμεν καρδίας ἡμῶν ἐπὶ χειρῶν πρὸς ὑψηλὸν ἐν οὐρανῷ
42 われらは罪ををかし我らは叛きたり なんぢこれを赦したまはざりき
ἡμαρτήσαμεν ἠσεβήσαμεν καὶ οὐχ ἱλάσθης
43 なんぢ震怒をもてみづから蔽ひ 我らを追攻め殺してあはれまず
ἐπεσκέπασας ἐν θυμῷ καὶ ἀπεδίωξας ἡμᾶς ἀπέκτεινας οὐκ ἐφείσω
44 雲をもてみづから蔽ひ 祈禱をして通ぜざらしめ
ἐπεσκέπασας νεφέλην σεαυτῷ εἵνεκεν προσευχῆς
45 もろもろの民の中にわれらを塵埃となしたまへり
καμμύσαι με καὶ ἀπωσθῆναι ἔθηκας ἡμᾶς ἐν μέσῳ τῶν λαῶν
46 敵は皆われらにむかひて口を張れり
διήνοιξαν ἐφ’ ἡμᾶς τὸ στόμα αὐτῶν πάντες οἱ ἐχθροὶ ἡμῶν
47 恐懼と陷阱また暴行と滅亡我らに來れり
φόβος καὶ θυμὸς ἐγενήθη ἡμῖν ἔπαρσις καὶ συντριβή
48 わが民の女の滅亡によりてわが眼には涙の河ながる
ἀφέσεις ὑδάτων κατάξει ὁ ὀφθαλμός μου ἐπὶ τὸ σύντριμμα τῆς θυγατρὸς τοῦ λαοῦ μου
49 わが目は斷ず涙をそそぎて止ず
ὁ ὀφθαλμός μου κατεπόθη καὶ οὐ σιγήσομαι τοῦ μὴ εἶναι ἔκνηψιν
50 天よりヱホバの臨み見て顧みたまふ時にまで至らん
ἕως οὗ διακύψῃ καὶ ἴδῃ κύριος ἐξ οὐρανοῦ
51 わが邑の一切の女等の故によりてわが眼はわが心をいたましむ
ὁ ὀφθαλμός μου ἐπιφυλλιεῖ ἐπὶ τὴν ψυχήν μου παρὰ πάσας θυγατέρας πόλεως
52 故なくして我に敵する者ども鳥を追ごとくにいたく我をおひ
θηρεύοντες ἐθήρευσάν με ὡς στρουθίον οἱ ἐχθροί μου δωρεάν
53 わが生命を坑の中にほろぼし わが上に石を投かけ
ἐθανάτωσαν ἐν λάκκῳ ζωήν μου καὶ ἐπέθηκαν λίθον ἐπ’ ἐμοί
54 また水わが頭の上に溢る 我みづから言り滅びうせぬと
ὑπερεχύθη ὕδωρ ἐπὶ κεφαλήν μου εἶπα ἀπῶσμαι
55 ヱホバよ われ深き坑の底より汝の名を呼り
ἐπεκαλεσάμην τὸ ὄνομά σου κύριε ἐκ λάκκου κατωτάτου
56 なんぢ我が聲を聽たまへり わが哀歎と祈求に耳をおほひたまふなかれ
φωνήν μου ἤκουσας μὴ κρύψῃς τὰ ὦτά σου εἰς τὴν δέησίν μου
57 わが汝を龥たりし時なんぢは近よりたまひて恐るるなかれと宣へり
εἰς τὴν βοήθειάν μου ἤγγισας ἐν ᾗ σε ἡμέρᾳ ἐπεκαλεσάμην εἶπάς μοι μὴ φοβοῦ
58 主よなんぢはわが靈魂の訴を助け伸べ わが生命を贖ひ給へり
ἐδίκασας κύριε τὰς δίκας τῆς ψυχῆς μου ἐλυτρώσω τὴν ζωήν μου
59 ヱホバよ なんぢは我がかうむりたる不義を見たまへり 願はくは我に正しき審判を與へたまへ
εἶδες κύριε τὰς ταραχάς μου ἔκρινας τὴν κρίσιν μου
60 なんぢは彼らが我を怨み われを害せんとはかるを凡て見たまへり
εἶδες πᾶσαν τὴν ἐκδίκησιν αὐτῶν εἰς πάντας διαλογισμοὺς αὐτῶν ἐν ἐμοί
61 ヱホバよなんぢは彼らが我を詈り 我を害せんとはかるを凡て聞たまへり
ἤκουσας τὸν ὀνειδισμὸν αὐτῶν πάντας τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν κατ’ ἐμοῦ
62 かの立て我に逆らふ者等の言語およびその終日われを攻んとて運らす謀計もまた汝これを聞たまへり
χείλη ἐπανιστανομένων μοι καὶ μελέτας αὐτῶν κατ’ ἐμοῦ ὅλην τὴν ἡμέραν
63 ねがはくは彼らの起居をかんがみたまへ 我はかれらに歌ひそしらる
καθέδραν αὐτῶν καὶ ἀνάστασιν αὐτῶν ἐπίβλεψον ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν
64 ヱホバよ なんぢは彼らが手に爲すところに循がひて報をなし
ἀποδώσεις αὐτοῖς ἀνταπόδομα κύριε κατὰ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν
65 かれらをして心くらからしめたまはん なんぢの呪詛かれらに歸せよ
ἀποδώσεις αὐτοῖς ὑπερασπισμὸν καρδίας μόχθον σου αὐτοῖς
66 なんぢは震怒をもてかれらを追ひ ヱホバの天の下よりかれらをほろぼし絶たまはん
καταδιώξεις ἐν ὀργῇ καὶ ἐξαναλώσεις αὐτοὺς ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ κύριε

< 哀歌 3 >