ヨブ 記 3

1 斯て後ヨブ口を啓きて自己の日を詛へり

Potem Hiob otworzył swoje usta i przeklinał swój dzień.

2 ヨブすなはち言詞を出して云く

Hiob odezwał się i zawołał:

3 我が生れし日亡びうせよ 男子胎にやどれりと言し夜も亦然あれ

Niech zginie dzień, w którym się urodziłem, i noc, [w którą] powiedziano: Poczęty mężczyzna.

4 その日は暗くなれ 神上よりこれを顧みたまはざれ 光これを照す勿れ

Niech ten dzień stanie się ciemnością, niech o niego nie troszczy się Bóg z wysokości i nie oświetla go światłość.

5 暗闇および死蔭これを取もどせ 雲これが上をおほえ 日を暗くする者これを懼しめよ

Niech go pokryje ciemność i cień śmierci, niech go ogarnie obłok i przerazi mrok dnia.

6 その夜は黑暗の執ふる所となれ 年の日の中に加はらざれ 月の數に入ざれ

Niech tą nocą zawładnie ciemność, niech nie będzie liczona wśród dni roku [i] nie wejdzie w liczbę miesięcy.

7 その夜は孕むこと有ざれ 歡喜の聲その中に興らざれ

Niech ta noc będzie samotna, niech nie będzie w niej radosnego śpiewu.

8 日を詛ふ者レビヤタンを激發すに巧なる者これを詛へ

Niech przeklną ją ci, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi podnieść swój lament.

9 その夜の晨星は暗かれ その夜には光明を望むも得ざらしめ 又東雲の眼蓋を見ざらしめよ

Niech gwiazdy zaćmią się [o] zmierzchu, niech nie doczeka się światła ani nie zobaczy zorzy porannej;

10 是は我母の胎の戸を闔ずまた我目に憂を見ること無らしめざりしによる

Bo nie zamknęła drzwi łona mej [matki] i nie ukryła smutku przed moimi oczami.

11 何とて我は胎より死て出ざりしや 何とて胎より出し時に氣息たえざりしや

Czemu nie umarłem w łonie? [Czemu] nie zginąłem, kiedy wyszedłem z łona?

12 如何なれば膝ありてわれを接しや 如何なれば乳房ありてわれを養ひしや

Czemu przyjęły mnie kolana? Czemu [przyjęły mnie] piersi, abym mógł [je] ssać?

13 否らずば今は我偃て安んじかつ眠らん 然ばこの身やすらひをり

Teraz bowiem leżałbym i trwał w spokoju, spałbym i odpoczywał;

14 かの荒墟を自己のために築きたりし世の君等臣等と偕にあり

Z królami i z doradcami ziemi, którzy sobie budowali opustoszałe miejsca;

15 かの黄金を有ち白銀を家に充したりし牧伯等と偕にあらん

Albo z książętami, którzy mieli złoto i napełnili swe domy srebrem;

16 又人しれず墮る胎兒のごとくにして世に出ず また光を見ざる赤子のごとくならん

Albo [czemu] nie stałem się jak ukryty, martwy płód, jak niemowlęta, [które] nie widziały światła?

17 彼處にては惡き者 虐遇を息め倦憊たる者安息を得

Tam bezbożni przestają straszyć, tam pozbawieni siły odpoczywają.

18 彼處にては俘囚人みな共に安然に居りて驅使者の聲を聞ず

Tam więźniowie razem wypoczywają i nie słyszą głosu ciemięzcy.

19 小き者も大なる者も同じく彼處にあり僕も主の手を離る

Mały i wielki [są] tam sobie równi i niewolnik jest wolny od swego pana.

20 如何なれば艱難にをる者に光を賜ひ 心苦しむ者に生命をたまひしや

Czemu nędznemu dane jest światło, a życie [tym], którzy są rozgoryczeni na duszy;

21 斯る者は死を望むなれどもきたらず これをもとむるは藏れたる寳を掘るよりも甚だし

Którzy z tęsknotą wypatrują śmierci, a [ta] nie przychodzi, choć jej szukają pilniej niż ukrytych skarbów;

22 もし墳墓を尋ねて獲ば大に喜こび樂しむなり

Którzy wielce się radują i cieszą, kiedy grób znajdują?

23 その道かくれ神に取籠られをる人に如何なれば光明を賜ふや

[Czemu dane jest światło] człowiekowi, którego droga jest ukryta i którego Bóg osaczył?

24 わが歎息はわが食物に代り我呻吟は水の流れそそぐに似たり

Kiedy bowiem mam jeść, przychodzi moje wzdychanie, a moje jęki rozchodzą się jak woda;

25 我が戰慄き懼れし者我に臨み我が怖懼れたる者この身に及べり

Bo to, czego się bałem, spotkało mnie, a to, czego się obawiałem, spadło na mnie.

26 我は安然ならず穩ならず安息を得ず唯艱難のみきたる

Nie byłem bezpieczny, nie miałem spokoju ani odpoczynku, a jednak nadeszła trwoga.