ヨブ 記 17
1 わが氣息は已にくさり 我日すでに盡なんとし墳墓われを待つ
“Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
2 まことに嘲弄者等わが傍に在り 我目は彼らの辨爭ふを常に見ざるを得ず
A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
3 願くは質を賜ふて汝みづから我の保證となりたまへ 誰か他にわが手をうつ者あらんや
Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
4 汝彼らの心を閉て悟るところ無らしめたまへり 必ず彼らをして愈らしめたまはじ
Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
5 朋友を交付して掠奪に遭しむる者は其子等の目潰るべし
Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
6 彼われを世の民の笑柄とならしめたまふ 我は面に唾せらるべき者となれり
Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
7 かつまた我目は憂愁によりて昏み 肢體は凡て影のごとし
Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
8 義しき者は之に驚き 無辜者は邪曲なる者を見て憤ほる
Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
9 然ながら義しき者はその道を堅く持ち 手の潔淨き者はますます力を得るなり
Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
10 請ふ汝ら皆ふたたび來れ 我は汝らの中に一人も智き者あるを見ざるなり
Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
11 わが日は已に過ぎ わが計る所わが心に冀ふ所は已に敗れたり
Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
12 彼ら夜を晝に變ふ 黑暗の前に光明ちかづく
Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
14 われ朽腐に向ひては汝はわが父なりと言ひ 蛆に向ひては汝は我母わが姉妹なりと言ふ
në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
15 然ばわが望はいづくにかある 我望は誰かこれを見る者あらん
ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
