ヨブ 記 14
1 婦の產む人はその日少なくして艱難多し
Człowiek, urodzony przez kobietę, ma dni niewiele i ma pełno kłopotów;
2 その來ること花のごとくにして散り 其馳ること影のごとくにして止まらず
Wyrasta jak kwiat i zostaje podcięty, znika jak cień i się nie ostaje.
3 なんぢ是のごとき者に汝の目を啓きたまふや 汝われを汝の前にひきて審判したまふや
A jednak na takiego otwierasz swoje oczy i wzywasz mnie przed siebie na sąd.
4 誰か清き物を汚れたる物の中より出し得る者あらん 一人も無し
Któż może wydobyć czystego z nieczystego? Ani jeden.
5 その日旣に定まり その月の數なんぢに由り 汝これが區域を立て越ざらしめたまふなれば
Gdyż jego dni są ustalone, liczba jego miesięcy jest u ciebie; wyznaczyłeś mu kres, którego nie może przekroczyć.
6 是に目を離して安息を得させ 之をして傭人のその日を樂しむがごとくならしめたまへ
Odstąp od niego, aby odpoczął, aż zakończy swój dzień jak najemnik.
7 それ木には望あり 假令砍るるとも復芽を出してその枝絶ず
[Dla] drzewa bowiem jest nadzieja, choć je wytną, że znowu odrośnie, że jego latorośl nie ustanie.
8 たとひ其根地の中に老い 幹土に枯るとも
Choć jego korzeń zestarzeje się w ziemi i jego pień umrze w prochu;
9 水の潤霑にあへば即ち芽をふき枝を出して若樹に異ならず
[To jednak] gdy poczuje wodę, odrasta i rozpuszcza gałęzie jak sadzonka.
10 然ど人は死れば消うす 人氣絶なば安に在んや
Ale człowiek umiera i marnieje; a gdy oddaje ducha, gdzie on jest?
11 水は海に竭き河は涸てかわく
Jak ubywa wód z morza i rzeka opada, i wysycha;
12 是のごとく人も寢臥てまた興ず 天の盡るまで目覺ず睡眠を醒さざるなり
Tak jest z człowiekiem, gdy się położy i już nie wstanie; dopóki niebiosa będą trwać, nie ocknie się ani nie będzie obudzony ze swego snu.
Obyś mnie w grobie ukrył i schował, aż twój gniew się uciszy, wyznaczył mi czas i wspomniał na mnie. (Sheol h7585)
14 人もし死ばまた生んや 我はわが征戰の諸日の間望みをりて我が變更の來るを待ん
Gdy człowiek umrze, czy [znowu] ożyje? Przez wszystkie dni wyznaczonego mi czasu będę czekał, aż nadejdzie moja zmiana.
15 なんぢ我を呼たまはん 而して我こたへん 汝かならず汝の手の作を顧みたまはん
Zawołasz, a ja ci odpowiem; zatęsknisz za dziełem swoich rąk.
16 今なんぢは我に歩履を數へたまふ 我罪を汝うかがひたまはざらんや
Teraz jednak liczysz moje kroki. Czy nie zważasz na mój grzech?
17 わが愆は凡て嚢の中に封じてあり汝わが罪を縫こめたまふ
Mój występek jest zapieczętowany w woreczku, gromadzisz moje nieprawości.
18 それ山も倒れて終に崩れ巖石も移りてその處を離る
Doprawdy, góra pada i rozsypuje się, i skała przesuwa się ze swego miejsca.
19 水は石を鑿ち 浪は地の塵を押流す 汝は人の望を斷たまふ
Wody wydrążają kamienie, ulewa podrywa to, co wyrośnie z prochu ziemi, a ty nadzieję człowieka obracasz wniwecz.
20 なんぢは彼を永く攻なやまして去ゆかしめ 彼の面容の變らせて逐やりたまふ
Stale pokonujesz go, a on odchodzi; zmieniasz jego oblicze i odprawiasz go.
21 その子尊貴なるも彼は之を知ず 卑賤なるもまた之を曉らざるなり
Jego synowie darzeni są szacunkiem, lecz on o tym nie wie; żyją w pogardzie, lecz na to nie zważa.
22 只己みづからその肉に痛苦を覺え己みづからその心に哀く而已
Ale jego własne ciało odczuwa ból, a jego dusza w nim płacze.
